Ćwiczenia sprawiają, że czujemy się lepiej — wyższy poziom wiąże się z niższym poziomem depresji i uważa się, że jest to spowodowane naturalnym „hajem” uwalnianym przez endorfiny i endokannabinoidy, który może utrzymywać się przez jakiś czas po ćwiczeniach — ale efekty fizyczne trwa dłuzej.

Według Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC), regularna aktywność fizyczna jest „jedną z najważniejszych rzeczy, które możesz zrobić dla swojego zdrowia”.

Eksperci medyczni na całym świecie zgadzają się z tym stwierdzeniem. mówić do Wiadomości medyczne dzisiajdr Emer MacSweeney, dyrektor generalny i konsultant neuroradiolog w Re:Cognition Health, podkreślił:

„Aktywność fizyczna to jedna z najlepszych rzeczy, jakie możesz zrobić dla swojego ciała. Ćwiczenia pomagają chronić przed wieloma chorobami i utrzymują serce, mięśnie, kości i mózg w optymalnym stanie. Ćwiczenia promują [the] dotlenienie mózgu i stymulacja wielu neurochemikaliów”.

Ćwiczenia mogą zmniejszyć ryzyko m.in. choroba układu krążeniakilka rodzaje rakaI cukrzyca typu 2.

Wraz ze zdrową dietą stanowi kluczowy element utrzymania prawidłowej masy ciała — kolejny sposób na zmniejszenie ryzyka chorób.

Badania wykazało, że endorfiny mogą łagodzić ból i mogą redukować zarówno reakcje zapalne, jak i stresowe. Ponadto ćwiczenia mogą zwiększyć korzystne działanie leków i innych terapii na schorzenia psychiczne, takie jak depresja.

„Ćwiczenia są szczególnie korzystne dla zdrowia psychicznego ze względu na zmiany chemiczne zachodzące w mózgu i ciele, w tym uwalnianie substancji chemicznych poprawiających samopoczucie, endorfin i serotoniny” — wyjaśnił dr MacSweeney.

Choroba Alzheimera jest najczęstszą postacią demencji, dotykającą ponad 5 milionów dorosłych w samych Stanach Zjednoczonych ponad 55 mln na całym świecie. Około 1 miliona osób w Stanach Zjednoczonych cierpi na chorobę Parkinsona, a każdego roku diagnozuje się kolejne 90 000 przypadków.

Przewiduje się, że wraz ze starzeniem się populacji liczba osób cierpiących na obie choroby będzie rosła. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podaje, że do 2050 roku będzie ich prawie 140 milionów ludzi z chorobą Alzheimera na całym świecie.

A liczba osób z chorobą Parkinsona może wzrosnąć do 17 milionów do 2040 roku.

Zarówno choroba Alzheimera, jak i choroba Parkinsona są chorobami postępującymi, które ostatecznie kończą się śmiercią. Objawy choroby Alzheimera obejmują utratę pamięci, dezorientację, zmiany poznawcze oraz zmiany osobowości lub zachowania.

Choroba Parkinsona charakteryzuje się drżeniem, zaburzeniami koordynacji, depresją i innymi zmianami funkcji poznawczych.

Obecnie zarówno choroba Alzheimera, jak i choroba Parkinsona są obecnie nieuleczalne, ale leczenie może pomóc złagodzić objawy i spowolnić ich postęp, poprawiając jakość życia osób dotkniętych chorobą.

Coraz częściej badania pokazują, że ćwiczenia mogą być również przydatne zarówno w opóźnianiu początku, jak i spowalnianiu postępu tych i innych chorób neurodegeneracyjnych. Ponadto ćwiczenia mogą być skuteczny jako terapia dodatkowa wraz z obecnymi lekami.

Dr Jamie Adams, profesor nadzwyczajny na Wydziale Neurologii i Centrum Zdrowia i Technologii Centrum Medycznego Uniwersytetu w Rochester w stanie Nowy Jork, powiedział MNT:

„Niestety, nie mamy żadnych terapii modyfikujących przebieg choroby ani metod leczenia, które zapobiegałyby lub spowalniały postęp choroby Alzheimera lub Parkinsona. Istnieje jednak coraz więcej dowodów na to, że regularne ćwiczenia mogą pomóc spowolnić [the] progresja [the] choroba. Regularne ćwiczenia mają również terapeutyczne i inne korzyści zdrowotne”.

