Zaczęło się od wskazówek. Zawiadomienie.

To nie są przedawnione oskarżenia.

Władze rosyjskie agresywnie forsują tezę, że Ukraina i Zachód stoją za masakrą w sali koncertowej Crocus City pod Moskwą, która miała miejsce w zeszłym miesiącu, w wyniku czego zginęło 145 osób.

Do ataku szybko przyznało się Państwo Islamskie. Jednak wkrótce po zatrzymaniu podejrzanych o strzelaninę prezydent Władimir Putin zasugerował powiązania z Ukrainą.

W weekend rosyjska telewizja państwowa wyemitowała filmy z przesłuchań czterech podejrzanych, wszystkich obywateli Tadżykistanu. Jeden z mężczyzn powiedział przed kamerą, że po ataku plan zakładał „udanie się w stronę Kijowa”.

Do ich słów należy podchodzić ze szczególną ostrożnością. Podczas przesłuchań w sądzie po aresztowaniu mężczyźni wykazywali oznaki tortur.

Korespondent rosyjskiej telewizji prezentujący tę relację wysunął szereg dziwnych twierdzeń:

„Po ataku terrorystycznym źródła zachodnie i wielu rosyjskich «zagranicznych agentów» zaczęło przenosić uwagę z powiązań ukraińskich wyłącznie na Państwo Islamskie”.

W Rosji wielu krytyków Kremla zostało uznanych za „zagranicznych agentów” ze względu na rzekome otrzymywanie funduszy z zagranicy lub po prostu uznanie ich za „będących pod obcymi wpływami”.

„Przesunięcie uwagi” na IS nie było zaskoczeniem.

Grupa nie tylko ogłosiła, że ​​stoi za atakiem, ale także opublikowała wideo ze strzelaniny.

Natomiast Ukraina zaprzeczyła jakiemukolwiek zaangażowaniu. Co więcej, zarówno Ameryka, jak i – według doniesień – Iran, ostrzegały Moskwę przed możliwymi atakami na rosyjską ziemię.

W swoim 13-minutowym raporcie rosyjska telewizja państwowa nie wspomniała o przyznaniu się IS do odpowiedzialności.

Następnie ze strony dziennikarza ten bezpodstawny zarzut, że zachodnie media „bardziej współczuły sprawcom ataku terrorystycznego, w którym zginęło ponad 140 bezbronnych osób, niż ofiarom…”

Była to wyraźna próba demonizowania Zachodu w oczach rosyjskiego społeczeństwa.

Mówi to nie tylko rosyjska telewizja. Podobnie rosyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych. W oświadczeniu na swoim kanale Telegram ministerstwo stwierdziło, że na Zachodzie „istnieje rygorystyczny nakaz, aby w mediach nie podawać prawdziwej skali tragedii – nie mówiąc już o liczbie ofiar ataku terrorystycznego, zabitych dzieciach…

„Demonstracje człowieczeństwa i współczucia dla narodu rosyjskiego są niedozwolone”.

To czysta, równoległa rzeczywistość. BBC nie otrzymało takiego zamówienia. Międzynarodowe organizacje medialne szeroko donosiły o niszczycielskich konsekwencjach masowej strzelaniny i pożaru w Crocus City.

Jeśli chodzi o wyrazy współczucia, wielu zachodnich dyplomatów odwiedziło rosyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych, aby podpisać księgę kondolencyjną, a później złożyło kwiaty dla ofiar pod Crocus City.

Nie powstrzymuje to rosyjskich urzędników od ustawiania się w kolejce i obwiniania Ukrainy i Zachodu.

Szef służby bezpieczeństwa FSB Aleksander Bortnikow powiedział rosyjskiej telewizji:

„Uważamy, że akcję przygotowali zarówno sami radykałowie islamscy, jak i ułatwili ją zachodnie służby specjalne. Służby specjalne Ukrainy są z tym bezpośrednio powiązane”.

W zeszłym tygodniu prezydent Putin stwierdził, że „Rosja nie może być celem ataków terrorystycznych ze strony fundamentalistów islamskich. Jesteśmy krajem, który stanowi wyjątkowy przykład harmonii międzywyznaniowej oraz jedności międzyreligijnej i międzyetnicznej”.

Jednak dopiero w zeszłym miesiącu FSB poinformowała, że ​​udaremniła spisek IS mający na celu atak na moskiewską synagogę.

Dlaczego więc rosyjscy przywódcy najwyraźniej są zdeterminowani wrobić Ukrainę i Zachód w ogromną liczbę ofiar śmiertelnych w Crocus City?

Oto kilka możliwych przyczyn:

Od czasu inwazji Kremla na pełną skalę na sąsiada, Rosjan wmówiono, że ich głównymi przeciwnikami są Ukraina i „zbiorowy Zachód”.

To wiadomość, której władze nie chcą zmieniać. W końcu, jeśli rosyjska opinia publiczna dojdzie do wniosku, że radykalny islam stanowi większe zagrożenie dla jej bezpieczeństwa niż ukraiński rząd czy przywódcy zachodni, może się zastanawiać, dlaczego Moskwa nie skupiła się na tym konkretnym zagrożeniu i zamiast tego wybrała walkę z Ukrainą .

W zeszłym miesiącu prezydent Putin publicznie odrzucił ostrzeżenie ambasady USA, że atak ekstremistów jest „nieuchronny”.

Nazwał alarm terrorystyczny „jawnym szantażem…[with] zamiar zastraszenia i destabilizacji naszego społeczeństwa”. Atak na salę koncertową Crocus City nastąpił kilka dni później.

Urzędnicy amerykańscy dali następnie jasno do zrozumienia, że ​​informacje wywiadowcze, którymi przekazali władzom rosyjskim, były „konkretne, aktualne i wiarygodne”. Obwinianie Kijowa i Zachodu może być próbą odwrócenia uwagi od kwestii, jakie informacje zostały przekazane i jak na nie zareagowały władze rosyjskie.

Twierdzenie, że Kijów i Zachód były powiązane z atakiem, daje Moskwie pretekst do przyszłej eskalacji wojny na Ukrainie, jeśli uzna, że ​​jest to potrzebne.

Niektórzy komentatorzy ostrzegają jednak władze rosyjskie, że dla systemu politycznego zidentyfikowanie niewłaściwego wroga może okazać się fatalnym błędem.

„W ten sposób zwykle umierają tego typu systemy” – uważa politolog Władimir Pastuchow, honorowy starszy pracownik naukowy w University College London.

„Koncentrują się na kimś, kogo uważają za głównego wroga, a prawdziwego wroga przegapiają gdzie indziej. Na razie [the authorities] skoncentruje się na Ukrainie, na Zachodzie, na liberałach. I otworzą tylne drzwi. Prawdziwe niebezpieczeństwo nadejdzie tylnymi drzwiami.”