W poniedziałek w Kanadzie i w świecie literackim rozległy się echa wyznań najmłodszej córki powieściopisarki Alice Munro, że w dzieciństwie była molestowana seksualnie przez ojczyma oraz że Munro pozostała z nim nawet po skazaniu go za napaść.

Historia, opowiedziana przez córkę Munro, Andreę Skinner, w eseju w The Toronto Star, a zgłoszona przez tę samą gazetę, wprawiła wielu wielbicieli Munro w osłupienie. Zastanawiali się oni, jak pisarce jej pokroju udało się zachować w tajemnicy taką tajemnicę przez dziesięciolecia i jaki wpływ te rewelacje mogą mieć na jej imponujące dziedzictwo.

„Alicja zawsze była trochę jak Święta Alicja” – powiedział Martin Levin, były redaktor działu książek w The Globe and Mail. Powiedział, że przez 20 lat pracy w gazecie nie usłyszał „nawet najsłabszego szeptu czy aluzji” na temat tej nowiny.

Przez dziesięciolecia Munro była czczona za swoje wnikliwie obserwowane krótkie opowiadania i spostrzeżenia na temat natury ludzkiej i relacji. Nawet gdy w 2013 r. otrzymała Nagrodę Nobla, Munro pozostała skryta i skromna, a swoje życie w małym miasteczku w Ontario opisywała jako zwyczajne, spokojne i szczęśliwe.

Obraz Munro, który zmarł w maju w wieku 92 lat, rozpadł się w niedzielę.

Kanadyjska powieściopisarka Margaret Atwood napisała w e-mailu, że została „zaskoczona” tymi rewelacjami. Chociaż dowiedziała się trochę o przyczynie rodzinnego rozłamu kilka lat temu od jednej z córek Munro, nigdy nie poznała całej historii, dopóki nie przeczytała relacji Skinnera.

„Dlaczego ona została? Przeszukajcie mnie” – napisała Atwood o decyzji Munro. „Myślę, że byli z pokolenia i miejsca, które zamiatało sprawy pod dywan”.

Dodała: „Zdajesz sobie sprawę, że nie wiedziałeś, kogo myślałeś, że znasz”.

W mediach społecznościowych lawina pisarzy i dziennikarzy, w tym Lydia Kiesling, Brandon Taylor i Jiayang Fan, wyraziła szok i rozpacz po tej wiadomości. Inni, w tym powieściopisarka Rebecca Makkai, zastanawiali się, czy od tej pory będzie możliwe oddzielenie transcendentnego pisarstwa Munro, które okazjonalnie eksplorowało burzliwe okoliczności domowe i nagłe wyobcowania, od jej niepokojącego zachowania.

„Te rewelacje nie tylko miażdżą spuściznę Munro jako osoby, ale sprawiają, że historie, które z perspektywy czasu były tak wyraźnie o tych niezrozumiałych zdradach, są zasadniczo nieczytelne jako cokolwiek innego niż półuświadomione wyznania” – powiedział Makkai w e-mailu. „Dla mnie to sprawia, że ​​są one w ogóle nieczytelne”.

Skinner napisała, że ​​nadużycia zaczęły się, gdy miała 9 lat i poszła odwiedzić matkę i ojczyma. Fremlin wskoczył do jej łóżka, napisała Skinner, i seksualnie ją wykorzystał. Powiedziała o tym swojej macosze, Carole Sabiston, która powiedziała o tym ojcu Skinner, Jimowi Munro. Postanowił nie mówić o tym swojej byłej żonie, Alice. Skinner napisała w The Star, że Fremlin przez lata obnażał się przed nią.

Gdy Skinner miała 20 lat, opowiedziała matce w liście, co zrobił Fremlin. Skinner napisała, że ​​Munro zareagowała „tak, jakby dowiedziała się o zdradzie”.

Fremlin napisała listy do rodziny Skinner, opisując nadużycia, ale obwiniając ją. Lata później, napisała Skinner, zaniosła listy na policję. Fremlin została oskarżona o napaść seksualną w 2004 r. i później skazana za to przestępstwo, zgodnie z informacjami Ontario Provincial Police.

Munro pozostała z nim. Ona i Skinner oddalili się od siebie i nigdy się nie pogodzili.

Wiadomość o przyznaniu się do winy nie dotarła daleko poza mały budynek sądu w Goderich w Ontario, gdzie rozpatrywano sprawę. Nie dotarła nawet do Wingham, wioski w Ontario, w której urodził się Munro, powiedziała Verna Steffler, 84 lata, wieloletnia przyjaciółka Munro.

