• Były prezydent Rosji stał się jedną z najbardziej jadowitych postaci podczas inwazji na Ukrainę.
• Kiedy wybrano Dmitrija Miedwiediewa, niektórzy widzieli w nim bardziej liberalną przyszłość Rosji.
• Ale eksperci twierdzą, że jest teraz politycznie bezbronny i robi, co w jego mocy, by zdobyć przychylność Putina.

Kiedy Dmitrij Miedwiediew został wybrany na prezydenta Rosji w 2008 roku, był postrzegany przez wielu jako bardziej liberalny i skłaniający się ku Zachodowi niż Władimir Putin, człowiek, który był prezydentem zarówno przed nim, jak i po nim.

Nie miało znaczenia, że ​​był postrzegany głównie jako zastępca Putina, który nie był w stanie sprawować urzędu przez trzy kolejne kadencje. Wielu wciąż miało nadzieję, że poprowadzi kraj w nowym kierunku.

Ale od czasu inwazji Rosji na Ukrainę w lutym 2022 r. Miedwiediew stał się jedną z najbardziej otwartych i groźnych antyzachodnich postaci w Rosji, która często wspominała o atakach nuklearnych i przewidywała upadek zachodniej cywilizacji.

Publiczna osobowość Miedwiediewa zmieniła się radykalnie od czasu inwazji Rosji w lutym 2022 r., a jego wypowiedzi bardziej przypominają jadowitego podżegacza wojennego.

„Ludzie często pytają mnie, dlaczego moje posty na Telegramie są tak ostre”. on napisał w czerwcu 2022 r. „Odpowiedź brzmi: nienawidzę ich. To dranie i szumowiny. Chcą śmierci dla nas, dla Rosji. I dopóki żyję, zrobię wszystko, aby zniknęli”.

Nie jest jasne, czy miał na myśli Ukrainę, Zachód, czy jedno i drugie.

Miedwiediew zasugerował również w zeszłym roku, że Ukraina może nawet nie istnieć za dwa lata, i nazwał ukraińskich urzędników „karaluchami”.

Przechwalał się, że NATO nie zareaguje, jeśli Rosja zbombarduje Ukrainę, i przewidział wojnę między Francją a Niemcami, a także wojnę domową w USA, która może doprowadzić do objęcia urzędu prezydenta przez Elona Muska.

Wcześniej w tym miesiącu wezwał do umieszczenia pocisków hipersonicznych w pobliżu Waszyngtonu i powiedział, że Rosja może użyć broni nuklearnej, jeśli przegra na Ukrainie.

Groźby uspokojenia Putina

Eksperci powiedzieli Insiderowi, że za jego retoryką stoi wyraźny powód: Miedwiediew ma słabą pozycję w rosyjskiej polityce i próbuje zdobyć przychylność Putina.

Edward Lucas, starszy doradca w Centrum Analiz Polityki Europejskiej, porównał rolę Miedwiediewa w rosyjskiej polityce do postaci z „Rodziny Soprano”, desperacko próbujących zaimponować przywódcy mafii.

„Miedwiediew jest jak jeden ze słabszych facetów w kręgach Tony’ego Soprano, który po prostu musi iść i robić straszne rzeczy, aby udobruchać szefa”.

Ben Noble, profesor nadzwyczajny polityki rosyjskiej na University College London, powiedział Insiderowi, że szalone wypowiedzi Miedwiediewa są strategią mającą na celu zrekompensowanie jego słabej pozycji politycznej.

„Aby pozostać istotnym – i bezpiecznym – próbował być jeszcze bardziej jastrzębi niż wielu istniejących jastrzębi” – powiedział.

Tymczasem Lucas zauważył, że chociaż wielu uważało Miedwiediewa za bardziej prozachodniego, on zawsze uważał to za „bzdury”.

Od zachodnich po dzikie

Chociaż Noble mówi, że przemiana Miedwiediewa wydaje się ekstremalna, niekoniecznie oznacza to, że zmienił się zasadniczo.

Zamiast tego wydaje się, że Miedwiediew zawsze był skłonny zrobić wszystko, aby przypodobać się rosyjskiej elicie.

