Czy 76 punktów Virata Kohliego z zeszłej soboty było najwyższym wynikiem w finale Mistrzostw Świata T20? zapytał Armugam Lokesh z Indii
Ta ważna zmiana, 76 punktów zdobytych przez Virata Kohliego, była najwyższą w finale Mistrzostw Świata T20 2024 w Bridgetown, ale w ciągu poprzednich ośmiu finałów padło pięć wyższych wyników – w tym 77 punktów Kohliego przeciwko Sri Lance w Mirpur w 2014 roku.

W finałach T20 World Cup padły dwa wyniki 85. Pierwszy, który nie został wyeliminowany, był autorstwa Marlona Samuelsa, dla Indii Zachodnich przeciwko Anglii w Kalkucie w 2016 r.; Nowozelandczyk Kane Williamson został wyeliminowany z gry za 85 przeciwko Australii w Dubaju w 2021 r. Samuels uzyskał również 78 przeciwko Sri Lance w Kolombo w 2012 r.

Czy podwójna setka zdobyta przez Louisa Kimbera kilka dni temu była najszybszą w historii pod względem ilości otrzymanych piłek? zapytał David Powell z Anglii
Ten zdumiewający atak Louisa Kimbera z Leicestershire pobił kilka rekordów, przynajmniej w angielskiej grze pierwszej klasy. Kimber strzelił 243 przeciwko Sussex w Hove w zeszłym tygodniu i osiągnął podwójne stulecie w zaledwie 100 piłkach, najszybszy w Anglii (pokonując 123 Aneurin Donald dla Glamorgan przeciwko Derbyshire w Colwyn Bay w 2016). Jedyny szybszy podwójny wiek w całym krykiecie pierwszej klasy pochodził z 89 piłek, afgańskiego pałkarza Shafiqullaha Shinwariego, grającego dla Kabulu przeciwko Boost w Kunar w 2018 roku.

Podczas swojej gry Kimber zdobył nie mniej niż 21 szóstek, bijąc rekord County Championship wynoszący 17, ustanowiony dwa lata temu przez Bena Stokesa dla Durham przeciwko Worcestershire na New Road. W całym krykiecie pierwszej klasy rekord pozostaje 26 szóstek, Tanmaya Agarwala podczas jego 366 dla Hyderabad przeciwko Arunachal Pradesh w Secunderabad w styczniu 2024 r.

Kimber wszedł na pozycję nr 8, z wynikiem 144 na 6, a Leicestershire wciąż było 320 od celu 464, ale zbliżył się do nich boleśnie – gdy w końcu przeciągnął piłkę do swoich pniaków, potrzeba było tylko 19 biegów. Jedyne wyższe wyniki od nr 8 w krykiecie pierwszej klasy to 268 Cecila Maxwella dla XI Sir Juliena Cahna przeciwko Leicestershire w West Bridgford w 1935 r. i niepokonane 257 Wasima Akrama dla Pakistanu w teście przeciwko Zimbabwe w Sheikhupura w 1996-97.

59. over innings Leicestershire, dostarczony przez gracza testowego Anglii Ollie Robinsona, kosztował 43 runy. Sekwencja była następująca: 6,4,4,6,4,4,4,4,1, druga, szósta i ósma dostawa były no-ballami, które również spowodowały karę dwóch runów. Jedynym overem pierwszej klasy, który stracił więcej runów, był nieco sztuczny przypadek 77 Berta Vance’a z Wellington, w meczu Shell Trophy Nowej Zelandii przeciwko Canterbury w Christchurch w 1989-90: rzucił 17 celowych no-balli, z których większość zapraszała do pełnych rzutów, w próbie utrzymania zainteresowania przeciwników pogonią za celem. Na koniec sędziowie i osoby zdobywające punkty stracili rachubę: w overze było tylko pięć prawidłowych piłek, a Canterbury zakończyło zaledwie jedną od zwycięstwa, jak przypomina ten artykuł. John Morrison, kapitan Wellington, powiedział: „O mało nie dostałem zawału serca, gdy chwilę po meczu dowiedziałem się, że Canterbury potrzebuje tylko jednego gola, aby wygrać”.

