Burt Bacharach, autor takich klasycznych popowych hitów, jak „Raindrops Keep Fallin’ on My Head”, umiera w wieku 94 lat
(CNN) Burt Bacharach, uznany kompozytor i autor tekstów odpowiedzialny za dziesiątki łagodnych popowych hitów z lat 50. Arthur” zmarł, członek rodziny Bacharacha potwierdził CNN.
Miał 94 lata.
Bacharach, główna postać XX-wiecznej muzyki pop, zdobył wielkie hity w różnych gatunkach, od Top 40, przez country, po rytm i blues oraz muzykę filmową. Napisał przeboje dla wielu artystów, w tym Dusty’ego Springfielda, Dionne Warwick, Toma Jonesa, Neila Diamonda, The Carpenters i Christophera Crossa.
Wiele z jego piosenek zostało sklasyfikowanych, być może niesprawiedliwie, jako „łatwe do słuchania” – delikatny, staromodny styl muzyczny z kilkoma ostrymi krawędziami. Większość z nich była daleka od brzmień rock and rolla, funku, disco czy innych popularnych gatunków tamtych czasów.
Kompozytor Burt Bacharach w 1979 roku.
A jednak Bacharach, wraz z długoletnim współpracownikiem Halem Davidem, stworzyli wiele najbardziej chwytliwych piosenek tamtej epoki. Wiele z nich – „Say a Little Prayer”, „Walk on By”, „Do You Know the Way to San Jose” – stało się hitami Warwick, jednej z najlepiej sprzedających się wokalistek lat 60.
Bacharach napisał także takie hity, jak „Magic Moments” Perry’ego Como, „Baby It’s You” Shirelles, „What’s New Pussycat?” Toma Jonesa, „What the World Needs Now is Love” Jackie DeShannon, „This Guy’s In Love With You”, „Heartlight” Neila Diamonda oraz duet Patti Labelle i Michael McDonald „On My Own”.
Jednym z jego największych i najbardziej wpływowych hitów był „That’s What Friends Are For”, charytatywna współpraca Dionne Warwick, Eltona Johna, Gladys Knight i Steviego Wondera, która w 1986 roku znalazła się na szczycie list przebojów i zebrała miliony na badania nad AIDS.
Burta Bacharacha i Dionne Warwick w 1971 roku.
„Nigdy nie bój się czegoś, co możesz gwizdać” – powiedział Bacharach Scottowi Simonowi z NPR w 2013 roku.
W ciągu swojej długiej kariery Bacharach zdobył prawie wszystkie najważniejsze nagrody muzyczne, w tym sześć nagród Grammy, trzy Oscary i – wraz z Halem Davidem – nagrodę Gershwina za popularną piosenkę, przyznawaną przez Bibliotekę Kongresu. W 2008 Grammy okrzyknęły go największym żyjącym kompozytorem muzycznym.
„Zmiana Burta jest jak utrata członka rodziny” – powiedział Warwick w czwartkowym oświadczeniu dla CNN. „Te słowa, które poproszono mnie o napisanie, pisane są ze smutkiem po stracie mojego Drogiego Przyjaciela i Partnera Muzycznego. Z drugiej strony dużo się śmialiśmy i mieliśmy sprzeczki, ale zawsze znajdowaliśmy sposób, aby dać sobie nawzajem znać nasza rodzina, jak korzenie, była najważniejszą częścią naszego związku. Moje najszczersze kondolencje kieruję do jego rodziny, dając im do zrozumienia, że teraz spokojnie odpoczywa i ja też będę za nim tęsknić.
brytyjski muzyk Thomas Burgess również oddał hołd.
„Jedno z największych dzieł kompozytorskich w historii” — napisał Burgess. „Żegnaj Burcie Bacharachu, byłeś królem”.
Susanna Hoffs, piosenkarka i współzałożycielka The Bangles, zamieścił na Twitterze zdjęcie Bacharacha, pisząc: „Pokój i miłość, Burt Bacharach”.
Niektóre z jego największych hitów zostały napisane dla filmów.
Na zdjęciach: legendarny autor tekstów Burt Bacharach
Burta Bacharacha w 1972 roku.
Bacharach i Dionne Warwick nagrywają piosenkę w Londynie w 1964 roku. Wiele piosenek Bacharacha — „Say a Little Prayer”, „Walk on By”, „Do You Know the Way to San Jose” — stało się hitami dla Warwicka, jednego z największych -sprzedaż wokalistek z lat 60.
Bacharach i aktorka i piosenkarka Marlene Dietrich przyjeżdżają na festiwal w Edynburgu w Szkocji w 1965 roku.
Bacharach i jego druga żona, aktorka Angie Dickinson, są widziani podczas miesiąca miodowego we Włoszech w 1965 roku.
Bacharach pojawia się w telewizji z Breakaways w 1965 roku.
Bacharach i Dickinson zabierają do domu swoją córeczkę Nikki w 1966 roku.
Bacharach gra na pianinie podczas pierwszej próby swojego pierwszego broadwayowskiego musicalu „Promises, Promises” w 1968 roku. Do Bacharacha (od lewej) dołączają aktorzy Jerry Orbach i Jill O’Hara, reżyser Robert Moore, autor Neil Simon, producent David Merrick i aktor Edward Winter.