„Moi pacjenci, którzy ćwiczą, czują się lepiej i radzą sobie lepiej” – dodała.

„Istnieje wiele badań oceniających związek między ćwiczeniami fizycznymi a zmniejszeniem ryzyka choroby Alzheimera i innych przyczyn demencji i konieczne jest kontynuowanie tych badań. Z każdym badaniem dowiadujemy się więcej o chorobie, co może prowadzić do opracowania nowych metod leczenia” – powiedział dr MacSweeney.

Ale dlaczego ćwiczenia mogą zapobiegać lub spowalniać te choroby neurodegeneracyjne? Istnieje kilka teorii.

Zapalenie spowodowane nadmierną aktywnością komórek odpornościowych — zwanych mikroglejem — w mózgu to: kluczowa cecha zarówno choroby Alzheimera, jak i choroby Parkinsona.

To zapalenie prowadzi do utraty komórek nerwowych w mózgu, z przewlekła nadaktywność mikrogleju prowadząc do skumulowanej utraty neuronów.

Ćwiczenia mogą zmniejszyć aktywność komórek mikrogleju, które są tzw komórki odpornościowe układu nerwowego. Badanie przeprowadzone w 2021 roku na starszych osobach z chorobą Alzheimera wykazało, że regularne ćwiczenia chronią funkcje poznawcze poprzez ograniczenie aktywności mikrogleju.

Innym możliwym mechanizmem może być to, że ćwiczenia zmieniają sposób, w jaki mózg metabolizuje żelazo. Akumulacja żelaza jest związana z rozwojem blaszek beta-amyloidowych, charakterystycznych dla choroby Alzheimera.

Badanie przeprowadzone w Finlandii wykazało, że regularne ćwiczenia na myszach zmniejszają magazynowanie żelaza w mózgu poprzez obniżenie poziomu białka o nazwie interleukina-6, co jest również związane ze stanem zapalnym. Myszy z niższym poziomem żelaza miały również mniej blaszek beta-amyloidowych.

W chorobie Parkinsona ćwiczenia wyraźnie zmniejszają skupiska alfa-synukleiny, które są związane z neurodegeneracją.

Badanie wykazało, że iryzyna, cząsteczka wydzielana do krwi podczas ćwiczeń wytrzymałościowych, zmniejszała te grudki, ale nie miała wpływu na monomery alfa-synukleiny, które są ważne dla przekazywanie impulsów nerwowych.

Wykazano również, że aktywność fizyczna zwiększa poziom dwóch innych ważnych substancji chemicznych, jak wyjaśnił dr MacSweeney:

„Ćwiczenia stymulują produkcję substancji chemicznych, takich jak BDNF (czynnik neurotroficzny pochodzenia mózgowego) i IGF (czynnik wzrostu insuliny). Pomagają one stymulować wzrost nowych komórek w niektórych obszarach mózgu i wzmacniać połączenia”.

Badania to wykazały BDNFpodawane zewnętrznie lub wytwarzane poprzez zwiększoną aktywność fizyczną, mogą być przydatne jako część reżimu terapeutycznego w chorobie Parkinsona.

Zaproponowano terapeutyczne zastosowanie IGF w przypadku wielu zaburzeń układu nerwowego, w tym choroby Alzheimera, choroby Parkinsona, stwardnienia zanikowego bocznego (ALS lub choroba neuronu ruchowego) i stwardnienia rozsianego (MS).

„Uważa się, że ćwiczenia pobudzają wzrost i przeżycie komórek mózgowych, co może pomóc zmniejszyć ryzyko rozwoju demencji. Badania wykazały również, że ćwiczenia zwiększają rozmiar struktury mózgu związanej z pamięcią i uczeniem się”.

