PEKIN (AP) – Chiny planują wylądować astronautów na Księżycu przed 2030 rokiem, co byłoby kolejnym postępem w tym, co coraz częściej postrzegane jest jako nowy wyścig kosmiczny, w którym azjatycka autokracja walczy ze Stanami Zjednoczonymi i ich demokratycznymi sojusznikami.

Stany Zjednoczone zamierzają umieścić astronautów z powrotem na powierzchni Księżyca do końca 2025 roku.

Zastępca dyrektora Chińskiej Agencji Kosmicznej Lin Xiqiang potwierdził cel Chin na konferencji prasowej w poniedziałek, ale nie podał konkretnej daty.

Chiny najpierw przygotowują się do „krótkiego pobytu na powierzchni Księżyca i wspólnej eksploracji człowieka i robota”, powiedział Lin.

„Mamy kompletną ludzką stację kosmiczną w pobliżu Ziemi i system transportu ludzi w obie strony”, uzupełniony procesem selekcji, szkolenia i wspierania nowych astronautów, powiedział. Harmonogram dwóch misji załogowych rocznie „wystarcza do realizacji naszych celów” – powiedział Lin.

Chińska agencja kosmiczna przedstawiła również nową załogę zmierzającą na orbitującą stację kosmiczną podczas startu zaplanowanego na wtorek i powiedziała, że ​​stacja zostanie rozbudowana. Mówi się, że stacja kosmiczna Tiangong została ukończona w listopadzie, kiedy dodano trzecią sekcję.

Czwarty moduł zostanie dodany „w odpowiednim czasie, aby przyspieszyć wsparcie eksperymentów naukowych i zapewnić załodze lepsze warunki pracy i życia” – powiedział Lin.

Trio wystrzelone na pokładzie statku Shenzhou 16 nałoży się na krótko z trzema astronautami, którzy mieszkali na stacji przez ostatnie sześć miesięcy, przeprowadzając eksperymenty i montując sprzęt wewnątrz i na zewnątrz pojazdu.

Świeża załoga po raz pierwszy obejmuje cywila. Wszyscy poprzedni członkowie załogi byli w Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, wojskowym skrzydle rządzącej w kraju Partii Komunistycznej.

Gui Haichao, profesor czołowego pekińskiego instytutu badań lotniczych i kosmicznych, dołączy do dowódcy misji Jinga Haipenga i inżyniera statku kosmicznego Zhu Yangzhu jako ekspert od ładunków.

W rozmowie z mediami w miejscu startu poza północno-zachodnim miastem Jiuquan, Jing powiedział, że misja wyznaczyła „nowy etap zastosowań i rozwoju” w chińskim programie kosmicznym.

„Jesteśmy głęboko przekonani, że nadeszła wiosna chińskiej nauki o kosmosie i mamy determinację, pewność siebie i zdolność do zdecydowanego ukończenia misji” – powiedział Jing, generał dywizji, który odbył trzy poprzednie loty kosmiczne.

Pierwsza załogowa misja kosmiczna Chin w 2003 roku sprawiła, że ​​Chiny stały się trzecim krajem po byłym Związku Radzieckim i USA, który wysłał człowieka w kosmos.

Chiny zbudowały własną stację kosmiczną po wykluczeniu jej z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, głównie z powodu sprzeciwu USA co do ścisłych powiązań chińskich programów kosmicznych z PLA.

Kosmos jest coraz częściej postrzegany jako nowy obszar rywalizacji między Chinami a Stanami Zjednoczonymi — dwiema największymi gospodarkami świata i rywalami o wpływy dyplomatyczne i militarne. Astronauci wysłani przez NASA na Księżyc do końca 2025 roku będą dążyć do bieguna południowego, gdzie uważa się, że stale zacienione kratery wypełnione są zamarzniętą wodą.

Oba kraje rozważają również plany stałych baz załogowych na Księżycu, co rodzi pytania o prawa i interesy na powierzchni Księżyca. Prawo USA ściśle ogranicza współpracę między programami kosmicznymi obu krajów i chociaż Chiny twierdzą, że z zadowoleniem przyjmują zagraniczną współpracę, dotychczas ograniczała się ona do badań naukowych.

Oprócz programów księżycowych Stany Zjednoczone i Chiny wylądowały również na Marsie, a Pekin planuje pójść za USA w lądowaniu statku kosmicznego na asteroidzie.

Inne kraje i organizacje, od Indii i Zjednoczonych Emiratów Arabskich po Izrael i Unię Europejską, również planują misje księżycowe.

Stany Zjednoczone wysłały sześć misji załogowych na Księżyc w latach 1969-1972, z których trzy obejmowały użycie napędzanego łazika księżycowego, który Chiny twierdzą, że obecnie rozwija się w ramach przetargów w sektorze prywatnym.

Podczas gdy Ameryka obsługuje obecnie więcej portów kosmicznych i ma znacznie szerszą sieć partnerów międzynarodowych i handlowych niż Chiny, chiński program przebiegał w stały i ostrożny sposób, odzwierciedlając ogromny wzrost potęgi gospodarczej i wpływów globalnych hrabstwa od lat 80.