Standardowy czujnik aparatu ma kształt prostokątny – konfiguracja umożliwia zarówno orientację poziomą (poziomą), jak i pionową (pionową). Kiedy ludzie po raz pierwszy sięgają po dedykowany aparat, ich pierwszym impulsem jest fotografowanie większości obiektów w orientacji poziomej (takiej jak krajobrazy, pejzaże miejskie i architektura), podczas gdy orientacja portretowa jest używana głównie do fotografowania portretów ludzi.

Nietrudno zrozumieć dlaczego: większość aparatów jest projektowana z orientacją poziomą domyślny. Wykonanie zdjęcia w orientacji portretowej wymaga odwrócenia aparatu na bok, co wiąże się z świadomym podejmowaniem decyzji (i często jest niewygodne!). Jeśli więc obraz nie ma być konwencjonalnym portretem, większość początkujących wybiera opcję krajobrazu.

Jednak w miarę postępu fotografów często pojawia się pytanie: czy naprawdę należy używać orientacji poziomej w przypadku krajobrazów i innych malowniczych obiektów? I czy naprawdę zawsze należy fotografować portrety w orientacji pionowej? A co z obiektami, które nie kwalifikują się jako malownicze, ale nie są też portretami? Jaka orientacja sprawdza się najlepiej?

Jeśli sam zadajesz sobie te pytania, to myślę, że jesteś na dobrej drodze – i myślę, że mogę pomóc Ci lepiej zrozumieć różnice między orientacją pionową i poziomą oraz ich wpływ na Twoje zdjęcia. Poniżej dzielę się najlepszymi radami dotyczącymi pracy z różnymi formatami fotograficznymi, abyś mógł podejmować właściwe decyzje, gdy ma to znaczenie!

Zacznijmy.

Podstawy orientacji pionowej i poziomej

Jeśli interesują Cię po prostu praktyczne porady dotyczące pracy z orientacją pionową i poziomą, możesz przejść do następnej sekcji – ale dla tych z Was, którzy chcą zrozumieć trochę historii stojącej za tymi formatami wizualnymi oraz tego, jak malarze i fotografowie korzystałem z nich w przeszłości, czytaj dalej!

Orientacja krajobrazu

Określenia „pejzaż” i „portret” prawdopodobnie wywodzą się z orientacji płócien używanych w sztuce już dawno temu. Wymiary poziomego prostokąta najlepiej odpowiadały szerokim panoramom przedstawianym przez artystów zajmujących się pejzażem. Dzięki temu format otrzymał tytuł.

Jednak orientacja krajobrazowa nie ograniczała się do obrazów pejzażowych – i nie ogranicza się też do zdjęć krajobrazów. Tak, arcydzieła krajobrazu Vincenta Van Gogha, Hokusai i Moneta zostały stworzone w formacie poziomym. Ale artyści tacy jak Sandro Botticelli i Wassily Kandinsky stworzyli sztukę niezwiązaną z pejzażem, wykorzystując orientację krajobrazową.

Jeśli chodzi o fotografię, fotografowie tacy jak Frans Lanting, Andreas Gursky i Gregory Crewdson fotografują wszystkie obiekty w orientacji poziomej – choć wiele z nich to nie krajobrazy.

Orientacja pionowa

Zdjęcie (lub płótno) zorientowane tak, że jest wyższe niż szersze, jest oprawione w formacie portretowym.

Leonarda da Vinci Mona Lisa i Johannesa Vermeera Dziewczyna z perłą to słynne przykłady malarstwa portretowego ukazanego w tradycyjnym formacie. I Dorothei Lange Matka-migrantka i Steve’a McCurry’ego Afgańska dziewczyna oba są dobrze znanymi przykładami fotografii portretowej wykonanej w formacie portretowym.

Orientacja portretowa nie jest jednak stosowana wyłącznie w przypadku dzieł sztuki przedstawiających ludzi. Malarze tacy jak Rachel Ruysch i Claude Monet pracowali w formacie portretowym, dostosowując się do tematów innych niż ludzie.

Fotograf Edward Henry Weston użył formatu portretu, aby nadać formalny charakter swoim badaniom materiałów organicznych, podczas gdy Becherowie wykonali setki portretowych zdjęć charakterystycznych obiektów miejskich.

Możliwe jest również wykonanie portretów w formacie poziomym; fotografowie tacy jak Robert Frank i Annie Lebovitz podeszli do portretu w ten sposób.

Czy powinieneś używać orientacji pionowej czy poziomej?

Teraz czas na najważniejsze pytanie: jakiej orientacji powinieneś używać podczas fotografowania? Kiedy portret jest lepszym wyborem? Kiedy warto pozostać przy krajobrazie?

