Ten zapis został zredagowany dla przejrzystości.

Cześć. Jestem doktor Maurie Markman z Miasta Nadziei. Chcę pokrótce omówić dwa artykuły, które ukazały się w literaturze, a które są zarówno otrzeźwiające, jak i – moim zdaniem – niepokojące. Kwestia, którą zamierzam omówić, musi stać się bardzo wysokim priorytetem w amerykańskiej społeczności zajmującej się zdrowiem publicznym oraz, szczerze mówiąc, przez organy regulacyjne, urzędników rządowych i osoby odpowiedzialne za podejmowanie decyzji o finansowaniu.

Pierwszy artykuł to „Szczepienia przeciw wirusowi brodawczaka ludzkiego wśród młodych dorosłych przed i w trakcie pandemii COVID-19”. Artykuł ten został opublikowany w Sieć JAMA otwarta. W tej ankiecie obejmującej osoby w wieku od 18 do 26 lat oraz lata 2018, 2019 i 2022, aby zobaczyć, co wydarzyło się podczas pandemii, ogółem 47% ankietowanych osób odnotowało jedną lub więcej dawek szczepionki.

Jest to szczepionka, o której wiemy dzisiaj, że prawie na pewno może radykalnie zmniejszyć, jeśli nie całkowicie, ryzyko raka szyjki macicy. Spośród osób w wieku 18-26 lat szczepionka ta jest dostępna od ponad dekady, a więc jest to populacja, która powinna była z niej skorzystać, a zrobiło to jedynie 47% ankietowanych.

Jeszcze bardziej niepokojące jest podzielenie tego na osoby, które miały ubezpieczenie i nie. Wśród osób w tej grupie wiekowej nieubezpieczonych co najmniej jedną dawką szczepionki zaszczepiono jedynie 20% mężczyzn i tylko jedną trzecią kobiet.

Ponownie, jest to szczepionka, która może zasadniczo wyeliminować, na ile możemy obecnie stwierdzić, nowotwory związane z HPV — raka szyjki macicy oraz większość nowotworów głowy i szyi. Zaszczepiony został jedynie 1 na 5 nieubezpieczonych mężczyzn i 1 na 3 kobiety. Na szczęście odsetek ten był wyższy – ale tak naprawdę tylko w przybliżeniu dwukrotnie większy – wśród ubezpieczonych.

W jaki sposób zamierzamy zaszczepić poszczególne osoby? Jak za to zapłacimy? Jeśli po prostu spojrzeć na kwestię kosztów, koszt leczenia raka szyjki macicy lub raka głowy i szyi związanego z HPV byłby dramatycznie wyższy. Ryzyko śmierci ogromnie zwiększa to obciążenie.

Drugi artykuł, o którym chciałam wspomnieć, naprawdę porusza kwestię tego, co tak naprawdę dzieje się w związku z rakiem szyjki macicy. Artykuł ten został niedawno opublikowany w czasopiśmie „ Międzynarodowy Dziennik Raka, zatytułowany „Najnowsze trendy w zapadalności na raka szyjki macicy, stadium w chwili rozpoznania i śmiertelności według dochodów na poziomie hrabstwa w Stanach Zjednoczonych w latach 2000–2019”. Nie będę wdawał się w szczegóły, ale to jest bardzo otrzeźwiające.

Patrząc szczególnie na hrabstwa, które można określić jako gorsze społeczno-ekonomiczne, z oczywiście trudniejszym dostępem do opieki zdrowotnej, częstość występowania — czyli w Stanach Zjednoczonych Ameryki — raka szyjki macicy z przerzutami w stadium IV w momencie rozpoznania znacznie wzrosła: o 4,4% rocznie w tym okresie czas. W populacji osób z niższych grup społeczno-ekonomicznych zaobserwowano wzrost zachorowalności na raka w odległym stadium.

Oczywiście, jeśli pracujesz w obszarach opieki zdrowotnej lub onkologii, możesz docenić zniszczenia pod względem jakości życia, bólu i cierpienia oraz śmierci związanej z przerzutowym rakiem szyjki macicy.

To są Stany Zjednoczone. Obserwujemy wzrost częstości występowania raka szyjki macicy odległej w populacjach o niższym statusie społeczno-ekonomicznym. Możemy temu zapobiec, jeśli zaszczepimy się i z pewnością możemy wykryć chorobę w niższym stadium, jeśli przeprowadzimy badania przesiewowe, a mimo to obserwujemy zwiększoną częstość występowania. Jest to bardzo niepokojące zjawisko.

Zachęcam wszystkich członków społeczeństwa, ale z pewnością wszystkie osoby zaangażowane w tę dziedzinę, aby zrobili wszystko, co w ich mocy, aby jak najszybciej zobaczyć, co możemy zmienić w związku z tą niepokojącą tendencją. Dziękuję za uwagę.