– Dr Emer MacSweeney

„Trwają dalsze badania nad intensywnością ćwiczeń i objawami choroby Parkinsona, ale dane sugerują, że umiarkowane lub intensywne ćwiczenia aerobowe, podczas których ludzie przyspieszają tętno, mogą spowolnić [the] progresja [the] choroby” — powiedział dr Adams.

Rodzaj ćwiczeń przynoszących największe korzyści jest kwestią otwartą. Jedno z badań sugeruje, że zaledwie 6 minut ćwiczeń o wysokiej intensywności może pomóc opóźnić wystąpienie zarówno choroby Alzheimera, jak i choroby Parkinsona poprzez zwiększenie poziomu BDNF.

Inne badanie potwierdziło wyniki kilku innych badań, pokazując, że zarówno jazda na rowerze, jak i rozciąganie zmniejszają pogorszenie funkcji poznawczych u osób starszych. Chociaż oba rodzaje ćwiczeń były lepsze niż brak ćwiczeń, żaden z nich nie miał znaczącej przewagi nad drugim.

Jeśli ćwiczenia o wysokiej intensywności nie wchodzą w grę, korzystne mogą być również ćwiczenia o niskim wpływie. Pilates zostało pokazane pozytywny wpływ na równowagę, sprawność i sprawność fizyczną u osób z chorobą Parkinsona.

Joga nie tylko korzystnie wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne, ale także Badania pokazują że może mieć również fizjologiczne i psychologiczne korzyści dla osób z chorobą Alzheimera, SM i innymi zaburzeniami neurologicznymi.

„Umiejętności motoryczne, które obejmują zwinność, równowagę, moc, koordynację, czas reakcji i szybkość, zwiększają naszą funkcję wykonawczą, czyli naszą zdolność do planowania, skupiania uwagi, zapamiętywania i rozumowania”.

– Dr Emer MacSweeney

Najważniejsze jest zapewnienie, aby ćwiczenia, w dowolnej formie, stały się częścią regularnej rutyny danej osoby. Według badania z 2022 r. regularne ćwiczenia mogą zmienić postęp choroby Parkinsona. Osoby, które ćwiczyły do ​​4 godzin tygodniowo, wykazywały wolniejszy spadek równowagi i stabilności niż ci, którzy tego nie robili.

A regularna aktywność fizyczna jest z pewnością korzystna w ramach profilaktyki i leczenia choroby Alzheimera. Jeden kompleksowy przegląd wykazali, że regularne ćwiczenia mogą zarówno zmniejszyć prawdopodobieństwo demencji, jak i spowolnić jej postęp.

Ale kluczowym wnioskiem z przeglądu było to, że brak aktywności fizycznej zwiększa ryzyko choroby Alzheimera.

Dr MacSweeney radzi:

„Ćwiczenia[ing] energicznie trzy razy w tygodniu przez 20 minut lub umiarkowanie pięć razy w tygodniu przez 40 minut to dobra praktyka. Najważniejsze jednak, aby być konsekwentnie aktywnym! Jeśli wybierzesz ćwiczenie, które lubisz wykonywać, jest bardziej prawdopodobne, że będziesz się go trzymać”.

Jest więc coraz więcej dowodów na to, że regularne ćwiczenia mogą pomóc w zapobieganiu zaburzeniom neurodegeneracyjnym i spowalniać ich postęp.

Ponieważ ćwiczenia poprawiają również ogólny stan zdrowia i zmniejszają ryzyko wielu chorób, być może wszyscy powinniśmy postępować zgodnie z radą dr Adamsa.

„Ćwiczenia mogą pomóc w budowaniu siły, zmniejszeniu stresu, poprawie snu i zmęczenia oraz mogą poprawić socjalizację” – zauważyła. „Wszystkie te korzyści mogą pomóc w ograniczeniu pogorszenia funkcji poznawczych. […] W końcu wszystkie ćwiczenia są korzystne, a najlepsze rodzaje ćwiczeń to takie, w które ludzie mogą się zaangażować, podtrzymywać i cieszyć się nimi!“