LONDYN (AP) – Dochodzenie zlecone przez brytyjski rząd wykazało we wtorek, że stwierdzono poważne uchybienia w szpitalach, w których elektryk skazany później za morderstwo mógł przez 15 lat bez wykrycia uprawiać seks z ponad 100 zwłokami.

Nekrofilia Davida Fullera została odkryta w 2020 r., kiedy policja wykorzystała DNA, aby powiązać go z zabójstwami dwóch kobiet w 1987 r., a także odkryła miliony zdjęć przedstawiających wykorzystywanie seksualne w jego domu. Na zdjęciach znalazły się filmy, na których widać, jak uprawiał seks ze zwłokami kobiet i dziewcząt w kostnicach dwóch szpitali, w których pracował w południowo-wschodniej Anglii.

„Przestępstwa, których dopuścił się David Fuller, były naprawdę szokujące” – stwierdzono w 308-stronicowym raporcie z dochodzenia. „Jednak niepowodzenia w zarządzaniu, zarządzaniu, regulacjach i procesach oraz utrzymujący się brak ciekawości przyczyniły się do stworzenia środowiska, w którym był w stanie obrażać.

„To nie jest wyłącznie historia nieuczciwego kierownika konserwacji instalacji elektrycznych. Ofiary Davida Fullera i ich rodziny były wielokrotnie zawiedzione przez osoby na wszystkich szczeblach, których zadaniem była ochrona i opieka nad nimi”.

Fuller (69 l.) odsiaduje wyrok dożywocia bez szans na zwolnienie po przyznaniu się do dwóch zarzutów morderstwa. Odsiaduje równoległą 12-letnią kadencję po tym, jak przyznał się do kilkudziesięciu przypadków nekrofilii, których zdaniem prokuratora prowadzącego sprawę nigdy wcześniej nie widziano na taką skalę w brytyjskim sądzie.

Wszczęto dochodzenie, aby dowiedzieć się, w jaki sposób Fullerowi uchodziło to na sucho przez tak długi czas i zapobiec ponownemu wystąpieniu takiego nadużycia.

Fuller, który miał przeszłość kryminalną jako włamywacz, której nigdy nie ujawnił w dokumentach służbowych, został zatrudniony w nieczynnym już szpitalu Kent and Sussex dwa lata po tym, jak zabił Wendy Knell (25 l.) i Caroline Pierce (20 l.) w dwóch oddzielnych atakach w w Tunbridge Wells w 1987 r. Sprawy te nie zostały rozwiązane przez 33 lata, po tym jak zaczął pracować w szpitalu Tunbridge Wells w Pembury.

Z dochodzenia wynika, że ​​Fuller dopuścił się 140 naruszeń ciał co najmniej 101 dziewcząt i kobiet w wieku od 9 do 100 lat w latach 2005–2020. W każdym przypadku istniał dowód fotograficzny lub wideo ze znacznikiem czasu.

Dochodzenie prowadzone przez Jonathana Michaela, byłego dyrektora naczelnego NHS, przedstawiło 17 zaleceń, w tym instalację kamer monitorujących w kostnicy i sali pośmiertnej oraz aby pracownikom i wykonawcom niepracującym w kostnicy towarzyszył inny pracownik.

Miles Scott, który w 2018 roku został dyrektorem naczelnym Maidstone i Tunbridge Wells NHS Trust, powiedział, że zdecydowana większość zaleceń zawartych w raporcie została wdrożona, a inne zostaną wkrótce zrealizowane. W oświadczeniu oświadczył, że „bardzo mu przykro z powodu bólu i udręki” rodzin ofiar Fullera.

Z raportu wynika, że ​​Fuller popełniał swoje przestępstwa bezczelnie, podejmując ryzyko w godzinach pracy, gdy w kostnicy przebywali inni pracownicy. Dochodzenie wykazało, że nie jest w stanie ustalić, w jaki sposób był on w stanie dopuścić się przemocy w godzinach pracy i nie dać się złapać.

„Trudno uwierzyć, że nie tylko podjął ryzyko popełnienia przestępstwa w normalnych godzinach pracy kostnicy, ale także że zostało to niezauważone przez personel kostnicy, który, jak nam powiedziano, faktycznie był obecny na oddziale” – czytamy w raporcie.

Jak wynika z dochodzenia, Fuller, który od czasu do czasu musiał przeprowadzać konserwację systemu chłodniczego w kostnicy, rutynowo udawał się na oddział – aż 444 razy w ciągu roku – bez odpowiedniego przesłuchania.

Fuller powiedział, że wybierał swoje ofiary, przeglądając dziennik pokładowy. Z raportu wynika, że ​​unikał osób, które zmarły z powodu infekcji lub czegoś podobnego do Covid-19.

Członkowie rodzin ofiar, z którymi przeprowadzono dochodzenie, ale których nie zidentyfikowano w raporcie, powiedzieli, że byli zszokowani, gdy dowiedzieli się, co stało się z ich bliskimi, i rozmawiali o tym, jak trudno było im potem dalej żyć.

Jeden z wdowców stwierdził, że nie może się zdobyć na to, by powiedzieć o tym członkom rodziny.

„Nie miało to żadnego wpływu na moją rodzinę, ponieważ nie wiedzą” – powiedział mężczyzna. „W zasadzie okradło mnie to z 25 lat szczęśliwych wspomnień.[…]Wszystko, co przypomina mi moją żonę, przypomina mi również o tym, co zrobił jej David Fuller”.

Wielu zastanawiało się, jak Fullerowi udało się tego uniknąć, skoro w Wielkiej Brytanii kamery monitorujące są tak powszechne. Niektórzy twierdzili, że stracili zaufanie do kierownictwa NHS, ponieważ co najmniej jeden członek rodziny wzywał do zwolnienia dyrektora generalnego.

„Wiem, że nie żyją, ale są to osoby bezbronne” – powiedziała córka jednej z ofiar. „Więc dlaczego, do cholery, ktoś będący podwykonawcą może wchodzić i wychodzić z tego budynku o każdej porze dnia i bez jakiejkolwiek formy nadzoru? …Uważam, że jest to absolutnie haniebna utrata zaufania.”