Tylko w ubiegłym stuleciu ludzie to zrobili ponad dwukrotnie wydłużyło ich żywotność — całkiem niezłe osiągnięcie! Ale tak drastyczna zmiana postawiła przed naszym gatunkiem wiele pytań do rozważenia.

Co oznaczają dłużej żyjący ludzie dla naszego świata? A kto powiedział, że nasza długość życia nie może się potroić lub potroić w następnym stuleciu — czy ludzie będą kiedyś żyć do 300 lat? I czy to jest coś, co naprawdę chcielibyśmy zrobić?

To wszystko może brzmieć jak science fiction, ale prawdziwi naukowcy już badają te pytania. W debiutanckim odcinku podcastu KCUR Studios Poszukiwany naukowiec, gospodarz dr Kate Biberdorf (aka Kate Chemik) bada możliwości z niektórymi z czołowych badaczy w dziedzinie długowieczności.

Wraz z naszym nagłym (w stosunku do długości ewolucji człowieka) wzrostem długości życia, ludzie zaobserwowali również drastyczny wzrost chorób związanych z wiekiem — mianowicie cukrzycy, raka, chorób serca i choroby Alzheimera.

„Wiemy coś bardzo ważnego o tych chorobach. To, co ich napędza, to starzenie się” – mówi Dr Nir Barzilaidyrektor Instytutu Badań nad Starzeniem w Kolegium Medycznym im. Alberta Einsteina.

„Mówimy więc, interweniujmy w biologię starzenia się i zapobiegajmy wszystkim tym chorobom”.

Barzilai jest jednym z liderów rozwijającej się dziedziny naukowej powszechnie określanej jako „starzenie się nauki” lub „badania nad długowiecznością”. Innym wielkim nazwiskiem w tej dziedzinie jest profesor genetyki na Harvardzie Davida Sinclaira — możesz go znać ze słynnego eksperymentu z 2018 roku, w którym zasadniczo cofnął zegar biologiczny myszy.

Nie myl tych badań z pseudonauką „przeciwstarzeniową”, takimi rzeczami jak terapia botoksem i suplementy diety.

Zamiast tego naukowcy tacy jak Sinclair i Barzilai patrzą na starzenie się z perspektywy biologicznej.

W swoich badaniach Sinclair zmiażdżył nerw wzrokowy geriatrycznej myszy, wstrzyknął mu specjalny koktajl genów i monitorował go pod kątem jakichkolwiek oznak wzrostu. W ciągu trzech tygodni stary nerw zaczął odrastać z powrotem do mózgu, przywracając wzrok myszy – wyczyn, który miał być możliwy tylko dla nowych, młodzieńczych nerwów.

Ten eksperyment i inne prace w laboratorium Sinclaira dostarczyły mu nowych odkryć na temat znaczenia wieku. „Zdałem sobie również sprawę, że starzenie się będzie naprawdę odwracalne” — mówi Sinclair.

Nie jesteśmy stworzeni do życia wiecznego, ale w naszej naturze leży próba przesuwania granic tych granic. Oto kilka odpowiedzi na ważne pytania dotyczące starzenia się i tego, co możemy zrobić, aby je powstrzymać.

Według Narodowa Biblioteka Lekarskastarzenie się definiuje się jako „związane z czasem pogorszenie funkcji fizjologicznych niezbędnych do przeżycia i płodności”.

Naukowcy mogą śledzić te zmiany obserwując mutacje w naszym DNA, takie jak przyłączenie grup metylowych (kohorta atomów zawierająca jeden atom węgla i trzy atomy wodoru). Im więcej masz grup metylowych, tym „starsze” jest twoje ciało.

Nasz wiek chronologiczny nie pokrywa się z wiekiem biologicznym. Zasadniczo to, ile razy nasze ciało okrążyło Słońce, nie ma nic wspólnego z tym, co dzieje się w naszych ciałach. Przez całe nasze życie komórki nieustannie się regenerują i umierają.

„Każdy organizm ma swój własny zegar czasu życia” — mówi biolog molekularny Alejandro Sánchez Alvarado, dyrektor wykonawczy w Stowers Institute for Medical Research. (Ujawnienie: Stowers Institute wspiera finansowo podcast KCUR Seeking A Scientist.)

