HELSINKI — Górny stopień chińskiej rakiety Długi Marsz 6A rozpadł się na chmurę ponad 700 odłamków kosmicznych, co potęguje obawy o długoterminowe bezpieczeństwo orbitalne.

Chiny wystrzeliły 6 sierpnia z kosmodromu Taiyuan rakietę Długi Marsz 6A, która wyniosła pierwszą partię 18 płaskich satelitów Qianfan („Tysiąc Żagli”) na orbitę polarną o wysokości 800 kilometrów.

Jak zauważono 7 sierpnia, Slingshot Aerospace, firma zajmująca się śledzeniem ruchu kosmicznego i analizą danych, górny stopień rakiety, który zmodyfikowano w celu ponownego uruchomienia w celu wystrzelenia wielu satelitów, wytworzył pole składające się z co najmniej 50 odłamków.

Początkowo nie było jasne, czy był to powtarzający się problem związany z pasywacją lub izolacją stopnia Długiego Marszu 6A, czy też rozpadem korpusu rakiety.

US Space Command (USSPACECOM) potwierdziło 8 sierpnia, że ​​incydent był zdarzeniem rozpadu rakiety. USSPACECOM poinformowało, że śledzi ponad 300 części z tego zdarzenia rozpadu.

LeoLabs, firma monitorująca niską orbitę okołoziemską za pomocą globalnej sieci radarów, oświadczyła później 8 sierpnia, że ​​jej dane radarowe wskazują na „przynajmniej 700 fragmentów szczątków, a potencjalnie ponad 900”. Chmura szczątków znajduje się w płaszczyźnie z 18 rozmieszczonymi satelitami.

Śmieci kosmiczne na takich wysokościach, gdzie opór atmosfery jest bardzo niewielki, mogą pozostawać na orbicie przez dziesiątki lat, w zależności od rozmiaru i gęstości fragmentów oraz innych zmiennych.

Biuro ds. Śmieci Kosmicznych Europejskiej Agencji Kosmicznej szacuje, że doszło do ponad 640 rozpadów, eksplozji, kolizji lub zdarzeń anomalnych skutkujących fragmentacją. Szacuje się również, że istnieje 40 500 obiektów śmieci kosmicznych większych niż 10 cm, 1 100 000 obiektów śmieci kosmicznych większych niż 1 cm do 10 cm i 130 milionów obiektów śmieci kosmicznych większych niż 1 mm do 1 cm.

Problemy ze szczątkami rakiety Long March 6A i jej utylizacją

Long March 6A został opracowany przez państwową Szanghajską Akademię Technologii Lotów Kosmicznych (SAST). Wykorzystuje rdzeniowe stopnie nafty i ciekłego tlenu ze stałymi silnikami wspomagającymi rakietę. Rakieta nośna może przenosić 4500 kg na 700-kilometrową orbitę heliosynchroniczną.

Według NASA sucha masa górnego stopnia wynosi około 5800 kilogramów. Rakieta odbyła łącznie siedem lotów, a jej debiutancki start miał miejsce w marcu 2022 r.

Ani SAST, ani jej spółka macierzysta, China Aerospace Science and Technology Corporation (CASC), ani Chińska Narodowa Agencja Kosmiczna (CNSA) nie skomentowały rozpadu członu rakiety.

To już drugi raz, kiedy górny stopień rakiety rozpadł się na orbicie. Podczas pierwszego incydentu, w listopadzie 2022 r., 18. Eskadra Obrony Kosmicznej (18 SDS) zidentyfikowała i skatalogowała 533 fragmenty do końca stycznia 2023 r. Inne stopnie Long March 6A utworzyły chmury szczątków, nie rozpadając się.

Szanghajski Instytut Inżynierii Systemów Aeronautycznych w 2023 r. opracował „Szczegółowe wymagania dotyczące utylizacji orbitalnych stopni rakiet nośnych”. Wytyczne mają na celu między innymi zmniejszenie ryzyka tworzenia śmieci i unikanie kolizji. Normy obejmują deorbitację zużytych stopni, jeśli to możliwe, wytyczne dotyczące czasu ich pozostawania na orbicie oraz pasywację w celu uniknięcia eksplozji. Normy miały zostać wdrożone 1 stycznia 2024 r.

Start 6 sierpnia był pierwszym startem planowanej niskoorbitalnej megakonstelacji komunikacyjnej znanej jako G60 lub Qianfan („Tysiąc żagli”). Shanghai Spacecom Satellite Technology (SSST), firma stojąca za konstelacją Qianfan, planuje wystrzelić ponad 14 000 satelitów. Nadal nie wiadomo, jak znaczącą rolę odegra Long March 6A w tym projekcie.

Powiązany