Melbourne, Australia — Były dyrektor żydowskiej szkoły dla dziewcząt w Australii został w poniedziałek uznany za winnego wykorzystywania seksualnego dwóch uczennic, co zakończyło dziewięcioletnią batalię prawną, która napięła stosunki między rządami Australii i Izraela, jednocześnie antagonizując społeczność żydowską w Australii. 56-letnia Malka Leifer, urodzona w Tel Awiwie matka ośmiorga dzieci, została skazana za 18 zarzutów, w tym gwałt, i uniewinniona z dziewięciu innych zarzutów, w tym pięciu związanych z najstarszą uczennicą, Nicole Meyer. Trzy dawne studentki — Meyer, Dassi Erlich i Elly Sapper — to siostry.

Sędzia procesowy Mark Gamble wydał nakaz kneblowania, który uniemożliwił mediom informowanie podczas procesu, że Leifer walczyła przeciwko jej ekstradycji do Australii po jej powrocie do Izraela w 2008 roku, kiedy pojawiły się pierwsze zarzuty przeciwko niej. Prawna bitwa, którą toczyła w jerozolimskich sądach od 2014 r., zakończyła się w 2021 r., kiedy na lotnisku Ben Gurion wsiadła na pokład samolotu lecącego do Melbourne ze skrępowanymi kostkami i nadgarstkami.

The wieści o ekstradycji Leifera został przyjęty w Australii przez prawodawców i przywódców społeczności żydowskiej.

Jak donosił wówczas korespondent CBS News, Ian Lee, przypadek Leifera uwydatnił zakres, w jakim Izrael był wykorzystywany jako bezpieczna przystań dla żydowskich przestępców seksualnych na całym świecie. Osad Śledztwo CBS News stwierdzili, że problem był nadal powszechny w 2020 r., a postawienie poszukiwanych mężczyzn i kobiet przed wymiarem sprawiedliwości było trudne, ponieważ często wykorzystywali proces zwany Prawem Powrotu, w ramach którego każdy Żyd może przenieść się do Izraela i automatycznie uzyskać obywatelstwo.

„Za tą kampanią istniał mechanizm, który miał zapobiec ekstradycji Malki Leifer do Australii” – Manny Waks, dyrektor generalny VoiCSA, izraelskiej organizacji zajmującej się zwalczaniem wykorzystywania seksualnego dzieci w globalnej społeczności żydowskiej, który pracował z ofiarami Leifera, powiedziała CBS News, kiedy została poddana ekstradycji z powrotem do Australii w 2021 roku. „W jej przypadku widzieliśmy, że wielu starszych rabinów będzie o nią walczyć”.

Leifer siedziała z przechyloną głową, obserwując ławę przysięgłych i nie reagowała na odczytywanie werdyktów. Dwaj byli studenci, za których wykorzystywanie została skazana, Erlich i Sapper, stanęli przed sądem, aby wydać wyroki. Leifer wcześniej nie przyznał się do wszystkich 27 zarzutów.

Associated Press zwykle nie identyfikuje ofiar i domniemanych ofiar wykorzystywania seksualnego, ale siostry zdecydowały się identyfikować w mediach.

Prokuratorzy twierdzili, że Leifer wykorzystywała uczniów w latach 2003-2007 w Adass Israel School, ultra-ortodoksyjnej szkole w Melbourne, gdzie była przewodniczącą religii, a później dyrektorką, a także w jej domu w Melbourne i na wiejskich obozach szkolnych.

Prokurator Justin Lewis powiedział przysięgłym, że Leifer miał tendencję do seksualnego zainteresowania dziewczętami, gdy były nastolatkami w szkole i kiedy te same dziewczyny były nauczycielkami. Lewis powiedział, że Leifer angażowała się z nimi w czynności seksualne i wykorzystywała ich bezbronność, ignorancję w sprawach seksualnych oraz własną pozycję władzy.

Adwokat obrony Ian Hill przekonywał, że długie opóźnienie między domniemanymi przestępstwami a procesem, który rozpoczął się w lutym, było niekorzystne dla obrony i przysięgłych. Zaatakował wiarygodność sióstr, w tym oskarżając jedną z jej zeznań o „rażące kłamstwa”.

Siostry wychowały się w odosobnieniu w ultraortodoksyjnej społeczności żydowskiej i nie otrzymały żadnej edukacji seksualnej, orzekł sąd. Mieli około 12, 14 i 16 lat, kiedy Leifer przybył do szkoły z Izraela w 2001 roku.

Lewis powiedział, że siostry dostarczyły wyraźnych dowodów, że nie rozumieją seksualnej natury tego, co zrobił im Leifer.

