Oto 11 lokalizacji, z których większość już nie istnieje:

Biuro Olivera W. Johnsona

Adwokat Oliver W. Johnson służył czarnej społeczności San Antonio w czasie, gdy sale sądowe były segregowane. Jedno z jego pierwszych biur znajdowało się w West Side, w pobliżu dzielnicy Missouri Pacific Railroad i Black. W 1956 roku Johnson był pierwszym afroamerykańskim prawnikiem przyjętym do Izby Adwokackiej w San Antonio. Był członkiem oddziału Star Toms Lodge 100 czarnych wolnych masonów, którzy służyli jako niosący trumnę na jego pogrzebie w grudniu 1979 roku.

Teatr Państwowy

Kiedy sala widowiskowa została otwarta w 1913 roku, została nazwana Teatrem Majestic. Szesnaście lat później przemianowano go na State Theatre, gdzie czarnoskórzy bywalcy musieli wchodzić tylnym wejściem, oddzielonym od białych klientów, aby usiąść na balkonie. Stanowiska z napojami i łazienki były również oddzielne. We wczesnych latach trzydziestych teatr organizował „Noce Harlemu”, wydarzenia zarezerwowane dla czarnoskórej publiczności. Klienci płacili 30 centów za bilet za miejsce na głównym piętrze lub balkonie. Teatr zamknięto w 1961 roku.

Kawiarnia Smitha

W czasach segregacji Smith’s Café była bezpieczną przestrzenią dla czarnych gości, miejscem oferującym wyśmienitą kuchnię, rozrywkę i wysokiej jakości usługi. Tom i Julia Smith byli właścicielami restauracji przy 505 E. Commerce St. Korzystając z sukcesu kawiarni, para otworzyła Jaskinię Monte Carlo, klub towarzyski, który służył jako miejsce spotkań społeczności w dzień i nocny klub w nocy. Nic nie pozostało z miejsca znanego niegdyś jako jeden z eleganckich klubów nocnych na południowym zachodzie.

Centrum Zumby

Po drugiej stronie ulicy od stacji Sunset, trzypiętrowe Centrum Zumbro, przy 621 E. Commerce St., obejmowało hotel, zakład fryzjerski i biura.

Hotel Mason

W latach trzydziestych Elton Mason otworzył hotel Mason, który miał kręte schody i antyczne meble. Dwupiętrowy budynek położony przy North Cherry Street był rajem dla bywalców klasy robotniczej i celebrytów. W połowie lat czterdziestych Elton Mason rozwiódł się z żoną Rachel, która przejęła kontrolę nad hotelem.

Przedsięwzięcie Cartera

W 1906 roku JW Williamson i jego syn George Williamson założyli Williamson and Son Funeral Home, o której mówi się, że była pierwszą czarną kostnicą w San Antonio. W 1921 roku OJ Carter i SJ Sutton kupili dom pogrzebowy działający obecnie jako Carter-Taylor-Williams Mortuary.

Hicks Beauty School

Szkoła, której właścicielem była Jessie Mae Hicks, oferowała zajęcia dzienne i nocne młodym kobietom oraz bezpłatne usługi dla potrzebujących. Pożar spalił szkołę w 1994 roku.

Trzypunktowa Szkoła Urody

Trzypunktowy salon kosmetyczny Jane Pink Brown został otwarty w lutym 1946 roku. Jego siostrzeniec, Pinkie Smith, był właścicielem hotelu Ritz, parterowego, 24-pokojowego lokalu, który kiedyś znajdował się przy East Commerce Street. Salon, w którym znajdował się zakład fryzjerski i klimatyzacja, spłonął w 1973 roku.

Klub nocny Eldorado

Lonnie Greer otworzył Eldorado Night Club, który kiedyś znajdował się przy 1918 Wyoming St., w 1946 roku. W ciągu dnia był to sklep spożywczy. W nocy służył jako klub. Budynek ostatecznie rozebrano.

Kurczak Downbeat

George „Truelove” Gilmore i Ira „Lightning” McNeil byli właścicielami restauracji przy 402 Hedges, która kiedyś była fabryką materacy Caddo. Knajpka specjalizowała się w kurczaku i steku, potrawie, która spodobała się lokalnym mieszkańcom East Side i czarnoskórym podróżnikom szukającym miejsca na obiad.

Motel Ritza

Biznesmen Pinkie Smith był właścicielem Ritz Motel, jednego z pierwszych murzyńskich moteli w San Antonio. Jednopiętrowy, 24-pokojowy motel został otwarty w sierpniu 1953 roku, promując gościnność wśród czarnych podróżników i wczasowiczów. W 1944 roku miejski zarząd zagospodarowania przestrzennego odrzucił jego pierwszą próbę zbudowania ekskluzywnego hotelu dla Murzynów w białej dzielnicy. Biznes podupadł w latach 70., a pod koniec lat 80. hotel został zburzony.

vtdavis@express-news.net