Sánchez Alvarado spędza dużo czasu w laboratorium, obserwując i zastanawiając się, jak starzeją się gatunki takie jak płazińce, salamandry, a nawet rośliny. Jest jednym z wielu naukowców, którzy badają jak rośliny lubią Azorella Compacta dożyć czegoś 3000 lat. Rośliny te – które wyglądają jak duże, zielone, pluszowe kulki futra – rosną co roku zaledwie 1/18 cala.

Prawdopodobnie słyszałeś wyrażenie „psie lata”. To nie jest całkowicie dokładne, ale naukowcy nauczyli się że psy przechodzą te same zmiany biologiczne w ciągu ośmiu tygodni, co ludzie w ciągu dziewięciu miesięcy.

O ile nam wiadomo, wszystkie systemy biologiczne w naturalny sposób przechodzą przez proces zwany homeostazą tkanek, który naprawia normalne zużycie naszych narządów – ludzie wydają się być w tym po prostu lepsi niż psy. Wieloryby, które mogą żyć ponad 200 lat, są nawet lepsze niż ludzie.

Tymczasem meduzy Turritopsis dohrnii został opisany jako biologicznie nieśmiertelny.

Dr Nir Barzilai mówi, że w trakcie ewolucji człowieka średnia długość życia wydłużyła się. Zawsze istnieli „starsi” ludzie lub osoby odstające, które żyły dłużej, ale typowa długość życia utrzymywał się na stałym poziomie w wieku około 20-30 lat, ze względu na wysoką śmiertelność niemowląt.

„Większość ludzi nie umarła na chorobę Alzheimera, cukrzycę czy raka” — mówi Barzilai. „Nigdy nie osiągnęli tego wieku”.

Jednak w ciągu ostatnich 150 lat średnia długość naszego życia wzrosła — głównie z powodu postępu w rolnictwie i technologii oraz innowacji w zakresie urządzeń sanitarnych, takich jak czysta woda, kanały ściekowe i szczepienia.

W połowie XX wieku ludzie, którzy przeżyli dzieciństwo, dożywali średnio 50-55 lat.

Teraz średnia długość życia człowieka wynosi obecnie 80 lat w większości krajów świata.

Ale średnia długość życia wynosi 76 lat (i spada) w Stanach Zjednoczonych. Amerykanie są szczególnie podatni na zabójstwa, przedawkowania opioidów, otyłość, samobójstwa, palenie tytoniu i wypadki drogowe, i to częściej niż inne kraje pierwszego świata.

Nawet w kraju takim jak Stany Zjednoczone należy wziąć pod uwagę rozbieżności środowiskowe — takie jak dostęp do opieki zdrowotnej i zasobów. Na przykład osoby pracujące na wielu stanowiskach lub mieszkające na obszarach wiejskich z dala od szpitala mogą nie mieć czasu ani możliwości na poszukiwanie proaktywnych badań przesiewowych lub zabiegów, takich jak cytologia lub mammografia.

Według Barzilai w Stanach Zjednoczonych ludzie żyjący w ubóstwie żyją o 20-30 lat krócej niż ludzie bogaci.

Najstarszym zweryfikowanym człowiekiem był Jeanne Calment, Francuzka urodzona w 1875 roku, która żyła 122 lata i 164 dni. Zanim zmarła w sierpniu 1997 roku, poznała Vincenta Van Gogha (opisała go jako trochę niegrzecznego), widziała budowę Wieży Eiffla i doświadczyła postępu technologicznego, od żarówki po komputer.

Calment była żoną i matką, lubiła jeździć na rolkach i jeździła na rowerze do 100 roku życia. Ze względu na swój wiek stała się całkiem dużą celebrytką — chociaż niektórzy twierdzili, że była oszustką.

Ale jej wiek został ostatecznie zweryfikowany a następnie, oczywiście, intensywnie badane. Wystąpiła nawet w albumie z muzyką techno!

Barzilai chce zrozumieć z genetycznego punktu widzenia, dlaczego niektórzy ludzie tacy jak Calment dożywają 100 lat (lub więcej), a inni nie. Pod Projekt genów długowiecznościpracuje z grupą stulatków (ludzi, którzy dożywają co najmniej 100 lat) i ich rodzin.

Odkrył, że stulatkowie zawierają specjalny zestaw długość życia geny, które chronią się przed innymi mutacjami genetycznymi, o których wiadomo, że są śmiertelne.

