Do badania zrekrutowano początkowo 54 kobiety w okresie pomenopauzalnym z lokalnej społeczności, ale do ostatecznej analizy włączono tylko 24 kobiety: 12 we wczesnej fazie postmenopauzy i 12 w późnej fazie postmenopauzy.

Uczestnicy mieli spoczynkowe ciśnienie krwi mniejsze niż 130/80 milimetrów słupa rtęci (mmHg), wskaźnik masy ciała (BMI) od 18,5 do 35 kilogramów na metr kwadratowy (kg/m2), cholesterol lipoprotein o małej gęstości (LDL) na czczo poniżej 160 miligramów na decylitr (mm/dl), hemoglobina A1C poniżej 6% i prawidłowy poziom cukru we krwi na czczo.

Wszyscy byli niepalący i w czasie badania nie przyjmowali żadnych leków na układ sercowo-naczyniowy ani hormonów.

Zgodnie ze ścisłymi zaleceniami dietetycznymi uczestnicy na początku badania spożywali dwie butelki o pojemności 2,3 uncji skoncentrowanego soku z buraków, a następnie jedną butelkę dziennie przez tydzień. Każda butelka dostarczała taki sam poziom azotanów, jak trzy duże buraki.

Kilka tygodni później osoby otrzymały sok z buraków, z którego usunięto azotany, co służyło jako placebo.

Autorzy badania wykonali obrazowanie za pomocą ultradźwięków dopplerowskich, aby ocenić wpływ soku z buraków na przepływ krwi w tętnicy ramiennej uczestników (tętnica ramienna znajduje się po wewnętrznej stronie ramienia) przed i po spożyciu, to samo zrobiono z placebo.

Autorzy doszli do wniosku, że przepływ krwi poprawił się, gdy uczestnicy spożywali codziennie sok z buraków bogatych w azotany, ale efekt zanikał w ciągu 24 godzin od wypicia ostatniej butelki.

Ponadto ani sok z buraków bogaty w azotany, ani placebo nie zapobiegły spadkowi przepływu krwi po uszkodzeniu niedokrwienno-reperfuzyjnym (IR) w żadnej z grup.

Jayne Morgan, lekarz medycyny, kardiolog i dyrektor wykonawczy ds. zdrowia i edukacji społecznej w Piedmont Healthcare Corporation w Atlancie w stanie Georgia, która nie była zaangażowana w badanie, rozmawiała z Wiadomości medyczne dzisiaj o swoich ustaleniach.

Morgan wyjaśniła, że ​​w okresie menopauzy „[a]Kiedy poziom estrogenów spada, następuje utrata kardioprotekcyjnego działania estrogenu na serce”.

„Zmniejszenie produkcji estrogenów w okresie menopauzy przyspiesza rozwój czynników ryzyka chorób serca, takich jak podwyższony poziom cholesterolu LDL, sztywnienie naczyń i wysokie ciśnienie krwi” – ​​stwierdziła główna autorka badania, dr Jocelyn M. Delgado Spicuzza ze stanu Pensylwania Wyższa Szkoła Pielęgniarstwa Uniwersytetu.

Ta grupa czynników ryzyka sprawia, że ​​układ naczyniowy jest podatny na choroby sercowo-naczyniowe – miażdżycę, udar, zawał serca itp. – i w związku z tym zwiększa ryzyko chorób serca po menopauzie – wyjaśnił Delgado Spicuzza.

Jak zauważył Morgan, działanie to potęguje fakt, że estrogen służy zarówno jako przeciwutleniacz, jak i środek przeciwzapalny, pomagając ograniczyć rozwój płytek, które mogą prowadzić do zawału serca.

Ponadto „objawy naczynioruchowe są coraz częściej uznawane nie za nieszkodliwe i konieczne ciche cierpienie kobiet, ale raczej za zmniejszony sen jako czynnik ryzyka chorób serca” – stwierdziła Morgan.

„Intensywność i czas trwania uderzeń gorąca (zwanych także uderzeniami gorąca) również wydają się mieć silną korelację” – dodała. „Czarne kobiety również częściej cierpią na objawy naczynioruchowe”.

„Spożywanie azotanów przez rośliny to wtórny sposób zwiększania dostępności tlenku azotu w organizmie” – powiedział Delgado Spicuzza.

„[This is] cząsteczka odpowiedzialna za rozszerzanie naczyń krwionośnych, aby umożliwić przepływ krwi i dostarczanie tlenu do narządów takich jak serce” – wyjaśniła.

„Ponieważ estrogen nie jest już wystarczający do stymulowania produkcji tlenku azotu w organizmie w sposób naturalny po menopauzie, azotany z diety można przekształcić w tlenek azotu na drodze jelitowo-ślinowej, aby pomóc w utrzymaniu zdrowego funkcjonowania naczyń krwionośnych” – powiedział Delgado Spicuzza.

Autor badania stwierdził ponadto, że ważne jest, aby mieć jasność co do rodzajów azotanów, które mogą pomóc w poprawie funkcjonowania naczyń krwionośnych. „Ponieważ rośliny zawierają azotany z gleby, technicznie rzecz biorąc, w tych naturalnych źródłach pożywienia występuje tylko jeden rodzaj azotanów” – stwierdziła.

