Moment wycielenia, a także czas trwania okresu wycielenia są często kluczowe dla ogólnej wydajności typowego programu hodowlanego na południu lub lepiej zarządzanego na północy.

Tygodnie poprzedzające wycielenie oraz okres wycielenia charakteryzują się najwyższymi wymaganiami pokarmowymi stawianymi przez stado hodowlane w ciągu całego roku.

Zarządzanie tym okresem to okres, w którym producenci często skupiają się na palących kwestiach związanych z zarządzaniem stanem krów, zapewnieniem odpowiedniego żywienia, a następnie podjęciem procesu nadzorowania wycielenia i zapewnienia dobrostanu wycielających się samic.

W związku z tym odnotowanie rozmieszczenia nowo narodzonych cieląt może czasami zostać przeoczone lub odnotowane jako jeden z wielu czynników, którymi należy się zająć w miarę wzrostu tych cieląt.

Kwestie te obejmują różnice w masach ciała, którymi należy zarządzać w miarę wzrostu cieląt, masę ciała po odsadzeniu i sprzedaży, aż po czas, jaki krowy mają na regenerację po wycieleniu i powrót do rui, aby ponownie przystąpić do pracy i osiągnąć 12-miesięczne wycielenie. interwał. Ten ostatni punkt jest głównym czynnikiem branym pod uwagę przy każdym programie hodowlanym.

Czas potrzebny samicy na powrót do rui po wycieleniu zależy w dużej mierze od stanu jej ciała w chwili wycielenia, jednak wiek również odgrywa rolę. Powszechnie wiadomo, że krowom o średniej lub lepszej kondycji ciała regeneracja macicy po wycieleniu zajmuje około 30 dni.

Aby osiągnąć 12-miesięczny odstęp między wycieleniami, faktycznie pozostaje tylko 50–55 dni (lub dwa cykle rujowe) na poczęcie. Młodsze samice, w tym te, które ocieliły się w wieku dwóch lat, a także dojrzałe krowy o obniżonej kondycji mogą potrzebować więcej czasu na regenerację, co jeszcze bardziej ogranicza szansę na osiągnięcie 12-miesięcznego okna wycielenia.

Mając to na uwadze, rozmieszczenie cieląt w całym okresie wycielenia zapewni wczesny wgląd w wydajność stada, co może pozwolić na planowanie przyszłościowe wykraczające poza rozważania związane jedynie z możliwym rozkładem masy ciała prosiąt w ciągu kilku miesięcy.

Określanie rozkładu wycieleń

Określenie rozkładu wycieleń można przeprowadzić na wiele sposobów. Oczywiście najprościej jest rejestrować liczbę urodzonych dzieci w każdym dniu okresu wycielenia. Chociaż są osoby, dla których jest to trudniejsze ze względu na lokalizację, rozległe pastwiska lub z innych powodów.

Alternatywną opcją jest podzielenie okresu wycielenia na dwudniowe segmenty i zarejestrowanie liczby cieląt urodzonych w każdym 21-dniowym segmencie. Może to oznaczać, że producent, który nie jest w stanie policzyć osobników wkrótce po urodzeniu, może nadal mieć szansę na zebranie przydatnych danych.

Aby określić procent cieląt urodzonych w każdym segmencie okresu wycielenia, producenci mogą podzielić liczbę urodzonych w każdym segmencie przez całkowitą liczbę wycieleń w tym okresie.

Ostatecznym celem jest opracowanie wykresu przedstawiającego wzór rozmieszczenia cieląt w sezonie. Celem jest, aby krzywa skłaniała się w stronę największego procentu wycielenia w pierwszym segmencie 21-dniowym.

Idealnie, krzywa rozkładu powinna pokazywać 65-70 procent cieląt urodzonych w pierwszym cyklu. W drugim cyklu powinno być 20% cieląt, podczas gdy w ostatnim segmencie powinno być 10% cieląt.

Numery spoza tego zakresu zaczną wówczas wcześnie ostrzegać o problemach, które mogą wymagać szczególnej uwagi przed dołączeniem. Na przykład mała liczba cieląt w drugim segmencie i większa liczba w trzecim segmencie.

