Ćwiczenia mogą obniżyć ryzyko o 23% poprzez zmniejszenie stresu
- Z nowego badania wynika, że aktywność fizyczna może pomóc zmniejszyć ryzyko chorób układu krążenia, wpływając na reakcję mózgu na stres.
- Naukowcy odkryli, że u osób, które przestrzegały zalecanego poziomu aktywności fizycznej, ryzyko chorób serca było o 23% niższe.
- Osoby cierpiące na depresję odnotowały znacznie większe korzyści z aktywności fizycznej.
- Eksperci twierdzą, że związek między depresją a chorobami serca może działać w obie strony, a choroby serca rozwijają się na skutek zachowań związanych z depresją lub stanami lękowymi.
Wyniki nowego badania pokazują, że wpływ aktywności fizycznej na stres i związane z nim warunki nastroju może chronić przed chorobami układu krążenia (CVD).
Badanie opublikowane w czasopiśmie „ Journal of American College of Cardiology i kierowani przez naukowców z Massachusetts General Hospital zbadali dokumentację medyczną z Mass General Brigham Biobank ponad 50 000 osób, które wypełniły ankietę dotyczącą aktywności fizycznej.
Mniejsza podgrupa 774 uczestników badania przeszła również badania obrazowe mózgu, które pomogły zmierzyć aktywność mózgu związaną ze stresem.
Po 10-letnim medianie obserwacji naukowcy odkryli, że u 12,9% uczestników rozwinęła się choroba sercowo-naczyniowa. U osób, które osiągnęły zalecany poziom ćwiczeń fizycznych, ryzyko rozwoju chorób układu krążenia było o 23% niższe w porównaniu z tymi, które tego nie robiły.
Naukowcy odkryli, że istnieje odwrotna zależność pomiędzy aktywnością fizyczną a aktywnością mózgu związaną ze stresem: wyższy poziom ćwiczeń skutkował niższym poziomem aktywności mózgu związanej ze stresem. Osoby cierpiące na choroby mózgu związane ze stresem, takie jak depresja, odnotowały znacznie większe korzyści z aktywności fizycznej.
Według dr Ahmeda Tawakola, lekarza medycyny, jednego z badaczy i kardiologa z Centrum Badań Obrazowania Układu Sercowo-Naczyniowego w Massachusetts General Hospital, ćwiczenia fizyczne „mniej więcej dwukrotnie skuteczniej zmniejszały ryzyko chorób układu krążenia u osób cierpiących na depresję”.
Według Światowej Organizacji Zdrowia choroby układu krążenia są najczęstszą przyczyną zgonów na świecie, a m.in
Depresja dotyka ok
Cheng-Han Chen, lekarz medycyny, certyfikowany kardiolog interwencyjny i dyrektor medyczny Programu Structural Heart w MemorialCare Saddleback Medical Center w Laguna Hills w Kalifornii, który nie był zaangażowany w badanie, powiedział Wiadomości medyczne dzisiaj że związek między CVD a depresją jest symbiotyczny. Powiedział, że istnieje wiele innych schorzeń związanych ze stresem, które mogą stanowić swego rodzaju pożywkę dla chorób sercowo-naczyniowych.
„Istnieje ścisły związek między depresją a chorobami układu krążenia, związek, który działa w obie strony.
„Oprócz depresji, inne zaburzenia psychiczne związane z chorobami układu krążenia obejmują lęk i zespół stresu pourazowego (PTSD). Osoby cierpiące na depresję mogą doświadczać podwyższonego ciśnienia krwi i stresu fizjologicznego, które są czynnikami ryzyka chorób serca. Ponadto mogą być bardziej podatni na zmiany stylu życia, takie jak palenie i brak aktywności fizycznej, co może jeszcze bardziej zwiększyć ryzyko rozwoju chorób układu krążenia” – powiedział. MNT.
Doktor David Merrill, psychiatra geriatryczny i dyrektor Pacific Brain Health Center w Pacific Brain Health Center w Providence Saint John’s Health Center w Santa Monica w Kalifornii, który nie był zaangażowany w badanie, powiedział Wiadomości medyczne dzisiaj że aktywność mózgu związana ze stresem może prowadzić do szeregu problemów w innych częściach ciała, z których wiele wiąże się z depresją.
Podkreślił dwukierunkowy związek między depresją a chorobami serca.
„Zależność jest dwukierunkowa – depresja prowadzi do częstszych chorób sercowo-naczyniowych. Lęk podobnie powoduje zwiększenie częstości akcji serca i ciśnienia krwi, a także podniesienie poziomu kortyzolu, co zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Zarówno depresja, jak i stany lękowe prowadzą do niezdrowych zachowań prozapalnych, takich jak palenie i siedzący tryb życia. Natomiast ćwiczenia mają działanie przeciwzapalne i kardioprotekcyjne” – stwierdziła Merrill.
Wiele leków na depresję działa poprzez zwiększenie poziomu neuroprzekaźników w mózgu, co może wpływać na zachowanie i nastrój. Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), takie jak Lexapro lub Prozac, są powszechnie przepisywane na depresję, a inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), takie jak Cymbalta lub Pristiq, można stosować w leczeniu innych zaburzeń związanych z lękiem.
Jednak ćwiczenia mogą na wiele sposobów przeciwdziałać depresji i aktywności mózgu związanej ze stresem, naturalnie wpływając na chemię mózgu: regulując hormony apetytu, zmniejszając stan zapalny, zmniejszając stres i zwiększając metabolizm.
Chen powiedział, że skutki ćwiczeń można zaobserwować pod względem chemicznym w mózgu, ale wpływ fizyczny na organizm jest ważny dla ograniczenia rozwoju chorób sercowo-naczyniowych.
„Wierzymy, że ćwiczenia zmieniają chemię mózgu, stymulując białka czynników wzrostu, które tworzą nowe połączenia w mózgu, zwłaszcza w hipokampie, poprawiające nastrój. Oczywiście ćwiczenia zapewniają znaczące inne korzyści dla podstawowej fizjologii organizmu, które mogą zmniejszyć czyjeś zmiany związane z rozwojem chorób serca.
— Cheng-Han Chen, lekarz medycyny
„Możliwe, że zmniejszenie aktywności mózgu związanej ze stresem u osób o wyższym poziomie aktywności fizycznej wynika z endorfin wytwarzanych podczas ćwiczeń o większej intensywności” – wyjaśnił Chen.
Doktor Merrill dodała, że „okazuje się, że ćwiczenia przynajmniej częściowo są korzystne dla serca ze względu na ich wpływ na mózg”.
„W przeciwieństwie do serotoninergicznych leków przeciwdepresyjnych, aktywność fizyczna zwiększa aktywność kory przedczołowej, co poprawia nastrój. Z kolei większa aktywność kory przedczołowej zmniejsza związaną ze stresem nadmierną aktywację autonomicznego układu nerwowego. Ćwiczenia zwiększają także czynnik neurotroficzny pochodzenia mózgowego, który poprawia nastrój poprzez zmiany w plastyczności mózgu” – stwierdziła Merrill.
