Jest druga w nocy w barze Hove w poniedziałek rano, co może wydawać się dziwną porą na imprezę. Jednak tutaj pierwszy skład drużyny Brighton, menedżer i cały personel zostali stłoczeni w lokalu alkoholowym, świętując swój sezon.

W maju zeszłego roku zajęli dziewiąte miejsce i zanim zabawna policja potępiła nadmierne hulanki związane z miejscami w pierwszej dziesiątce, jest to klub, który był o krok od wyjścia z ligi w 1997 roku, który został wyrzucony z własnego boiska w Brighton, zmuszeni do gry w Gillingham w hrabstwie Kent przez dwa sezony, a kiedy w końcu wrócili do Brighton, grali na stadionie lekkoatletycznym, gdzie krąg do pchnięcia kulą zasłaniał kibicom widok.

A uroczystość była autentyczną imprezą klubową. Personel marketingu, mediów, sprzedaży był tam z gwiazdami i trenerami, częściowo dlatego, że taką mają kulturę. Ale także dlatego, że struktura premii klubowych rozciąga się na wszystkich pracowników, od pracownika parkingu po Danny’ego Welbecka i Adama Lallanę.

Podopieczni Roberto De Zerbiego mieszają w tym sezonie z Wielką Szóstką w Premier League

Różnica między dziewiątym a 12. miejscem, na którym mogliby skończyć, gdyby nie wygrana 3:1 z West Hamem w ostatni dzień sezonu, wyniosła 6 milionów funtów, podzielonych między wszystkich pracowników. Więc każdy miał powód do świętowania tej nocy.

Brighton to klub z plakatem Premier League. Każdy chce swoich pracowników i zawodników. Zauważyli zdobywcę Pucharu Świata Alexisa Maca Allistera, gdy był zaledwie 19-latkiem w Argentinos Juniors, pozyskali Leandro Trossarda w Genk, wyprowadzili Bena White’a na szczyt i dali Grahamowi Potterowi szansę na Premier League.

Dziś ich najnowszy cudowny zawodnik, Moises Caicedo, jest w centrum walki transferowej z Arsenalem. A jednak, nawet jeśli odejdzie po silnej prośbie o przejście na Instagram, czujesz, że Brighton może przetrwać i prosperować.

Przeżyli gorzej. Newcastle zabrało dyrektora technicznego i najlepszego obrońcę, Chelsea menedżera, większość jego sztabu i światowej klasy lewego obrońcę.

Moises Caicedo jest ostatnim z szeregu cudownych dzieci, które pojawiły się jako gwiazda talentu w Brighton

Arsenal wziął White’a i Trossarda, a teraz chce Caicedo, ale Brighton jest coraz lepszy. Obecnie zajmujący szóste miejsce w Premier League i przygotowujący się do spotkania Liverpoolu w Pucharze Anglii w niedzielę, po pokonaniu ich 3:0 dwa tygodnie temu, jeden z dziennikarzy nazwał ich piłkarskimi Sugababes: nie ma znaczenia, jak bardzo zmienisz skład, oni dostarczaj rekordy przebojów!

Brighton nie przewróci się na Caicedo. Jeśli odejdzie, to na ich warunkach. Jednak będą też mieć na uwadze zastępstwo, a statek będzie trzymał się kursu.

„Wiele lat temu stwierdziliśmy, że jeśli chcemy odnieść sukces, musimy zaakceptować zmianę jako stan stały” – powiedział dyrektor naczelny Paul Barber, który wcześniej pracował dla FA, Spurs i amerykańskiej drużyny MLS. „Chodzi o to, żeby mieć plan zastąpienia ludzi. I jak daleko to posuniesz? Czy chodzi o kierownika, dyrektora technicznego, dyrektora naczelnego?

Brighton nie tylko ma plan zastąpienia każdego gracza, jeśli odejdzie, ale także określiło następną najlepszą osobę do pracy na 25 kluczowych stanowiskach kierowniczych.

Arsenal pozyskał już Bena White’a (drugi z lewej) i Leandro Trossarda (z lewej)

Dlatego kiedy Potter odszedł we wrześniu, wiedzieli, że Roberto De Zerbi jest ich preferowanym następcą i byli przekonani, że będzie kontynuował i rozwijał styl, który wprowadził Potter.

David Weir, który zastąpił Dana Ashwortha na stanowisku dyrektora technicznego, mówi, że to trochę jak analogia z łabędziem, spokojnym wobec świata zewnętrznego, a jednocześnie niewidocznym, wiosłującym jak szalony.

„Straciliśmy wielu starszych ludzi. Ale klub to coś więcej” – powiedział Weir, były obrońca Rangersów i Evertonu. Ludzie mogą odejść – personel i zawodnicy – ​​ale myślę, że to dobrze, jeśli ludzie chcą twoich ludzi. To pokazuje, że dobrze rekrutowałeś i dajesz im platformę.

Sercem jest właściciel Tony Bloom, absolwent matematyki w mieście, który stał się pokerzystą — jego pseudonim brzmiał „The Lizard” — który przejął stery w 2009 roku. Było wiele śmiechu, gdy Brighton, wówczas klub jo-jo między Championship a League One, ogłosili, że ich wizją jest być „Gotowym na Premier League”.

