Rohitowi Sharmie zajęło 12 lat zdobycie drugiego stulecia IPL, ale reakcja na jego twarzy była prawdopodobnie zaledwie o uncję niższa, gdy Indie przegrały z Australią w finale Pucharu Świata. Oczywiście nie jest to porównanie, ale po Indiach zaangażowanie Rohita na rzecz Indian Mumbai, zespołu, który pomagał budować przez ostatnie 10 lat, nie ma sobie równych. Być może z tego powodu setka nie miała dla Rohita żadnego znaczenia, gdyż zanim osiągnął swój trzycyfrowy wynik, gra była już prawie nie do zakończenia.

Dlatego też, gdy Rohit wyćwiczył Matheeshę Pathiranę, zdobywając czwórkę, aby dostać się do setki, była to najbardziej powściągliwa reakcja w historii. Nawet gdy Wankhede wstał, by oklaskiwać „Mumbai cha raja”, po czym rozległo się kilka oklasków z ławki rezerwowych, Rohit milczał. Ani nie podniósł kija, ani nie uderzył rękawicy; tylko zwykła pogawędka z Mohammadem Nabim przed powrotem do strajku. Było jasne, że zwycięstwo znaczyło dla Rohita więcej niż jego osobisty kamień milowy, coś, co legendarny australijski zawodnik Brett Lee absolutnie podziwiał.

„To była genialna setka. Fakt, że wyszedł na boisko i też nieźle trafił. Ale podobało mi się, gdy zdobył setkę i nawet nie podniósł kija. To mi mówi, że zwycięstwo znaczy więcej niż tylko był to jego osobisty kamień milowy. Od pierwszej piłki grał z prawdziwym zaangażowaniem” – powiedział Lee w Jio Cinema.

„Oddawał swoje strzały po całym boisku. A potem w grę wchodziła siła i finezja. 105 nie autowych 63 piłek, 11 czwórek, 5 szóstek. Niektóre z tych szóstek mogły wybić się z ziemi na innych stadionach. To było piękne odbijanie, ale niestety czasami nie da się zrobić niczego samemu.”

Lee skupia swoją uwagę na Pathiranie

Chociaż były australijski speedster wychwalał Rohita, nawiązał także do błyskotliwości Pathirany. 21-letni procarz to własna wersja Malingi stworzona przez CSK i rzeczywiście sprostał temu pseudonimowi. Pathirana uzyskał swój najlepszy w karierze wynik IPL wynoszący 4/28, co równa się 3/31 z poprzedniego meczu z Delhi Capitals – i zapewnił, że pogoń MI nigdy do końca nie nabrała tempa. Regularnie zadawał im ciosy, odprawiając niebezpieczne indyjskie trio w składzie Ishan Kishan, Suryakumar Yadav, Tilak Varma i wpływowy Romario Shepherd z niższej ligi. Okrzykując Pathiranę talentem „pokoleniowym”, Lee był pod wrażeniem nie tylko jego akcji i skuteczności, ale także niesamowitego tempa.

„To zawodnik grający raz na pokolenie. Prawdopodobnie 2,0, jeśli chodzi o procę, ale dziś wieczorem znów pięknie rzucił. Chodzi o tempo, w jakim rzuca. 150 km/h sprzed klatki piersiowej sędziego, to inna trajektoria niż w przypadku Wicket, bez rozdania. Zdobył cztery bramki, jest z tego zadowolony. Wydaje się, że jest cudownym dzieckiem. Rośnie w siłę i to jest ogromny powód, dla którego Men in Yellow również radzą sobie dobrze, z chłopakami grającymi w kręgle. tak dobrze, jak on” – dodał Lee, jeden z najszybszych meloników wszechczasów.