Powiedzieć to Brooke Shields została uprzedmiotowiona we wczesnych latach życia, co byłoby niedopowiedzeniem stulecia. Trudno pojąć, jak to się stało i jak ktokolwiek uważał, że wszystko jest w porządku, patrząc z perspektywy współczesnej — naga modelka w wieku 10 lat, okrzyknięta „najmłodszym symbolem seksu na świecie” w wieku 12 lat, pojawiająca się nago w dużym hollywoodzkim filmie w wieku 15 lat. To, że była w stanie zyskać pozory normalności, nie mówiąc już o ukończeniu Princeton i zostaniu potężnym głosem matek na całym świecie, jest niezwykłe.

„Wiesz, moje życie zawodowe jest we mnie taką siłą życiową, ponieważ jest to jedyna rzecz, jaką kiedykolwiek znałem” — mówi Shields w nowym dokumencie. „Czasami jestem zdumiony, że to wszystko przeżyłem”.

W Pretty Baby: Brooke Shieldsdwuczęściowy film dokumentalny, którego premiera odbyła się na Festiwalu Filmowym w Sundance w 2023 r., a później w tym roku na Hulu, była dziecięca gwiazda z czystym spojrzeniem spogląda wstecz na swoje utowarowienie i przymus, w końcu pozwolono jej kontrolować własną narrację.

Shields po raz pierwszy zaczęła modelować jako dziecko, pojawiając się w reklamie Ivory Soap. Kiedy dorosła, choć była jeszcze dzieckiem, siły kulturowe zaczęły ją seksualizować w niepokojący sposób – odpowiedź, jak sugerują krytycy kultury w filmie, na feminizm drugiej fali. Zanim skończyła 11 lat, Shields została obsadzona jako dziecięca prostytutka Ładne dziecko, wyreżyserowany przez nieżyjącego już francuskiego filmowca Louisa Malle’a. W jednej scenie filmu jej postać jest wystawiona na dosłownym talerzu i zlicytowana temu, kto zaoferuje najwyższą cenę. W innym całuje aktora Keitha Carradine’a, dorosłego mężczyznę.

„Mieliśmy scenę pierwszego pocałunku. Nigdy wcześniej nikogo nie całowałem” — wspomina Shields w filmie. „Czułem, o mój Boże, że powinienem wiedzieć, jak to zrobić, ale nie wiem, jak to zrobić. Za każdym razem Keith [Carradine] próbowałam pocałować, marszczyłam twarz. I Louis się na mnie zdenerwował.

To był wspólny motyw: ludzie kontrolujący o wiele za młodą tarczę. W wieku 15 lat wystąpiła w filmie nago Błękitna Laguna, przewrotny film fantasy o dwójce nastolatków zakochujących się w sobie na bezludnej wyspie. Shields, która w tamtym czasie nie uprawiała seksu z mężczyzną, opisuje to jako „reality show”, w którym „chcieli sprzedać moje rzeczywiste przebudzenie seksualne”. W tym roku też strzelała Niekończąca się miłośćkierowany przez nieżyjącego już włoskiego filmowca Franco Zeffirellego, który był tak sfrustrowany Shields podczas sceny seksu w filmie za to, że nie dał mu tego, czego chciał, że zaczął wykręcać jej palec u nogi.

„Zeffirelli cały czas łapał mnie za palec u nogi i przekręcał go tak, że wyglądałem… jak ekstaza? Ale to był większy niepokój niż cokolwiek innego, ponieważ on mnie ranił” – wspomina.

Shields była kierowana przez swoją matkę Teri (jej rodzice rozwiedli się, gdy była młoda), artystyczną „siłę natury” z Newark w stanie New Jersey, która przez całe życie walczyła z poważnym problemem alkoholowym. Przyjaciółka Shieldsa z dzieciństwa, aktorka Laura Linney, opisuje w filmie, jak oboje ukrywali się w sypialni Shieldsa jako dzieci, podczas gdy Teri była pijana i wymykała się spod kontroli.

„Nie upajałem się tym sukcesem w latach 80. Nie myślałem: „Och, udało mi się”. Wszystkie te rzeczy, które były związane z byciem „seksownymi” postaciami, po prostu nie przypominały tego, kim naprawdę jestem” — mówi Shields. „Nie obwiniałem mamy, ale chciałbym, żeby wypiła trochę więcej:„ Och, zobaczmy, co to będzie znaczyć. I czy to wróci, by nas ugryźć?

Reżyser Lana Wilson (Panna Amerykanka) jest kroniką całej podróży Shields w ciągu 136 minut filmu, od jej szeroko nagłośnionego związku z Michaelem Jacksonem („To było bardzo dziecinne… byliśmy tylko przyjaciółmi”), aż po sukces sitcomu z Nagle Zuzanna i służąc jako rzecznik publiczny matek cierpiących na depresję poporodową, ku wielkiemu rozczarowaniu pewnego wysokiego rangą scjentologa.