Bacharach przytula Warwicka w hotelu w Nowym Jorku w 1968 roku.
Bacharach gra z gospodarzem Andym Williamsem w programie telewizyjnym Williamsa „Kaleidoscope Company” w 1968 roku.
Od lewej Bacharach, aktorka i piosenkarka Pearl Bailey oraz autor tekstów Hal David na gali Cue Awards w 1969 roku. Bacharach i David połączyli siły, by stworzyć wiele najbardziej chwytliwych piosenek tamtej epoki. Bacharach miał komponować muzykę, a David pisać teksty.
Bacharach pozuje w 1969 roku do jednego z odcinków serialu telewizyjnego „Kraft Music Hall”.
Bacharach, Dickinson i ich córka Nikki siedzą przy basenie swojego domu w Hollywood w 1969 roku.
Bacharach odbiera Oscara za najlepszą oryginalną ścieżkę dźwiękową w 1970 roku. Skomponował muzykę do filmu „Butch Cassidy i Sundance Kid”.
Bacharach i Dawid, około 1970 r.
Bacharach i Warwick pracują razem w 1971 roku.
Aktor Rex Harrison i Bacharach, po prawej, występują w programie telewizyjnym „Burt Bacharach: Close to You” w 1972 roku.
Bacharach jamuje ze Steviem Wonderem w 1973 roku.
Bacharach i Dickinson obserwują, jak ich córka Nikki gra na pianinie w 1974 roku. Bacharach i Dickinson rozwiedli się w 1980 roku.
Bacharach i jego trzecia żona, autorka tekstów Carole Bayer Sager, trzymają nagrody Grammy, które zdobyli za przebój „That’s What Friends Are For” w 1987 roku. Charytatywna współpraca Warwicka, Eltona Johna, Gladys Knight i Wondera znalazła się na szczycie list przebojów w 1986 roku i zebrała miliony na badania nad AIDS.
Bacharach gra z Warwickiem i Whitney Houston w 1990 roku.
Bacharach, w środku, pojawia się w programie „The Tonight Show” z Jayem Leno w 2000 roku. Po lewej gości Lyle Lovett.
Bacharach — wraz ze swoją czwartą żoną, Jane Hansen i ich dziećmi, Oliverem i Raleigh — pojawiają się w Nowym Jorku z Davidem i jego żoną Eunice na premierze filmu „The Look of Love: The Songs of Burt Bacharach and Hal David ” w 2003.
Bacharach występuje z Ronaldem Isleyem na imprezie z okazji premiery płyty w Nowym Jorku w 2003 roku.
Bacharach słucha, gdy pianista jazzowy Marian McPartland gra melodię podczas nagrania radiowego w 2004 roku.
Warwick pozdrawia Bacharacha po tym, jak w 2006 roku wykonała gwiazdorską składankę z finalistami „American Idol”.
Bacharach stoi na scenie ze swoimi dziećmi Raleigh i Oliverem po zdobyciu nagrody Grammy za najlepszy popowy album instrumentalny w 2006 roku.
Bacharach występuje z Adele i BBC Concert Orchestra w Londynie w 2008 roku.
Bacharach, trzeci od lewej, kłania się podczas premiery broadwayowskiego musicalu „Promises, Promises” w 2010 roku. Wraz z nim, od lewej, są Kristin Chenoweth, Simon, Sean Hayes, David, Rob Ashford i Tony Goldwyn.
Prezydent Barack Obama oklaskuje Bacharacha po tym, jak on i David otrzymali nagrodę Gershwina za popularną piosenkę w 2012 roku.
Bacharach pozuje do portretu w 2013 roku.
Bacharach schodzi ze sceny po występie na festiwalu jazzowym w Rotterdamie w Holandii w 2019 roku.
Bacharach skomponował i zaaranżował muzykę do parodii Jamesa Bonda „Casino Royale” z 1967 roku, w tym „The Look of Love” Dusty’ego Springfielda,
Napisał także scenariusz Krople deszczu spadają mi na głowę do westernu Butch Cassidy i Sundance Kid z Paulem Newmanem i Robertem Redfordem w rolach głównych z 1969 roku. Zaśpiewany przez BJ Thomasa, znalazł się na szczycie list przebojów po tym, jak pojawił się w filmie.
Później w swojej karierze Bacharach ugruntował swój status ikony lat 60., występując jako on sam we wszystkich trzech filmach z serii „Austin Powers”.
Współpracował także przy uznanym, nagrodzonym Grammy albumie „Painted From Memory” w 1998 roku z angielskim piosenkarzem Elvisem Costello.
„Piosenki Burta Bacharacha i Hala Davida towarzyszyły mi w dzieciństwie i towarzyszyły każdej fajnej imprezie koktajlowej w tamtych czasach” napisał piosenkarz i były idol nastolatków Shaun Cassidy na Twitterze. „Ich praca z @Dionnewarwick jest niezrównana, a Bacharach z Elvisem Costello? Zapomnij o tym. Posłuchaj teraz „God Give Me Strength”. #RIPBurtBacharach”.
Bacharach miał głośne małżeństwa z aktorką Angie Dickinson, a później z autorką tekstów Carole Bayer Sager, z którą napisał „Arthur’s Theme (Best That You Can Do)”. Ten przebój Christophera Crossa z komedii „Arthur” z 1981 roku zdobył Oscara w następnym roku.
