Humza Yousaf staje przed ogromnymi wyzwaniami, gdy przejmuje stanowisko lidera SNP i pierwszego ministra Szkocji po Nicoli Sturgeonie.

Bycie przywódcą podzielonego narodu i podzielonej partii jest trudne.

Ograniczony charakter jego zwycięstwa nie ułatwia sprawy.

W swoim przemówieniu akceptacyjnym uznał „siniaki” charakteru kampanii przywódczej i wezwał do szybkiego uzdrowienia podziałów.

Do pewnego stopnia będzie to zależeć od tego, co zdecyduje się zrobić dalej.

Będzie musiał dokładnie przemyśleć, czy chce dać posady w rządzie pokonanym rywalom, a jeśli tak, to jakie stanowiska.

Jeden z jego zwolenników powiedział mi, żebym oczekiwał „szczodrości ducha”.

Po pokonaniu Kate Forbes o 52% do 48%, cieszy się znaczną popularnością w partii.

Może chciałby to docenić dzięki bardzo dużej pracy? Jeśli tak, najbardziej oczywistym awansem z jej obecnej funkcji sekretarza ds. finansów i gospodarki byłoby awans na wicepremiera.

To nie jest prognoza. Tylko obserwacja. Spodziewam się, że cokolwiek by jej nie zaoferowano, Kate Forbes będzie chciała sporej autonomii, jeśli ma pozostać w rządzie.

Jeśli uda mu się dojść z nią do porozumienia, może to w pewnym stopniu złagodzić napięcia.

Na początku konkursu przywództwa Humza Yousaf wydawał się zdecydowany zakwestionować tę pozycję w sądzie. Niedawno zostawił trochę większe pole manewru, mówiąc, że będzie się kierował poradami prawnymi, które otrzyma.

Podczas gdy jego partnerzy dzielący władzę w Zielonych będą szukać zdecydowanego podejścia, może to grozić przedłużeniem podziałów w jego własnej partii. Wymagana jest ostrożna obsługa.

Humza Yousaf zauważył w swoim przemówieniu, że zapewnienie niezależności jest wspólnym celem, który jednoczy SNP.

Chociaż jest to zasadniczo prawda, może nie być jedynym czynnikiem. Wydaje mi się, że sukces wyborczy i silne przywództwo Alexa Salmonda, a następnie Nicoli Sturgeon również miały wiążący skutek.

Nie jest jeszcze jasne, czy Humza Yousaf utrzyma ich przyczepność.

Istotne będzie też jego podejście do kwestii niepodległościowej.

Chociaż zdystansował się od pomysłu wykorzystania następnych wyborów jako zastępczego referendum, obiecał ponowić apele do rządu Wielkiej Brytanii o przyznanie Holyrood uprawnień do przeprowadzenia głosowania.

Może to pomóc w podkreśleniu jego zaangażowania w sprawę, ale prawdopodobnie nie zmieni odpowiedzi Rishiego Sunaka, która polegała na odrzuceniu indyref2.

Ryzykuje również wysłanie mieszanej wiadomości do szerszej szkockiej opinii publicznej.

Humza Yousaf obiecał być pierwszym ministrem dla wszystkich w Szkocji i zdobyć zaufanie i szacunek tych, których nie przekonuje niezależność, poprzez dobre rządy i skupienie się na wspólnych priorytetach.

Jeśli pierwszą rzeczą, jaką zrobi, będzie formalne zażądanie kolejnego referendum niepodległościowego, może mieć trudności z przekonaniem niektórych, że poważnie traktuje te zobowiązania.

Powiedział, że radzenie sobie z presją kosztów utrzymania i odzyskiwanie NHS będzie jego pierwszym zmartwieniem.

To kolejne dwa ogromne wyzwania, które sugerują, że miesiąc miodowy nowego pierwszego ministra na stanowisku, jeśli go dostanie, może być szczególnie krótki.

Po tym, jak został wybrany na lidera Szkockiej Partii Narodowej, pytamy – kim jest Humza Yousaf?