Jak prezentują się statystyki Gusa Atkinsona w debiucie testowym dla Anglii? zapytał Terence Piper z Anglii
Gus Atkinson, debiutując, przyćmił odchodzącego na emeryturę Jimmy’ego Andersona w pierwszym teście przeciwko Indiom Zachodnim na Lord’s w zeszłym tygodniu. Pierwsze wyniki Atkinsona w pierwszej rundzie, 7 na 45, były trzecimi najlepszymi wynikami w debiucie w Anglii, po 7 na 37 Jacka Ferrisa przeciwko RPA w Kapsztadzie w 1891-92 (Ferris wcześniej rozegrał osiem testów dla Australii) i 7 na 43 Dominica Corka przeciwko Indiom Zachodnim na Lord’s w 1995.

Wyniki Atkinsona z meczu, wynoszące 12 na 106, zostały pobite w debiucie w reprezentacji Anglii jedynie przez Ferrisa (13 na 91 w meczu wspomnianym powyżej) oraz Freda „Nutty’ego” Martina, leworęcznego miotacz z Kentu, który zdobył 12 na 102 przeciwko Australii na The Oval w 1890 roku. Martin rozegrał jeszcze tylko jeden mecz w Kapsztadzie, w którym Ferris rozegrał swój jedyny test dla Anglii.

Atkinson był zaledwie szóstym rzucającym – i pierwszym od ponad 90 lat – który zdobył dwa five-fors w swoim pierwszym teście dla Anglii, po Martinie, Ferrisie, innym szybkim rzucającym z Surrey, Tomie Richardsonie (5 za 49 i 5 za 107 przeciwko Australii na Old Trafford w 1893 r.), rzucającym legspinem z Kent Charlesie „Fatherze” Marriocie (5 za 37 i 6 za 59 w swoim jedynym teście, przeciwko Indiom Zachodnim na The Oval w 1933 r.) i szybkim rzucającym z Essex Kenie Farnesie (5 za 102 i 5 za 77 przeciwko Australii na Trent Bridge w 1934 r.).

Gus Atkinson odprawił Jasona Holdera z pierwszej piłki na Lord’s, a Holder dostał też pierwszą piłkę Atkinsona. Jak często zdarzało się to w testach? zapytał Martin Richardson z Anglii
Z pomocą statystyka z Melbourne, Charlesa Davisa, który szczegółowo przestudiował stare arkusze wyników, natrafiliśmy na pięć przypadków, gdy dwaj gracze zdobyli sobie nawzajem punkty w tym samym teście, zanim Gus Atkinson i Jason Holder zrobili to w zeszłym tygodniu na Lord’s.

Pierwszy znany przypadek miał miejsce podczas pierwszego meczu testowego w Johannesburgu w latach 1895–1896, kiedy to szybki rzucający z Hampshire Christopher Heseltine i wolny leworęczny rzucający z RPA George Rowe debiutowali w tym meczu.

Do podobnej sytuacji nie doszło przez prawie stulecie, aż do momentu, gdy Kapil Dev z Indii i debiutant z Pakistanu Azeem Hafeez wymienili się złotymi kaczkami w Bangalore w sezonie 1983-84. Inny przypadek miał miejsce w Bridgetown w sezonie 1990-91, a graczami byli Courtney Walsh z Indii Zachodnich i Bruce Reid z Australii.

W bieżącym stuleciu miały miejsce już dwa takie przypadki: Australijczyk Stuart MacGill i Sri Lankańczyk Muthiah Muralidaran w meczu w Galle w sezonie 2003-04 oraz Kagiso Rabada z RPA i zawodnik chwili Jimmy Anderson z Anglii w meczu Centurion w sezonie 2015-16. Nie dysponujemy pełnymi szczegółami dotyczącymi wszystkich meczów testowych, więc możliwe, że zdarzyły się jeszcze jeden lub dwa takie przypadki.

Czy James Anderson był najstarszym graczem, który wystąpił w meczu testowym na Lord’s? zapytał Ricky Dooley ze Szkocji
Jimmy Anderson był około dwa tygodnie przed swoimi 42. urodzinami (30 lipca) podczas ostatniego testu przeciwko Indiom Zachodnim na Lord’s. Być może dość zaskakujące jest to, że 20 graczy starszych od Andersona pojawiło się tam w teście, ostatnim z nich był 42-letni Misbah-ul-Haq z Pakistanu w 2016 roku, kiedy zdobył 114 punktów i poprowadził drużynę w serii pompek, aby udowodnić swoją sprawność.

Najstarszym graczem w meczu Lord’s Test był WG Grace, który miał prawie 48 lat, gdy pełnił funkcję kapitana Anglii w meczu przeciwko Australii w 1896 roku. Wspaniały otwierający z Surrey, Jack Hobbs, miał również 47 lat, gdy grał swój ostatni mecz Lord’s Test, przeciwko Australii w 1930 roku. Hobbs miał 43 lata, gdy zdobył 119 punktów przeciwko Australii w 1926 roku, ale Australijczyk Warren Bardsley, który był od niego starszy o dokładnie tydzień, ustanowił rekord wieku w meczu testowym na Lord’s w tym samym meczu, zdobywając niepokonane 193 punkty.

Anderson jest najstarszym rzucającym o znaczącym tempie, który pojawił się w Lord’s Test, pokonując 40-letniego Geoffa Chubba, który otwierał bowling dla RPA w 1951 r. i zdobył 5 na 77 w pierwszej rundzie. Inny Południowoafrykańczyk, „Old Dave” Nourse, grał w Lord’s w 1924 r., gdy miał 45 lat i rzucił 15 overów w średnim tempie bez zdobycia wicket.

Nazwisko Gusa Atkinsona jest teraz na tablicy honorów Lorda po jego debiucie w teście. Shamar Joseph dostał swoje nazwisko w Adelaide i Brisbane po swoich pierwszych dwóch testach. Kto jest na największej liczbie takich tablic na świecie? Czy to Jacques Kallis – 45 setek i pięć five-fors? zapytał Glenn Rogers z Australii
Nie sądzę, aby wszystkie boiska miały fizyczne tablice honorowe dla stuleci testowych i przypadków pięciu wicketów w jednej rundzie. Ale zakładając, że tak, Jacques Kallis byłby na 29 takich tablicach na całym świecie – ale musi oddać wszystko Sachinowi Tendulkarowi, który zdobył setki na 31 różnych boiskach testowych.

Rahul Dravid zdobył setki na 26 różnych boiskach testowych, podczas gdy Muthiah Muralidaran zdobył pięć forów w 25. Następny jest Alastair Cook z wynikiem 24 – na razie, wraz z Viratem Kohli, jedynym z nich, który wciąż gra.

Zauważyłem, że żaden nowy gracz nie zadebiutował w teście w serii Ashes 2023. Ile było serii pięciu meczów bez żadnego debiutanta? zapytał Simon Harrison z Anglii
Byłem zaskoczony, gdy odkryłem, że poza Ashes 2023, jedyną serią pięciu testów, która nie wprowadziła żadnego debiutanta, były Ashes w Australii w sezonie 2006-07. Anglia mogłaby sobie pozwolić na trochę świeżej krwi w tym meczu, który przegrała 5-0! Są też dwie serie czterech testów bez debiutantów: Anglia kontra Pakistan latem 2006 roku oraz seria Pataudi Trophy między Anglią a Indiami w 2011 roku..