Przez dwa tygodnie nie słyszałem o „wyjątku”; początkowo skontaktowała się ze mną w innej sprawie, a potem szybko zapytała o moją mamę, jakby nagle sobie przypomniała. Kiedy jej powiedziałem, zapytała, czy przegapiła SMS-a grupowego. Powiedziałem jej, że podzieliłem się tą wiadomością z ludźmi w cztery oczy. Kiedy zorientowała się, że wie o tym wspólny znajomy, powiedziała mi, że przed chwilą z nią rozmawiała i nic jej nie powiedziała (jakby to była wina przyjaciółki). Następnie powiedziała, jak okropnie się czuła, miała „kilka rzeczy” na głowie i została „sprawdzona”. Uch. Większa część wymiany zdań dotyczyła niej. Złożyła kondolencje, zapytała, czy czegoś nie potrzebuję i tyle.

Od tamtej pory nic. Próbowałem skupić się na wszystkich ludziach, którzy byli przy mnie, ale miesiące później nadal jestem zły i zdenerwowany. Właściwie, kiedy ludzie pytają, jak się czuję, dzielę się anegdotą. Ona też przez jakiś czas była MIA z innymi, więc nie tylko ja, ale pomyślałem, że w tej sytuacji wkroczyłaby do akcji. Jak mogę to pokonać?

Zły i zdenerwowany: Przykro mi z powodu Twojej straty i tego, że Twój przyjaciel Cię zawiódł.

Proszę jednak, przestań oczerniać ją innym znajomym z kilku powodów. Po pierwsze, nie wiesz, co dzieje się w jej życiu, umyśle, sercu. Może czuć się niezręcznie w obliczu śmierci (tak wielu jest) lub radzić sobie z własnym koszmarem, którym nie dzieli się z tobą, ponieważ pogrążasz się w żałobie, lub może być emocjonalnie zahamowana w sposób, w jaki już byłeś w tym pewien, ale to nie miało znaczenia do ciebie wcześniej. Właściwie współczuję jej konsternacji, jaką wywołała przyjaciółka, która nie poinformowała jej o wiadomościach.

Innymi słowy, może istnieć wyjaśnienie jej potknięcia, które nie czyni jej okropną osobą lub przyjaciółką, ale po prostu niezbyt dobrą w tym.

Kolejny powód, żeby jej nie ośmieszać: nie pokazuje się też innym, co sugeruje, że sama sobie z czymś radzi.

Innym jest to, że oczernianie jej zachęca cię do rozmyślania o niej, podczas gdy tak wielu innych się o ciebie postarało. Brawo dla Twojego kręgu wsparcia i brawa dla Ciebie. Dlatego, jeśli możemy, zdobywamy więcej niż jednego przyjaciela. Nie każdy będzie świetny we wszystkim.

Innym jest to, że możesz skierować ból swojej mamy na przyjaciela, ponieważ wydaje mu się, że jest to dla niego łatwiejsze miejsce. Nie jest to niczym niezwykłym w przypadku żałoby.

Innym jest to, że niszczenie kogokolwiek jest złe. Zatrzymywać się.

Więc proszę, znajdź powód, który pomoże Ci wybaczyć przyjacielowi lub po prostu odłóż tę sprawę na później, jeśli nie na zawsze. Ponieważ masz teraz wystarczająco dużo do uporządkowania.

· Po stracie trójki rodziców w ciągu pięciu lat czuję się ekspertem w tym temacie, choć nikt nie chce nim być. Tak wielu ludzi czuje się niezręcznie lub boi się śmierci. Spośród moich najukochańszych, najdroższych przyjaciół tylko jeden lub dwóch potrafi naprawdę znieść rozmowę o głębokim żalu. Myślę, że inni wiedzą, że to należy do ich przyszłości, ale po prostu nie mogą jeszcze tego zrobić. I cieszę się, że tego nie robią Posiadać jeszcze.