Zapisz się do biuletynu naukowego CNN Wonder Theory. Odkrywaj wszechświat dzięki wiadomościom o fascynujących odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.

CNN
—

W 1984 r. torfowiec odkrył ludzkie szczątki na bagnach w hrabstwie Cheshire w Anglii. Należały do ​​mężczyzny, który zmarł brutalną śmiercią około 2100 lat temu, zanim został umieszczony w bagnie – badanie jego dobrze zachowanej mumii ujawniło uderzenia w głowę, możliwą ranę kłutą i złamany kark. Skręcone ścięgno znaleziono wciąż owinięte na jego szyi mogła być również garota.

Znajdujące się obecnie w British Museum w Londynie szczątki Człowieka z Lindow są prawdopodobnie najbardziej znanymi z około 2000 „ciał bagiennych” w Europie. Są to mumie i szkielety znalezione w torfowiskach i mokradłach Irlandii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Niemiec, Skandynawii, Polski i innych części Europy Wschodniej.

Ciała — często wspaniale zachowane dzięki chłodnym, kwaśnym warunkom torfowisk i związkom organicznym — zapewniają ekscytujące ujęcie z przeszłości. Archeolodzy badają ich skórę, kości, ubrania, rzeczy osobiste, a czasami nawet ich ostatni posiłek. Teraz naukowcy przeprowadzili pierwsze kompleksowe badanie ciał bagiennych – tradycja pochówku, która ich zdaniem obejmowała 7000 lat – aby zbudować pełniejszy obraz tego zjawiska.

„Nie powinniśmy skupiać się na kilku spektakularnych znaleziskach. Czasami dla archeologów bardzo ważne jest pomniejszenie” – powiedział Roy van Beek, adiunkt na Uniwersytecie Wageningen w Holandii i współautor badania.

„Czasami trzeba naprawdę uważać, aby nie wyciągać wniosków zbyt szybko, tylko na podstawie bardzo ograniczonej liczby witryn”.

Van Beek i jego współpracownicy zebrali dane dotyczące 1000 ciał bagiennych znalezionych w 266 różnych miejscach, odkrywając intrygujące odkrycia opublikowane w tym tygodniu w czasopiśmie Antiquity.

Podczas gdy torfowiska mogą być zdradzieckimi miejscami, w których łatwo się zgubić, co oznacza, że ​​niektóre ciała torfowisk prawdopodobnie należą do ludzi, którzy zginęli przez przypadek, zespół odkrył, że wiele zgonów było umyślnych – i brutalnych, ze zwłokami porzucanymi lub umieszczanymi w bagnach po śmierci .

„W wielu przypadkach to nie przypadek, że ci ludzie znaleźli się na tych bagnach. Zbyt często przemoc jest czymś, co wchodzi w grę” – powiedział van Beek.

Zespołowi udało się ustalić przyczynę śmierci 57 osób, aw 45 przypadkach doszło do przemocy. Największa liczba gwałtownych zgonów miała miejsce w dwóch przedziałach czasowych: od 5200 pne do 2800 pne i od 1000 pne do 1100 rne.

Kościane groty strzał znaleziono w czaszce i mostku Porsmose Mana, ciała bagiennego znalezionego w Danii. Podobnie powieszono Człowieka z Tollund, również znalezionego na duńskim torfowisku. Niektórzy historycy uważają, że mógł być ofiarą z ludzi.

„Ludzie zawsze byli skłonni interpretować większość z nich jako ofiary rytualne – że ludzie byli celowo zabijani jako ofiary dla wyższych mocy” – wyjaśnił van Beek.

Podczas gdy przemoc rytualna i ofiary z ludzi miały miejsce, van Beek powiedział, że prawdopodobnie istnieje wiele innych wyjaśnień, w jaki sposób ciała znalazły się w bagnach.

– Mogli zostać obrabowani i zabici w jakimś konflikcie. Inną kategorią mogły być osoby, które przekroczyły jakąś granicę społeczną – być może były to przestępcy, na których wykonano egzekucję, osoby, które popełniły samobójstwo lub cudzołóstwo”.

Badanie podzieliło ciała bagienne na trzy kategorie: mumie bagienne, najsłynniejsze znaleziska wydobyte z nienaruszoną skórą, tkanką miękką i włosami; szkielety bagienne, kompletne ciała, ale z zachowanymi tylko kośćmi; oraz częściowe szczątki mumii bagiennych lub szkieletów.

Mumie torfowiskowe zwykle znajdują się w torfowiskach wysokich — oddzielnych kawałkach podmokłego lądu kilka stóp wyżej niż otaczający obszar, zamiast zamiatania torfowisk pokrywających duże obszary. Organiczne składniki roślin, takie jak mech torfowiec, występujący w naturalnie kwaśnych torfowiskach, mogą chronić ludzką tkankę. Na bardziej zasadowych terenach podmokłych, takich jak torfowiska, zachowuje się tylko kość.

„Przetrwanie tkanki ludzkiej zależy również od tego, jak szybko ciało zanurza się w wodzie, od temperatury i pory roku oraz od obecności owadów i mikroorganizmów wewnętrznych” – czytamy w badaniu.

Badania trzech typów ciał torfowisk ujawniły, że zakopywanie ciał w torfowiskach było głęboko zakorzenioną tradycją trwającą tysiące lat. Wydaje się, że zjawisko to powstało w południowej Skandynawii około 7000 lat temu i stopniowo rozprzestrzeniło się na północną Europę.

Najmłodsze znaleziska z Irlandii i Szkocji wskazują na kontynuację tradycji w okresie średniowiecza i czasów nowożytnych. Epoka żelaza i epoka rzymska, od 1200 pne do około 500 rne, były ogólnie postrzegane jako szczyt zjawiska bagien.

Podczas gdy większość miejsc zawierała tylko jedno zwłoki, nie było niczym niezwykłym znajdowanie gorących miejsc na bagnach, w których odkryto szczątki wielu ludzi, którym czasami towarzyszyły cenne przedmioty. Jednym z wyjątkowych miejsc jest Alken Enge w pobliżu Skanderborga w Danii, gdzie ponad 380 osób zabitych w brutalnych konfliktach i zdeponowanych na terenach podmokłych wraz z bronią prawie 2000 lat temu.

„Te torfowiska i torfowiska są ogólnie znane ze swoich naturalnych właściwości… i dużej różnorodności biologicznej. Są to miejsca, w których żyją specjalne rośliny, zwierzęta i są bardzo ważnymi zasobami węgla, które chronią przed zmianami klimatycznymi” – powiedział van Beek.

„Ale jeśli spojrzysz na tego typu badania, możemy powiedzieć, że są one również niezwykle cennymi archiwami kulturowymi, które dostarczają naprawdę wysokiej jakości dowodów na temat ludzkich zachowań na przestrzeni tysiącleci”.