Ale po śmierci Fremlina w 2013 r. Munro zmieniła plany, by zostać pochowaną w pobliżu niego w pobliskiej gminie Blyth. Steffler powiedziała, że ​​gdy usłyszała o tej zmianie, pomyślała: „Cóż, ona nie chce być nigdzie w jego pobliżu”.

W swoim eseju Skinner wskazała, że ​​osoby spoza ścisłego kręgu rodzinnego wiedziały o nadużyciach. „Wiele wpływowych osób dowiedziało się czegoś o mojej historii, ale nadal popierało i dokładało coś do narracji, o której wiedziały, że jest fałszywa” – napisała Skinner.

Nie jest jednak jasne, jak szeroko znana była historia Skinnera w kanadyjskich kręgach literackich i medialnych. Skinner nie odpowiedział na e-maile z The Times w niedzielę ani w poniedziałek. Penguin Random House, wydawca Munro w Stanach Zjednoczonych, odmówił komentarza.

Douglas Gibson, wieloletni redaktor i wydawca Munro w Penguin Random House Canada, obecnie na emeryturze, powiedział w e-mailu do The Times, że wiedział o separacji Munro od córki i dowiedział się o przyczynie rozłamu w 2005 r. „Stało się jasne, o co chodzi, gdy ujawniono pełną haniebną rolę Gerry’ego Fremlina”, napisał Gibson, „ale nie mam nic do dodania do tej tragicznej historii rodzinnej”.

Robert Thacker, badacz literatury, który opublikował uznaną biografię powieściopisarki zatytułowaną „Alice Munro: Writing Her Lives”, powiedział, że tuż przed oddaniem książki do druku w 2005 r. otrzymał e-mail od Skinner, w którym opisał on molestowanie seksualne, którego doświadczyła.

„Myślę, że chciała, żebym to uwzględnił” – powiedział. Ale książka była już skończona, powiedział, i doszedł do wniosku, że nie jest jego rolą jako biografa literackiego zagłębianie się w skomplikowaną historię rodziny.

Około 2008 roku Thacker ponownie spotkał się z Munro, aby przeprowadzić z nią wywiad na potrzeby zaktualizowanej wersji biografii. Poprosiła go, aby wyłączył dyktafon, aby mogła omówić historię Skinnera, powiedział. „To była jedna z najsmutniejszych rzeczy w jej życiu” – powiedział Thacker.

Zaktualizowana biografia, opublikowana w 2011 r., pominęła to, co Thacker wiedział na temat nadużyć.

„Uważałem to za prywatną sprawę rodziny” – powiedział.

Thacker odmówił podania dalszych szczegółów na temat tego, co Munro powiedział o nadużyciach i ich wpływie na rodzinę. Mimo to nie był zaskoczony, że Skinner postanowiła ujawnić się publicznie po śmierci matki.

„Wiedziałem, że to kiedyś nastąpi, ale tak naprawdę wszystko sprowadzało się do pytania „kiedy”” – powiedział.

Przez lata Skinner była w separacji od matki i rodzeństwa. Ona i jej rodzeństwo pogodzili się i wyrazili poparcie dla jej opowieści o nadużyciach i milczeniu wokół nich.

Sheila Munro, siostra Skinnera i autorka książki z 2002 r. „Lives of Mothers & Daughters: Growing Up With Alice Munro”, powiedziała The Star, że chociaż rodzina uważała, że ​​ważne jest podzielenie się historią Skinner, nie sądzi, aby te rewelacje powinny odwracać uwagę od literackiego dziedzictwa ich matki.

„Wciąż uważam, że jest tak wspaniałą pisarką — zasłużyła na Nobla” — powiedziała Sheila Munro dla The Star. „Poświęciła temu swoje życie i ujawniła ten niesamowity talent i wyobraźnię”.

Jessica Johnson, dziennikarka z Kanady, która zajmowała się światem literackim, powiedziała, że ​​niektóre gwiazdy — w tym gwiazdy literackie — są postrzegane jako nieskazitelne. „Żyjemy w świecie celebrytów, który ma tendencję do postrzegania postaci takich jak Munro jako niepodważalnych” — powiedziała.

„Ale prawdziwej Alice Munro” – kontynuował Johnson – „nie sądzę, żeby ktokolwiek z nas ją znał”.