„Myślę jednak, że błędem byłoby sądzić, że zawsze ukrywał swoją nowszą, agresywną osobowość. Myślę raczej, że dostosował się do czasów” – powiedział.

Lucas powiedział, że Miedwiediew miał „kosmetyczne zainteresowanie Zachodu”, ponieważ był szczególnie zainteresowany technologią i mówił po angielsku.

Dodał jednak, że Miedwiediew nie zmienił się od czasu swojej prezydentury: w obu przypadkach jego wizerunek i publiczne wypowiedzi były robione na korzyść jego większego i popularniejszego sojusznika.

Miedwiediew „gra melodię, która pojawia się w wewnętrznym kręgu, kiedy wewnętrzny krąg chce, żeby był liberalny, będzie liberalny, kiedy chce, żeby był twardy, będzie twardy”.

Staram się być aktualny

Eksperci twierdzą, że jadowitą nową postać Miedwiediewa można wytłumaczyć jego słabą pozycją polityczną.

Czas urzędowania Miedwiediewa jest powszechnie postrzegany jako zastępczy dla Putina: jego wybór w 2008 roku nastąpił, gdy Putin nie mógł już sprawować kolejnej kadencji zgodnie z rosyjską konstytucją, a Putin oficjalnie pełnił funkcję premiera.

Niektórzy obserwatorzy stwierdzili, że wybory nie wydawały się całkowicie wolne.

Putin ponownie został prezydentem po zakończeniu pierwszej kadencji Miedwiediewa, a Miedwiediew należycie został jego premierem, służąc do 2020 roku.

Noble powiedział, że kiedy Miedwiediew ustąpił ze stanowiska premiera, istniało poczucie, że „jest wyczerpaną siłą polityczną – byłym zastępczym prezydentem, który nie ma własnego, niezależnego kapitału politycznego”.

Otrzymał swoją obecną rolę, zastępcy przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa Rosji, co według Noble’a było „postrzegane jako nagroda pocieszenia”.

Jego niedawna szczerość jest więc dla Miedwiediewa sposobem na odzyskanie pewnej popularności: „Dzięki zmianie retoryki możliwe, że zyskał sympatię bardziej jastrzębich elementów elity” – mówi Noble.

Trzymając się władzy

Profesor JL Black, autor książki „Rosja po 2012 roku: od Putina do Miedwiediewa”, powiedział Insiderowi, że „zachodnia postawa Miedwiediewa nie była tak silna, jak wielu marzycieli na Zachodzie się spodziewało”, ale nadal wyróżniał się na tle większości rosyjskich społeczeństwa za „choćby niewielką akceptację” niektórych zachodnich idei.

Mimo to Black opisał Miedwiediewa jako kogoś, kto „zawsze był drugim graczem”, a Putinowi przypisuje się nawet wtedy, gdy Miedwiediew odnosił sukcesy.

Zauważył, że Rosja ma „ogólną populację, która postrzega Miedwiediewa jako słabe ogniwo”.

Dlatego ostatnią strategią Miedwiediewa może być próba okazania poparcia, aby nie stracić władzy, jeśli dojdzie do przetasowań u Putina lub jeśli inny przywódca prawicy przejmie władzę w Rosji.

„Jeśli Putin odejdzie, a Miedwiediew spróbuje uzyskać władzę, nie będzie miał kręgu„ kumpli ”, którzy by go wspierali, ani nie ma popularnej bazy, więc jego agresywna postawa jest raczej sposobem na utrzymanie roli zastępcy -stringer, jeśli prawica przejmie władzę – lub jeśli Putin zdecyduje się na czystkę” – mówi Black.

Jego uwagi kontrastują również z wypowiedzią Putina, który od początku wojny jest znacznie bardziej małomówny.

Lucas z Centrum Analiz Polityki Europejskiej zauważa, że ​​Putin nie musi wiele mówić, skoro robią to za niego jego sojusznicy – ​​bez względu na to, co on chce powiedzieć.

„Gdyby Putin odwrócił się i powiedział:„ Zawrzemy teraz układ pokojowy ”, Miedwiediew powiedziałby:„ Absolutnie genialne, chciałem tego przez cały czas, bardzo się cieszę ”.