Czy w którymkolwiek finale Mistrzostw Świata spotkały się dwie drużyny, które w okresie poprzedzającym finał pozostały niepokonane, tak jak miało to miejsce na Mistrzostwach Świata T20 w 2024 roku? zapytał Prithvi Sreenivasan ze Stanów Zjednoczonych
Masz rację, że zarówno Indie, jak i RPA były niepokonane w drodze do finału Pucharu Świata T20 w Bridgetown w zeszły weekend. Nigdy wcześniej nie zdarzyło się to w męskim Pucharze Świata T20, ale w czasach, gdy było mniej meczów wstępnych, miało to miejsce na Pucharze Świata 60-over w Anglii w 1979 r., kiedy Anglia i Indie Zachodnie były niepokonane przed spotkaniem w finale na Lord’s.

W grze kobiet wydarzyło się to podczas T20 World Cup w 2009 roku w Anglii, kiedy gospodarze i Nowa Zelandia wygrali wszystkie mecze grupowe, a następnie zwyciężyli w półfinale. Anglia wygrała finał na Lord’s. Podobna rzecz miała miejsce rok później na Karaibach: Australia i Nowa Zelandia wygrały wszystkie mecze grupowe, a następnie półfinały, zanim Australia wygrała trzema punktami w finale w Bridgetown.

Można by rzec, że zdarzyło się to również podczas Pucharu Świata kobiet w Indiach w 1978 r., kiedy to zarówno Anglia, jak i Australia były niepokonane przed ostatnim meczem każdy z każdym w Hajdarabadzie, który rozstrzygnął o trofeum, ponieważ nie było prawdziwego finału. Australia wygrała ośmioma wicketami, podczas gdy Anglia zdobyła tylko 96 na 8 w 50 overach.

Czy ktoś kiedykolwiek zdobył wszystkie dziesięć wicketów w jednej rundzie w swoim debiucie w pierwszej klasie? zapytał Tahir Rashid Ahmed z Pakistanu
Jedyny człowiek, który tego dokonał, zrobił to dawno temu: miotacz Albert Moss zdobył wszystkie dziesięć wicketów dla Canterbury przeciwko Wellington w swoim pierwszym meczu pierwszej klasy w Christchurch w latach 1889-90. Moss, który miał 26 lat, niedawno wyemigrował do Nowej Zelandii ze swojego rodzinnego Leicestershire. Rozegrał tylko trzy kolejne mecze na najwyższym poziomie i zakończył z 26 wicketami, najmniej ze wszystkich 83 mężczyzn, którzy zdobyli dziesięć wicketów w pierwszej klasie.

Widziałem, że Geoff Boycott kiedyś niósł kij na 99 nie out w teście. Czy ktoś inny to zrobił? zapytał Michael O’Sullivan z Anglii
Geoff Boycott niósł kij na 99 w inningach Anglii z 215 przeciwko Australii w Perth w 1979-80. Ostatnim wyeliminowanym był Bob Willis, który odrzucił bieg, który dałby Boycottowi trzycyfrową liczbę punktów, ponieważ nie był chętny do konfrontacji z Dennisem Lillee. „Zapytałem go dlaczego”, napisał Boycott, „a on powiedział: »Ponieważ mnie wyrzuci«. Nie sądzę, żeby była na to jakaś odpowiedź, ale pomyślałem, że Geoff Dymock z drugiego końca, rzucający piłkę w poprzek prawego miotacza, stanowił dla niego równie duże zagrożenie”. Miał rację: Willis padł w następnym overze do Dymocka, który zdobył kaczkę, dając Australii zwycięstwo.

Istnieje sześć innych przypadków, w których gracz zdobył 99 punktów w teście, ale żaden z nich nie był wynikiem gracza, który również niósł kij. Było pięć innych przypadków, w których otwierający niósł kij na 99 punktów w krykiecie pierwszej klasy.

Shiva Jayaraman z zespołu statystycznego ESPNcricinfo pomogła w udzieleniu odpowiedzi na niektóre z powyższych pytań.