Wszyscy chcą szybkiej odpowiedzi i sekretu spowalniania procesu starzenia. Ale prawda jest kombinacją czynników genetycznych i środowiskowych.

W książce Barzilai za „Wiek później: długość życia, długość życia i nowa nauka o długowieczności.” wymienia cztery rzeczy, które okazały się pomocne:

1. Utrzymanie zdrowych nawyków żywieniowych
2. Regularne ćwiczenia
3. Sen (im więcej, tym lepiej)
4. Aktywność społeczna

Sinclair zgadza się, zwłaszcza w ostatnim punkcie.
„Jeśli jesteś samotny w domu, weź zwierzaka” – mówi. „Zdobądź przyjaciół, to naprawdę ważne. A nie przyjaciele, którzy cię stresują. Przyjaciele, do których naprawdę możesz zadzwonić i wypłakać się na ramieniu, to są najważniejsi. Są naprawdę rzadkie. Jeśli masz takiego przyjaciela, naprawdę ciężko pracuj, aby go zatrzymać i być dla niego dobrym przyjacielem.”

Sinclair zaleca również spożywanie większej ilości kolorowych roślin (przeszedł na weganizm), ograniczenie spożycia alkoholu i spożywanie mniejszej ilości cukru. I nie bój się wyjść na zewnątrz i pospacerować, nawet w zimnie – wierz lub nie, Sinclair mówi zimne powietrze obniża ten wiek biologiczny.

Sinclair lubi mówić, że pierwsza osoba, która dożyje 150 lat, prawdopodobnie już się urodziła.

Porównuje obecne badania nad starzeniem do badań nad rakiem w latach 60. XX wieku, z wieloma obiecującymi wynikami w najbliższej przyszłości.

Sinclair dedykuje swoją książkę, „Długość życia: dlaczego się starzejemy i dlaczego nie musimy” swoim praprawnukom, które, jak wierzy, kiedyś spotka.

„Odkryliśmy, że istnieje oprogramowanie do tworzenia kopii zapasowych, które można ponownie uruchomić w naszych ciałach w każdej komórce i jest to bezpieczne”, mówi Sinclair. „I można powiedzieć, cóż, to jest dla naszych wnuków, aby czerpać z tego korzyści, a ja tak nie sądzę”.

Niedawno Sinclair zmienił geriatryczne myszy w coś, co nazywa „maratończycy” dając im zastrzyk wspomagający starzenie. Wykorzystał także ludzką tkankę do wyhodowania małego człowieka mózgi, zwane organoidami, do badania demencji. Co ważniejsze, Sinclair wprowadził do mózgu mutacje, o których wiadomo, że przyspieszają chorobę Alzheimera, umożliwiając jego laboratorium badanie zmian związanych ze starzeniem.

„Często ludzie mówią:„ Dlaczego miałbym chcieć dłużej żyć, skoro zaraz dostanę demencji? Dlatego bardzo ważne jest, aby każda opracowana przez nas technologia spowalniająca i odwracająca proces starzenia obejmowała mózg” – mówi Sinclair. „Po odmłodzeniu oka i wyleczeniu ślepoty, następnym celem będzie próba wyleczenia słuchu, a następnie całego mózgu w leczeniu choroby Alzheimera”.

Mówi, że ludzie zaprojektowali wszystko inne w naszym świecie, a starzenie się jest następne. „Nie ma żadnego prawa biologii, które mówi, że musimy się zestarzeć w wieku 50 lat i zacząć podupadać” – mówi. „Pewnego dnia będziemy mogli wybrać, kiedy umrzemy”.

Słuchaj i subskrybuj pierwszy odcinek Seeking A Scientist with Kate The Chemist, z KCUR Studios, dostępny wszędzie tam, gdzie słuchasz podcastów.

Seeking A Scientist to produkcja KCUR Studios, możliwa dzięki wsparciu Stowers Institute for Medical Research i pomocy projektowej PRX.

Ten odcinek został wyprodukowany przez dr Kate Biberdorf, Suzanne Hogan i Byron Love, zredagowany przez Mackenzie Martin i Gabe Rosenberg, z pomocą Genevieve Des Marteau.

Nasza oryginalna muzyka przewodnia jest autorstwa The Coma Calling. Dodatkowa muzyka od Blue Dot Sessions i Jeanne Calment, najstarszej zweryfikowanej osoby.