Leifer rzekomo znęcał się nad najstarszą siostrą, Meyer, kiedy dzielili łóżko na obozie szkolnym, podczas gdy środkowe rodzeństwo, Erlich, udawało, że śpi w tym samym pokoju. Jurorom powiedziano, że najmłodszy z rodzeństwa, Sapper, wszedł do pokoju, podczas gdy Leifer znęcał się nad Meyerem.

„Pani Leifer była jedną z najbardziej szanowanych osób w społeczności. Jeśli pani Leifer coś robiła, to musi być w porządku” – zeznała Sapper o swojej reakcji na to, co zobaczyła, dzieje się z jej siostrą.

Erlich powiedziała ławie przysięgłych, że próbowała nawiązać kontakt z innym nauczycielem, aby zapytać o to, co robi Leifer, ale Leifer ją zniechęcił. Leifer „powiedział mi, że to niezdrowe dla mnie mieć kontakt z innym nauczycielem, mieć więcej niż jednego mentora” – zeznał Erlich.

Siostry składały zeznania przez ponad dwa tygodnie za zamkniętymi drzwiami, z wyłączeniem opinii publicznej i mediów zgodnie z zasadami regulującymi procesy o napaść na tle seksualnym w Wiktorii.

Inni świadkowie to ci, którym siostry ujawniły swoje zarzuty.

Erlich po raz pierwszy rozmawiał z pracownikiem socjalnym Chaną Rabinowitz na początku 2008 roku w Izraelu. Rabinowitz powiedziała, że ​​zapytała siostrę, która ją skrzywdziła, a młoda kobieta odpowiedziała: „To była pani Leifer”.

Psycholog Vicki Gordon zeznała, że ​​​​słyszała, jak Sapper twierdził, że Leifer wykorzystywał ją. Gordon powiedział sądowi, że siostra twierdziła, iż Leifer wyjaśniła, iż znęcanie się było próbą przezwyciężenia braku ciepła i uczucia w życiu rodzinnym dziewcząt.

Hill powiedział ławie przysięgłych, że siostry szanowały Leifer, a pisma z lat szkolnych pokazały, że dziękują jej za wsparcie. Hill powiedział, że historia Erlicha zmieniła się kilka razy od czasu postawienia zarzutów w 2008 roku.

„Prawda i wiarygodność zostały utracone w fałszywych relacjach” – powiedział Hill. „Być może nawet czasami zatwardziały w fałszywe wyobrażenia i fałszywe wspomnienia fałszywych rzeczywistości”.

Skrytykował Sappera za zmianę miejsca rzekomych przestępstw z rodzinnego miasta dziewcząt, Melbourne, do Izraela.

„To niewłaściwa pamięć w połączeniu ze szczegółami pokazuje, jak niebezpieczni mogą być niektórzy świadkowie, gdy opowiadają ci narrację” – powiedział Hill.

Waks z rzecznictwa i grupy wsparcia powiedział, że wynik był zabarwiony smutkiem, ponieważ zarzuty dotyczące Meyera nie zostały udowodnione.

„To dzień… zabarwiony dużą dozą smutku, ponieważ walka, którą (Meyer) toczyła przez wiele lat, a teraz odejście z wyrokami uniewinniającymi w odniesieniu do jej sprawy, jest absolutnie druzgocąca, a moje myśli są z pewnością z w szczególności ją” – powiedział Waks telewizji Network 10.

„Czas, jaki to zajęło i wiele wyzwań po drodze, większość ludzi nie wierzyła, że ​​ten dzień rzeczywiście nadejdzie i nadszedł i jest to wspaniały dzień dla sprawiedliwości” – powiedział Waks.

Meyer powiedział dziennikarzom przed sądem, że wyrok skazujący był „wszystkim, czego kiedykolwiek chcieliśmy”.

„Odkąd rozpoczęliśmy tę bitwę, odkąd złożyliśmy zeznania na policji w 2011 r., usłyszenie słowa„ winny ”jest tym, o co ona walczyła, by nie być przez tyle lat i o co my walczyliśmy przez tyle lat, aby to udowodnić” – powiedziała. powiedział.

Waks powiedział, że proces prawny był wyzwaniem dla sióstr, dopóki nie zapadły wyroki.

„Proces, przez który przeszły siostry, jest wyjątkowy i żmudny. Brałem udział w 75 rozprawach sądowych w Izraelu tylko po to, by uzyskać jej ekstradycję” – powiedział Waks.

Leifer wróci do sądu 26 kwietnia na przesłuchanie w sprawie wyroku.