Taki wzór może wskazywać na potencjalne problemy zdrowotne, takie jak leptospiroza lub inna choroba rozrodcza, która mogła powodować wczesne poczęcie, utratę zarodka, a następnie ponowne poczęcie pod koniec okresu łączenia. Nietypowe wzorce otwierają drogę do przeprowadzenia dochodzenia i rozpoczęcia bardziej ukierunkowanego programu zarządzania.

Stosowanie pomiarów brutto, takich jak odsetek wycieleń lub procent odsadzania, a nawet średnia masa ciała po odsadzeniu, może ukryć osoby nie osiągające wyników w stadzie

W kontrolowanych środowiskach godowych, aby osiągnąć idealny rozkład wycieleń, producenci muszą zaplanować okres godowy nie krótszy niż 45 dni i nie dłuższy niż 60 dni. Chociaż pomoże to w osiągnięciu poprawy w dystrybucji, ważne jest, aby pamiętać, że niezależnie od czasu, regeneracja jałówek po wycieleniu będzie nadal trwać dłużej.

Ważną strategią jest poświęcenie czasu na program naprawy. Praktyczną metodą jest dołączanie jałówek przed głównym stadem hodowlanym. Dzięki temu jałówki ocielą się wcześniej i będą mogły cieszyć się bardziej ukierunkowanym nadzorem i żywieniem, a jednocześnie zyskają dodatkowy czas na regenerację przed przyłączeniem się do głównego stada w celu uzyskania drugiego cielęcia.

Kolejnym czynnikiem wpływającym na zrozumienie rozkładu wycieleń jest wgląd w wydajność krów i wkład w produktywność stada. Nie wszystkie krowy osiągają takie same wyniki.

Stosowanie pomiarów brutto, takich jak odsetek wycieleń lub procent odsadzania, a nawet średnia masa ciała po odsadzeniu, może ukryć osoby nie osiągające wyników w stadzie. Postęp polega na usuwaniu podmiotów osiągających słabe wyniki.

Krowa może urodzić cielę i nadal nie osiągać wyników. Chociaż zwykle mówimy o kosztach na osobę lub dochodzie na głowę, jest to uśrednienie. Producenci w rzeczywistości zarządzają stadem iw tym sensie wszyscy hodowcy w tym stadzie dzielą równą część kosztów operacyjnych.

Krowy, które cielą się wcześnie, odsadzają cięższe cielęta, mają większe szanse na osiągnięcie 12-miesięcznego odstępu między wycieleniami, a co za tym idzie, przynoszą większe zyski niż krowy, które późno się wycieliły. Utrzymanie tych późnych krów kosztuje tyle samo, ale ostatecznie każdego roku w mniejszym stopniu przyczyniają się do wzrostu masy ciała po odsadzeniu od matki i jest bardziej prawdopodobne, że wcześniej opuszczą system, aby nie zajść w ciążę.

Połączenie tych czynników sprawia, że ​​to właśnie te krowy należy identyfikować i usuwać w ramach długoterminowego planu rozwoju stada.

Poświęcenie czasu na zrozumienie rozkładu wycieleń w stadzie dostarcza bardzo praktycznych informacji, które można wykorzystać przy podejmowaniu decyzji taktycznych i strategicznych.

Jako gromadzenie danych, proces ten będzie stanowił wartość dodaną dla producentów wołowiny, którzy chcą wiedzieć, w jaki sposób zmierzają w kierunku uzyskania wysoce wydajnego i produktywnego stada hodowlanego.

Alastair Rayner jest dyrektorem RaynerAg, firmy doradczej ds. rolnictwa z siedzibą w Nowej Południowej Walii. RaynerAg jest powiązany z BJA Stock & Station Agents. Regularnie wystawia i sprzedaje bydło klientom, a także uczestniczy w sprzedaży byków, aby wspierać zakupy klientów. Alastair zapewnia przedsprzedażową selekcję i klasyfikację producentom materiału siewnego w Nowej Południowej Walii, Qld i Wiktorii. Można się z nim skontaktować tutaj lub poprzez jego stronę internetową www.raynerag.com.au

Redaktor ds. genetyki Alastair Rayner będzie częścią zespołu Beef Central przygotowującego raporty z Beef 2024 w maju.