Szacowany czas czytania: 3-4 minuty

TORONTO — Podczas gdy poprzednie badania powiązały czynniki genetyczne z przyczyną zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, nie ma jeszcze rozstrzygających dowodów na zidentyfikowanie konkretnych genów, które mogą powodować zaburzenie neurorozwojowe.

Jednak nowe badanie przeprowadzone w Danii jest coraz bliższe zidentyfikowania tych konkretnych genów i wyjaśnienia, dlaczego ADHD może rozwinąć się u niektórych, a u innych nie.

W badaniu, opublikowanym w styczniu w recenzowanym czasopiśmie Nature Genetics, przeanalizowano dane dotyczące ponad sześciu milionów wariantów genetycznych u 38 691 osób z ADHD i 186 843 osób bez tego zaburzenia. Naukowcom udało się zidentyfikować 27 odmian ludzkiego kodu DNA, które były najbardziej obecne u osób z ADHD; szacują jednak, że takich wariantów genetycznych może być aż 7300.

Badanie wykazało również, że geny powiązane z ADHD często mają wysoki poziom ekspresji genów w tkankach mózgowych na etapie rozwoju mózgu już na etapie embrionalnym, czyli między piątym a 10 tygodniem ciąży.

„To podkreśla, że ​​ADHD należy postrzegać jako zaburzenie rozwojowe mózgu i że najprawdopodobniej wpływ na to mają geny, które mają duży wpływ na wczesny rozwój mózgu” – powiedział główny autor badania Ditte Demontis w komunikacie prasowym.

Według Centre for ADHD Awareness, Canada, najczęstszym objawem ADHD jest zmniejszenie zakresu uwagi i koncentracji. Osoby z ADHD mogą doświadczać nadpobudliwości poprzez nadmierne mówienie lub bycie impulsywnym, podczas gdy inne mogą być nieuważne, a niektóre mogą doświadczać kombinacji obu. Szacuje się, że w Kanadzie ADHD dotyka około 1,8 miliona osób.

Badanie wykazało, że te geny ryzyka często wpływają na neurony dopaminergiczne, które odgrywają główną rolę w zachowaniu człowieka, wpływając na jego nastrój, stres lub różne uczucia. Naukowcy połączyli również swoje wyniki z danymi od 4973 osób, które przeszły testy neurokognitywne i odkryli, że te warianty genetyczne można powiązać ze zmniejszoną koncentracją uwagi, pamięcią krótkotrwałą oraz ograniczonymi umiejętnościami czytania i matematyki.

Mam nadzieję na bardziej spersonalizowane leki

Amori Mikami, psycholog kliniczny i profesor psychologii na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej, mówi, że to badanie może potencjalnie pomóc w dalszej diagnostyce i leczeniu ADHD. W szczególności może pomóc zmniejszyć piętno, które za tym stoi.

„W opinii publicznej istnieje wiele piętnowania ADHD i myślę, że część z nich może wynikać z tego, że ludzie nie wierzą, że ADHD jest prawdziwym zaburzeniem” – powiedział Mikami w wywiadzie telefonicznym dla CTVNews.ca w czwartek.

„Cieszę się, że ci naukowcy prowadzą badania genetyczne, ponieważ potrzebujemy więcej nauki, aby zrozumieć przyczyny ADHD”.

Powiedziała, że ​​podobne badania zagłębiające się w naukę o ADHD mogą również utorować drogę bardziej spersonalizowanej medycynie. Podczas gdy leczenie ADHD jest różne, Mikami wyjaśnia, że ​​często obejmuje przepisane leki wraz z psychoterapią, aby pomóc w leczeniu behawioralnym.

Jednakże, ponieważ istnieją różne leki stosowane w leczeniu ADHD, proces znalezienia odpowiedniego może być długi i frustrujący, ponieważ skutki uboczne mogą się różnić w zależności od osoby.

„Dla rodzin i osób z ADHD istnieje tak wiele prób i błędów w przyjmowaniu leków, co może być bardzo zniechęcające, frustrujące i czasochłonne” – powiedziała.

„Wciąż jesteśmy daleko od tego, ale myślę, że są to ekscytujące potencjalne implikacje w przyszłości”.

×

Powiązane historie

Najnowsze artykuły dotyczące zdrowia