„Jednakże” – kontynuował Delgado Spicuzza – „kiedy mówimy o azotanach w kontekście konserwantów lub dodatków w produktach pochodzenia zwierzęcego, może występować kilka form azotanów, które niektórzy nazywają „azotanami”. Myślę, że użycie liczby pojedynczej azotanu jest dokładniejsze w opisywaniu korzyści płynących z soku z buraków i wyników moich badań.

Pozytywnym aspektem azotanów pochodzenia roślinnego jest to, że w przeciwieństwie do leków na serce, takich jak nitrogliceryna, zachowuje on swoją skuteczność przy dalszym stosowaniu.

Jeśli chodzi o najlepsze źródła azotanów, Delgado Spicuzza radzi:

„Warzywa liściaste (sałata, rukola, kapusta, szpinak), warzywa łodygowe i pędowe (seler, rabarbar), zioła (bazylia, kolendra) i warzywa korzeniowe (rzodkiewka, burak, rzepa) są najwyższymi źródłami azotanów w diecie”.

Dodała, że ​​„konieczne są dalsze badania, aby sprawdzić, czy spożywanie tych pokarmów może poprawić czynność naczyń krwionośnych u kobiet po menopauzie”.

Azotan pochodzenia roślinnego jest preferowany z punktu widzenia zdrowia w porównaniu z azotanem pochodzenia mięsnego.

Jak to ujął Morgan, „liczy się ogólny kontekst dietetyczny. Roślinny styl życia, który może obejmować spożywanie buraków bogatych w azotany, wiąże się z wieloma korzyściami zdrowotnymi i wynikami, w tym niższym ryzykiem chorób serca, nowotworów i innych przewlekłych procesów chorobowych.

Z drugiej strony kardiolog Cheng-Han Chen, lekarz medycyny z Saddleback Medical Center w Kalifornii, również niezaangażowany w badanie, przestrzegł: „Dieta mięsożerna bogata w przetworzone mięso. Odniesiesz pewne skutki azotanu, ale zajmiesz się wszystkimi pozostałymi jego częściami, które stanowią wysokotłuszczową część mięsa.

„Jest wiele innych zdrowych dla serca produktów spożywczych dla kobiet w okresie pomenopauzalnym” – mówi Morgan.

Zacytowała:

• „sok z granatów – bogaty w polifenole i przeciwutleniacze, poprawiający przepływ krwi i zmniejszający sztywność tętnic
• owoce i soki cytrusowe — pomarańcze, cytryny i grejpfruty zawierają flawonoidy i witaminę C, które, jak się uważa, wspierają funkcję śródbłonka i poprawiają zdrowie naczyń
• gorzka czekolada — zawiera także flawonoidy (zwłaszcza epikatechinę), które mogą poprawiać funkcję śródbłonka i zwiększać dostępność tlenku azotu
• zielone warzywa liściaste — szpinak, jarmuż i rukola są bogate w azotany, które mogą przekształcać się w tlenek azotu i poprawiać funkcjonowanie naczyń krwionośnych
• jagody — jagody, truskawki i inne jagody są bogate w przeciwutleniacze i polifenole, które mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny i poprawić zdrowie naczyń krwionośnych
• oliwa z oliwek — oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia jest bogata w tłuszcze jednonienasycone i polifenole, które, jak się uważa, mają działanie przeciwzapalne na naczynia krwionośne i ogólny stan układu krążenia
• czosnek — zawiera związki siarki, które mogą pomóc rozluźnić naczynia krwionośne i poprawić przepływ krwi
• ryby i kwasy tłuszczowe omega-3 — tłuste ryby, takie jak łosoś i makrela, są bogate w kwasy tłuszczowe omega-3, które mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny i poprawić funkcję śródbłonka
• zielona herbata — bogata w katechiny, wykazano, że zielona herbata poprawia funkcję śródbłonka i wspiera zdrowie układu sercowo-naczyniowego.

„Chociaż założenia tego badania mają sens, samo badanie nie skłoniłoby mnie do polecania buraków kobietom po menopauzie” – stwierdziła Chen.

„Ważne byłoby przeprowadzenie większych badań oceniających wyniki kliniczne i to, czy u tych kobiet w przyszłości będzie występowało mniej incydentów sercowo-naczyniowych, jeśli będą kontynuować dietę bogatą w azotany” – zauważył.

Na razie zalecenia Chena pozostają niezmienione, co oznacza „dietę zdrową dla serca, zawierającą dużo produktów pełnoziarnistych, owoców i warzyw, niską zawartość soli, unikanie tłuszczów nasyconych, unikanie wysoko przetworzonej żywności i unikanie dużej ilości cukru”.

Morgan stwierdziła, że ​​na podstawie tego badania raczej nie zmieni tego, co mówi pacjentom. „Jednak należy to rozważyć z punktu widzenia alopatycznego i dietetycznego” – zauważyła jednak. „Jesteśmy tym, co jemy, a żywność coraz częściej uznawana jest za lekarstwo”.