Czy film Shirley Chisholm Netflix jest prawdziwy?
Shirley Chisholm była pierwszą czarnoskórą kobietą wybraną do Kongresu, a jej historię opowiada nowy film.
„Shirley”, obecnie dostępny w serwisie Netflix, skupia się na staraniach Chisholm o nominację prezydencką Demokratów w 1972 r. i wydarzeniach towarzyszących jej kampanii.
Chisholm była siłą w Kongresie, walczącą w imieniu swoich wyborców, stawiając czoła rasizmowi i seksizmowi. Wywarła także wpływ na niektórych współczesnych polityków, z których kilku pokazano w filmie.
Film biograficzny, w którym wciela się Regina King w Chisholm, został napisany i wyreżyserowany przez Johna Ridleya.
Czy inny kongresman naprawdę skonfrontował się z Chisholmem w sprawie wynagrodzenia?
W filmie kongresmen (Robert Craighead) zatrzymuje Chisholm na korytarzu i mówi jej, że nie może uwierzyć, że zarabia taką samą pensję jak on, i pomimo uśmiechu na jego twarzy, komentarz jest wyraźnie wrogi. Chisholm odpowiada, mówiąc, że może trzymać się od niej z daleka, jeśli tak bardzo mu to przeszkadza.
Chisholm naprawdę wielokrotnie spotykał się z kongresmenami w sprawie wynagrodzeń, mówi autor i profesor dr Glenn L. Starks, który wraz z F. Doktor Erik Brooks
Chociaż bohaterką filmu może być kombinacja kilku osób, był w szczególności jeden kongresmen z Południa, mówi Starks, który nieustannie wskazywał, ile zarabia, wyrażając niedowierzanie, że Czarna kobieta będzie w Kongresie i zarabia tyle samo on zrobił. Chisholm postawił mu czoła, powiedział Starks i odpowiedział: „Tak, zgadzam się”.
Czy Chisholm i jej siostra naprawdę łączyły tak odległe relacje?
Tak, relacje Chisholm z jej siostrą Muriel (w tej roli Reina King, siostra Reginy King w filmie) nie były zbyt ciepłe. Jej relacje ze wszystkimi siostrami (oprócz Muriel miała jeszcze dwie) były podobno nieco mroźne.
„To dlatego, że wierzyli, że Shirley była ulubienicą ich ojca” – mówi Starks. Pieniądze, które otrzymała od ojca, mogły jeszcze bardziej nadwyrężyć związek.
Ale kiedy Chisholm zmarła w 2005 roku, Muriel rzeczywiście była na jej pogrzebie na Florydzie, choć jej druga siostra nie, mówi Starks.
Czy Chisholm naprawdę odrzucił zadanie związane z rolnictwem?
Tak, Chisholm to zrobił. W filmie Chisholm dowiaduje się, że spiker Izby Reprezentantów John McCormack (w tej roli Ken Strunk) wyznaczył ją do pracy w Komisji ds. Rolnictwa Izby Reprezentantów. Jako przedstawicielka Brooklynu uznała, że to stanowisko nie ma związku z jej okręgiem, i złożyła odwołanie od tej nominacji.
Ostatecznie została także umieszczona w Komisji ds. Weteranów, ale w Komisji ds. Rolnictwa wprowadziła pewne zmiany. Nie zostało to pokazane w filmie, ale Chisholm odegrał rolę w stworzeniu Specjalnego Programu Suplementów Żywieniowych dla Kobiet, Niemowląt i Dzieci (WIC) oraz w rozszerzeniu programu bonów żywnościowych.
Jaki był związek Chisholma z Barbarą Lee?
Film ukazuje wiele osób, które współpracowały z Chisholm podczas jej kampanii prezydenckiej, a jedna osoba przemawia szczególnie pod koniec filmu: prawdziwa kongresmenka Barbara Lee.
Chisholm miał ogromny wpływ na życie i karierę Barbary Lee (w tej roli Christina Jackson), wykraczający poza to, co pokazano w filmie.
„Poznali się, gdy Barbara Lee była na studiach” – mówi Starsk. „Była samotną matką przebywającą na zasiłku. Musiała napisać pracę o polityce. Pojechała do Shirley Chisholm i powiedziała jej, że nie lubi polityki i pisze gazetę tylko dlatego, że musi”. Chisholm przypomniał Lee, jak ważna jest polityka, mówi Starks, a Lee później współpracował z Chisholmem.
„Do dziś ten wpływ nadal istnieje” – mówi Starks. „Kiedy odbyła się inauguracja Kamali Harris, Barbara Lee była na niej obecna i faktycznie nosiła perły Shirley Chisholm”.
Lee sama była wpływową kongresmenką, mówi Starks, a cała jej kariera polityczna wynikała ze spotkań z Chisholm i pracy z nią, gdy była studentką college’u i młodą matką.
Czy Chisholm naprawdę odwiedził George’a Wallace’a po tym, jak został postrzelony?
Tak, Chisholm rzeczywiście poszedł do szpitala, aby odwiedzić politycznego rywala, gubernatora stanu Alabama, George’a Wallace’a, kiedy został zastrzelony w 1972 r. w zamachu. Wizyta była krótka, trwała około 15 minut. Starks mówi, że jej wizyta u Wallace’a, zwolennika segregacji i innych przeciwstawnych ideologii, zaskoczyła zwolenników Chisholma i samego Wallace’a.
„Ludzie byli zszokowani” – mówi Starks. „Byli tam także inni politycy. Myślę, że jedyną niespodzianką po jej przyjeździe był fakt, że była czarną kobietą”.
Lee był jedną z osób, które przesłuchiwały Chisholm w sprawie jej wizyty u Wallace’a. Starks mówi, że Chisholm powiedział Lee: „Traktuję go w taki sam sposób, w jaki powinien być traktowany człowiek”.
Czy niektórzy z sojuszników Chisholma naprawdę w ostatniej chwili przeszli na stronę McGoverna?
Tak. Film koncentruje się na kampanii prezydenckiej Chisholm po tym, jak szukała ona wsparcia – i delegatów – u członków Klubu Czarnych w Kongresie i sojuszników.
„(Walter Fauntroy) naprawdę w ostatniej chwili dał wszystkich obiecanych delegatów (innemu potencjalnemu kandydatowi George’owi) McGovernowi” – mówi Starks – „i to naprawdę ją zdenerwowało”.
Chisholm naprawdę ufał Ronowi Dellumsowi, a nagła utrata jego poparcia i nieotrzymanie nominacji na konwencji była „ogromną zdradą” – mówi Starks.
Czy Chisholm naprawdę kandydował na prezydenta, aby być katalizatorem zmian?
Pod koniec filmu Chisholm mówi, że kandydując na prezydenta, chciała być katalizatorem zmian i pokazać Amerykanom, że ich głosy mają znaczenie. I tak, Starks mówi, że to poniekąd część jej motywacji w polityce.
„Była zmęczona tymi wszystkimi pozbawionymi praw wyborczych głosami, które nie mają nic do powiedzenia w polityce” – mówi Starks. „Przez całe swoje życie na Brooklynie, kandydując do Zgromadzenia Nowego Jorku, przez całe życie w Kongresie, zawsze startowała jako słabsza, która wspierała prawa kobiet, prawa gejów i biednych. Wspierała ludzi, których głosy nie zostały usłyszane. była zmęczona tym, że ludzie zdobywają głosy od społeczności Czarnych, ale nigdy nic dla nich nie robią. Odkąd zaangażowała się w politykę na studiach, naprawdę taka była”.