Jedna z najbardziej przerażających części dokumentu dotyczy epizodu z udziałem fotografa Gary’ego Grossa — trafna nazwa, jeśli taka kiedykolwiek istniała. Kiedy Shields miała dziesięć lat, Gross, którego uważano za przyjaciela rodziny, zrobił jej nagie zdjęcia w wannie, które zostały opublikowane w książce Rizzoli. Zanim skończyła 16 lat i została światową supergwiazdą, Gross próbował sprzedać zdjęcia. Więc Shields i jej matka pozwały go w sądzie w Nowym Jorku.

Shields, który miał wtedy zaledwie 16 lat, był przesłuchiwany na trybunach przez dwa dni i doprowadzony do łez. W pewnym momencie adwokat Grossa zapytał ją nawet: „Dobrze się bawisz pozując nago w tym czasie, prawda?” (Miała 10 lat). Co gorsza, sąd stanął po stronie Grossa, utrzymując, że jest właścicielem tych nagich zdjęć dziecka i ma prawo robić z nimi to, co uzna za stosowne.

„Nadużycie zaufania i przyjaźni zraniło mnie bardziej, niż kiedykolwiek poczułem się niekomfortowo z powodu natury zdjęcia” — mówi Shields. „To był sposób, w jaki zostałem potraktowany przez mężczyzn związanych z całą sprawą. To było tak samo tanie, niskiej klasy – nie było w tym żadnej integralności, a dla mnie to było tak wściekłe i bolesne. To znaczy, przez całe moje życie, w kółko i w kółko, powtarzałem: „Ona ma ładną buzię”. „Ona jest symbolem seksu”. I to zawsze mnie po prostu paliło, ponieważ nerdowata, dziwaczna osoba, która była kreatywna i inteligentna, leżała u podstaw tego, kim byłam”.

Zanim ukończyła szkołę średnią, Shields odzyskała część kontroli nad swoim życiem. Poszła do Princeton (gdzie ukończyła), pisała książki i została rzecznikiem nastoletnich dziewcząt.

„Przez długi czas nie przyszło mi do głowy mieć własne zdanie. Pomyślałem, po prostu słuchaj wszystkich i bierz to, co mówią” – mówi Shields. „Spędziłem życie, będąc winnym ludziom rzeczy i robiąc, co chcieli. W końcu zadałem sobie pytanie: kim będę, jeśli już na to nie pozwolę?”

Po ukończeniu studiów stwierdziła jednak, że role filmowe wyschły. Mówi, że była „bezbronna” i mniej więcej w tym czasie została wykorzystana seksualnie przez nienazwanego producenta filmowego pod pozorem spotkania w sprawie roli. To historia, której nigdy wcześniej nie dzieliła się publicznie.

„Po prostu całkowicie zamarłam” — mówi. „Moje jedno „nie” powinno wystarczyć. A ja po prostu pomyślałem: „Przeżyj i wydostań się”. A ja to po prostu zamknąłem. I Bóg mi świadkiem, że wiedziałam, jak oddzielić się od ciała. Ćwiczyłem to.

Kontynuuje: „Chciałam wymazać to wszystko z mojego umysłu i ciała i po prostu pozostać na ścieżce, na której byłam. A system ani razu nie przyszedł mi z pomocą, wiesz? Musiałem więc sam stać się silniejszy”.

I zrobiła to. Shields odkryła, że ​​ma talent do komedii, po raz pierwszy występując gościnnie Przyjaciele jako prześladowca-dziewczyna Joey’a, a następnie we własnym przebojowym sitcomie NBC Nagle Zuzanna, który trwał cztery sezony. Zakochała się i odkochała w tenisiście Andre Agassim, który okazał się zazdrosny i kontrolujący, a potem znalazła prawdziwe szczęście z pisarzem komediowym Chrisem Henchy, którego poślubiła w 2001 roku.

Po urodzeniu dziecka Shields stała się publiczną twarzą depresji poporodowej, napisała książkę i wystąpiła w talk show, aby o tym porozmawiać, dając w ten sposób głos matkom z całego świata, które doświadczyły podobnych problemów. Shields pomogło nawet w uchwaleniu Ustawy o matkach – ważnego aktu prawnego, który przeznaczył dodatkowe środki na pomoc matkom z depresją poporodową. Jej historia to, ogólnie rzecz biorąc, niezwykła historia odporności.

„Myślę, że chciałem powiedzieć:„ Wszyscy myślicie, że nie mogę tego zrobić, ale po prostu patrzcie na mnie ”- mówi Shields. „I myślę, że to samo działo się na studiach. Wiesz, „Ona nie będzie mówić poważnie”. „Ona nie będzie taka bystra”. Ale pomyślałem: „Wiesz co? Nie tylko ich zaskoczę, ale zaskoczę siebie”.