Oto cztery kluczowe elementy, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze orientacji ramki:

Dopasowanie tematu

Jednym z czynników decydujących o wyborze między orientacją portretową a poziomą są wymiary samego obiektu.

Jeśli chodzi o kadrowanie twarzy i ciała człowieka, format portretowy może być idealny. Pionowa natura ludzkiego ciała dobrze współgra z orientacją portretową, po prostu dlatego, że tak pasuje.

Obiekty pionowe, takie jak wysokie budynki, drzewa i wodospady, mogą czasem wymagać orientacji portretowej, aby uchwycić je w całości.

Z drugiej strony obiekty składające się z elementów poziomych (takich jak samoloty i krajobrazy) lepiej mieszczą się w orientacji poziomej. Ponieważ format poziomy jest dłuższy niż wyższy, można użyć kadrowania poziomego do wykadrowania bardziej poziomych elementów bez niepotrzebnego odcinania części po bokach.

Orientacja pozioma może również zapewnić więcej miejsca na włączenie dodatkowych elementów do zdjęcia. Jest to szczególnie przydatne w takich gatunkach fotografii, jak portrety środowiskowe, gdzie ustawienie zdjęcia jest równie ważne jak obiekt.

Podkreślenie

Orientacja obrazu znacząco przyczynia się do wizualnego podkreślenia.

Orientacja portretowa uwypukla pionowe rozciągnięcie obiektów na fotografii. Odnosi się także do naszych skojarzeń z wysokimi osobami, podkreślając poczucie niezależności, zachwytu, nowoczesności, a nawet wyższości lub niepokoju.

Natomiast orientacja krajobrazowa kładzie dodatkowy nacisk na przestrzeń, ilustrując swobodę i zanurzenie.

W prostym przykładzie poniżej zwróć uwagę, jak zmiana orientacji z pionowej na poziomą skutkuje zupełnie innym uwydatnieniem:

Przykład portretu podkreśla energiczną, wyprostowaną jakość kwiatu. Orientacja pozioma zapewnia bardziej zrelaksowaną perspektywę.

Usuwanie zakłóceń

Każda sytuacja fotograficzna jest inna i czasami jakiś element potencjalnego obrazu nie jest idealny.

Jeśli w kadrze znajdują się elementy, które wolisz pominąć, zmiana orientacji aparatu może pomóc w uzyskaniu bardziej dopracowanego obrazu. Ogólnie rzecz biorąc, najlepiej to zrobić podczas fotografowania, ale możesz także użyć narzędzia do przycinania, aby zmienić orientację obrazu po powrocie do domu.

Wycięcie nadmiaru informacji w orientacji pionowej uprości obraz i zminimalizuje czynniki rozpraszające. Z drugiej strony, przejście z orientacji pionowej na poziomą zmniejszy wysokość obrazu, nadając priorytet poziomemu przepływowi na zdjęciu.

Formalność vs relaks

Ponieważ orientacja pozioma była regularnie używana w określony sposób i dlatego, że orientacja pionowa była regularnie używana w Inny W pewnym sensie te orientacje mają obecnie w umysłach większości widzów określone skojarzenia.

Orientacja portretowa wiąże się z formalnością portretu historycznego. Jest to również związane z byciem wyprostowanym, co wiąże się z czuwaniem, towarzyskością i energią.

Z drugiej strony format poziomy może nadać fotografii bardziej zrelaksowany, organiczny wygląd. Zatem orientacja pozioma wiąże się z położeniem się, co nadaje obrazowi spokojniejszą jakość.

Jako fotograf możesz wykorzystać te skojarzenia, aby stworzyć obrazy z różnymi efektami. Chcesz zrobić bardziej formalne zdjęcie? Wypróbuj orientację pionową. Chcesz stworzyć bardziej zrelaksowane ujęcie? Orientacja pozioma może być lepszym wyborem.

W razie wątpliwości wypróbuj oba!

Wybór między orientacją pionową a poziomą nie jest łatwy. Należy wziąć pod uwagę wiele aspektów, a orientacja obrazu zależy w dużej mierze od sytuacji.

Ale jeśli zrozumiesz zalety i wady różnych orientacji, będziesz w stanie zdecydować, której orientacji użyć!

A w sytuacjach, w których nie możesz do końca określić, czy lepszy jest portret czy krajobraz, nie bój się wypróbować obu, a następnie oceń dwa obrazy obok siebie na ekranie komputera.

Nie tylko zapewnisz sobie dobre zdjęcie, ale przy okazji dowiesz się czegoś o orientacji zdjęć!

A teraz do ciebie:

Czy skłaniasz się ku orientacji pionowej czy poziomej? Dlaczego? Podziel się swoimi przemyśleniami w komentarzach poniżej!