JSW Infrastructure Ltd, drugi co do wielkości operator portowy w Indiach, rozważa budowę zielonych zakładów produkujących wodór i amoniak w swoich portach, aby zdywersyfikować działalność na tym potencjalnym rynku wzrostu. „To nowy rodzaj biznesu, który się rozwija. Rozważaliśmy i badaliśmy możliwości w tym sektorze” — powiedział ET Arun Maheshwari, dyrektor zarządzający.

„Zgłosiły się do nas firmy zainteresowane segmentem zielonego wodoru i amoniaku. Rozważamy możliwość wejścia również na ten rynek” – dodał.

Zapytany o harmonogram, Maheshwari powiedział, że utworzenie takich obiektów będzie długoterminowym, kapitałochłonnym projektem wymagającym odpowiedniego terenu, solidnego zaplecza i strategicznej lokalizacji portu. „Na szczęście zarówno nasze obecne, jak i nowe lokalizacje portów są atrakcyjne dla potencjalnych graczy. Nie mamy jednak jeszcze konkretnego harmonogramu dla tego projektu”.

Na początku tego roku Ministerstwo Portów, Żeglugi i Dróg Wodnych (MoPSW) wskazało trzy kluczowe porty – Kandla, Paradip i Tuticorin – jako przyszłe centra eksportu zielonego wodoru, amoniaku i metanolu w ciągu najbliższych siedmiu lat, mając na celu uczynienie z Indii głównego eksportera zielonego wodoru.

Niedawno Adani Ports & SEZ ogłosiło, że jego port Vizhinjam stanie się również globalnym centrum bunkrowania, dostarczającym czyste i zielone paliwa, takie jak wodór i amoniak. Adani Ports planuje wykorzystać swoje porty na zachodnim wybrzeżu Indii do eksportu tych zielonych paliw.

Tymczasem JSW Energy, spółka siostrzana JSW Infra, również rozważa przejęcia w sektorze zielonej energii.

Odnosząc się do ogólnego wzrostu firmy, Maheshwari powiedział: „Prognozy dla branży wynoszą około 4% do 4,5%, ale nasze prognozy mówią o 10% do 12%”.

Podkreślił, że JSW Infra koncentruje się na poprawie łączności na ostatniej mili i dostarczaniu solidnych rozwiązań mających na celu zapewnienie lojalności klientów.

Omawiając czynniki wzrostu, Maheshwari mówiła o strategicznym znaczeniu różnych terminali. „Paradip jest kluczowym węzłem rudy żelaza i preferowanym portem dla węgla i rudy żelaza. Terminal Ennore ma potencjał wzrostu ze względu na bliskość zaplecza. Nowy terminal Mangalore jest wyjątkowy pod względem obsługi ładunków, a port Jaigarh również ma znaczny potencjał wzrostu. Ponadto niedawno przejęty port PNP oferuje łączność kolejową, której brakowało w Jaigarh”.

Rozwijając temat miksu klientów cargo, zauważył, że udział firm zewnętrznych, który w 2019 r. wynosił 6%, wzrósł do 50% w kwartale kończącym się w czerwcu. „Ten wzrost jest spowodowany tymczasowym zamknięciem jednego z naszych głównych klientów. W tym roku spodziewamy się, że udział firm zewnętrznych wyniesie około 45%, przy czym 55% będzie pochodzić od klientów głównych. Przewiduje się, że ten podział będzie zrównoważony, a długoterminowym celem jest osiągnięcie stosunku 50:50”.

Zapytany o zwiększenie przepustowości dzięki niedawnym przejęciom, Maheshwari odpowiedział, że spółka spodziewa się, że terminal JNPA zostanie oddany do użytku w lutym-marcu 2025 r., a terminal Tuticorin zostanie ukończony w ciągu 18 do 24 miesięcy.

Ponadto firma zamierza dokończyć budowę terminalu LPG o wydajności 2 milionów ton rocznie w Jaigarh, co było kluczowym celem jej IPO. Stanowią one trzy planowane dodatki mocy.

Dodał, że obecne wykorzystanie wynosi 63-64%, a przewiduje się, że wzrośnie ono do 66%. Zakładając, że nie zostaną dodane dodatkowe moce produkcyjne lub aktywa, prognozuje się, że wykorzystanie 181,5 mln ton w ciągu dwóch lat wyniesie ok. 66%.

(Możesz już zasubskrybować nasz kanał WhatsApp Economic Times)