Jednak awansowali w 2017 roku pod wodzą Chrisa Hughtona, mówiąc, że ich nowym celem jest teraz utrzymanie się w „Premier League Steady” – co oznacza, że ​​muszą pozostać na nogach. Zrobili: po prostu. Kontrowersyjnie sprowadzili Pottera do Hughtona, ponieważ zidentyfikowali zmianę stylu, aby dążyć do pierwszej dziesiątki.

Absolwent matematyki, handlarz miejski, który został pokerzystą, Tony Bloom przejął klub w 2009 roku

Robienie tego podczas ciągłych najazdów Wielkiej Szóstki może być męczące. „Zawsze masz tę groźbę i strach, że coś pójdzie nie tak, czy to dwa lub trzy złe transfery, złe okienko transferowe czy kilka kontuzji” – powiedział Weir.

Aby jednak zmniejszyć to ryzyko, Brighton wdraża doskonałą analizę danych i zatrudnia utalentowanych ludzi, którzy będą na niej działać. To nie przypadek, że dwa najlepiej zarządzane kluby w Premier League mają właścicieli z doświadczeniem w grach hazardowych i analizie danych: Matthew Bentham z Brentford pracował kiedyś dla Blooma. Dane zrewolucjonizowały rekrutację do piłki nożnej, ale nikt nie stosuje ich lepiej niż Bloom i Brighton.

Jednak dane bez utalentowanych zwiadowców, dobrych kontaktów i umiejętności ludzkich do zawierania transakcji nie zaprowadzą cię daleko. „Mac Allister to prawdopodobnie idealna historia” — powiedział Weir. „Byliśmy na miejscu w Argentynie, oglądając go w Argentinos Juniors i naprawdę go polubiliśmy. Szef rekrutacji Paul Winstanley [who has since left for Chelsea] i Sama Jewella [head of scouting] był tam. Dane były dużą częścią tego procesu, zwłaszcza podczas Covid, kiedy nie mogliśmy podróżować”.

Brighton był pierwszym klubem w angielskiej ekstraklasie, który dał szansę Grahamowi Potterowi

Weir był wówczas menedżerem ds. Wypożyczeń, a gdy zawodnik zgodził się przyjechać do Brighton, wyjechał, aby ułatwić wypożyczenie Boca Juniors, aby umożliwić mu dalszy rozwój. Mac Allister przyjechał do Anglii w 2020 roku iw niecałe dwa lata został zwycięzcą Pucharu Świata.

Caicedo został zauważony w Ekwadorze podczas gry dla Independiente del Valle, ale został wypożyczony do Beerschot w Belgii, aby pomóc mu się rozwinąć, zanim trafił do składu Brighton.

Barber mówi: „Dane pozwalają nam łowić w stawach, w których inne kluby zbyt boją się łowić, ponieważ nie wiedzą o nich wystarczająco dużo. Jesteśmy gotowi wejść do ciemniejszych, głębszych zbiorników w Ameryce Środkowej i Południowej. Ludzie nie myślą o Ekwadorze i Paragwaju.

Na niedawnej konferencji prasowej Chelsea Potter został zapytany, czy powinien spodziewać się zwolnienia po wygraniu sześciu porażek i wygraniu jednego z ostatnich ośmiu meczów w Premier League. „Nie zostałbym wyrzucony z dobrze zarządzanego klubu” – odpalił. „Nie zostałbym wyrzucony z Brighton”.

Caicedo został zauważony podczas gry w Ekwadorze dla Independiente del Valle

O tej porze w zeszłym roku krytycy Pottera byli wściekli, gdy Brighton spadł w tabeli, przegrywając sześć kolejnych gier. Barber, który był sąsiadem Pottera, poszedł do jego domu na kawę, co w innym klubie mogłoby się wydawać niepomyślne.

„Wpadłem i Graham powiedział:„ Paul, gramy naprawdę dobrze i przegraliśmy sześć z rzędu! A ja powiedziałem: „Wszyscy w klubie wiedzą, jak dobrze gramy. Każdy członek personelu absolutnie cię popiera. Nie ma ani jednego członka zarządu, który nawet rozważałby zmianę. Po prostu rób dalej to, co robisz.

Po remisie 0: 0 z Norwich, a następnie pięciu zwycięstwach w ostatnich ośmiu meczach, w tym zwycięstwach nad Arsenalem i Tottenhamem oraz rozbiciu 4: 0 Manchesteru United Ralfa Rangnicka, dzięki czemu zajęli dziewiąte miejsce, najwyższe w historii klubu stanowisko, co zapoczątkowało tę nocną uroczystość w Hove.

„Myślę, że Graham czuł wtedy sposób, w jaki działamy, bardziej niż w jakimkolwiek innym momencie swojego trzyletniego życia” — powiedział Barber. „Podczas jego najniższego odpływu nie byliśmy na dole. Nie jesteśmy za wysoko na wzlotach i nie za nisko na dołkach. Po prostu dalej robimy to, co robimy.