Krótki temperament. Niektórzy obwiniają o to swoje geny, inni przypisują to znakom zodiaku (słuchacie, Baranie i Skorpionie?). Jednak te częste wybuchy gniewu — objawiające się nieuzasadnionym krzykiem, wybuchami złości, bierną agresją i atakami fizycznymi — wyrządzają więcej szkody niż pożytku.

Choć nigdy nie jest to przyjemne doświadczenie dla odbiorcy, nawet porywczy ludzie cierpią z powodu swojej niezdolności do kontrolowania swoich emocji. Wyobraź sobie, że wyładowujesz się na kimś bardzo bliskim z powodu drobnej niedogodności, tylko dlatego, że nie miałeś kontroli nad swoim temperamentem, a następnie radzisz sobie z poczuciem winy.

Takie zachowanie może doprowadzić do rozpadu przyjaźni, rozbicia małżeństwa, a nawet otrzymania wypowiedzenia z pracy.

Krótko mówiąc, wybuchowy temperament negatywnie wpływa na zdrowie fizyczne, relacje i życie zawodowe człowieka, a często jest oznaką ukrytego cierpienia psychicznego.

Wpływ na Twoje zdrowie

„Ciągły gniew i drażliwość zwiększają poziom stresu, co może prowadzić do przewlekłych schorzeń, takich jak nadciśnienie, choroby serca i osłabiona funkcja odpornościowa. Psychicznie może powodować niepokój, depresję i poczucie winy lub wstydu, które dodatkowo nasilają drażliwość” — wyjaśnia dr Rahul Chandhok, główny konsultant ds. zdrowia psychicznego i nauk behawioralnych w Artemis Hospital w Gurugramie. Ludzie cierpią również z powodu izolacji i samotności, ponieważ ich porywczy temperament wpływa na ich relacje interpersonalne.

„Niezdolność do skutecznego radzenia sobie ze złością może stworzyć cykl negatywnych emocji i objawów fizycznych, obniżając ogólną jakość życia. W dłuższej perspektywie może to prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i obniżenia dobrego samopoczucia emocjonalnego” – dodaje dr Chandhok.

Jednak wiele porywczych osób nawet nie próbuje pracować nad tym problemem i zamiast tego przyjmuje go jako część swojej tożsamości. Czy tak powinno być? Zdecydowanie nie! Czy jest coś, co możesz zrobić, aby przestać być porywczym? Oczywiście, że tak.

Pierwszym krokiem jest jednak uznanie faktu i chęć zmiany.

Dlaczego niektórzy ludzie są porywczy?

Ale zanim to zrobimy, zrozumiejmy, dlaczego niektórzy ludzie są porywczy. To głównie mieszanka wielu rzeczy, a genetyka jest jednym z powodów (NGL).

„Nie ma jednego powodu, który pasowałby do wszystkich. Składa się na to wiele powodów. Zazwyczaj jest to połączenie modelu bio-psycho-społecznego” – mówi dr Era Dutta (lekarz psychiatra, DNB, MBBS), konsultant psychiatra i założyciel Mind Wellness w Kalkucie Indie dzisiaj.

Przyczyny biologiczne:

• Przyczyny genetyczne
• Przyczyny fizjologiczne, takie jak głód, senność, zmęczenie
• Podczas tych krótkich wybuchów złości nasz mózg przejmuje kontrolę nad neuroprzekaźnikami, takimi jak adrenalina, kortyzol i dopamina
• Problemy medyczne, takie jak zaburzenia czynności tarczycy, wahania poziomu cukru we krwi lub urazy mózgu, mogą wpływać na reakcje emocjonalne

Powody psychologiczne:

• Niektóre osobowości, takie jak osobowość klastra B (osobowość antyspołeczna, osobowość narcystyczna, osobowość typu borderline) są bardziej podatne na wybuchowość
• Trudności w regulowaniu emocji ze względu na przeszłe traumy, leżące u ich podłoża problemy psychologiczne
• Niektóre osoby mają niską tolerancję na frustrację, co oznacza, że ​​łatwo się denerwują (możesz nauczyć się umiejętności, które zwiększą twoją tolerancję na frustrację)
• Osoby, które nie wypracowały skutecznych mechanizmów radzenia sobie z frustracją lub konfliktem

Powody społeczne:

„Czynniki zewnętrzne, takie jak hałas, ciepło, ruch uliczny, kłótnie i trudne sytuacje życiowe, również mogą przyczyniać się do wybuchowości” – dodaje dr Dutta.

Dodatkowo przyczyną mogą być zaburzenia psychiczne, np. zespół wybuchowości przerywanej.

„IED to stan zdrowia psychicznego charakteryzujący się częstymi, intensywnymi wybuchami gniewu i agresji, które są nieproporcjonalne do sytuacji. Osoby z IED doświadczają wybuchów, które mogą obejmować agresję słowną lub przemoc fizyczną, a te epizody mogą prowadzić do znacznego stresu lub upośledzenia w ich życiu osobistym i zawodowym” – mówi dr Dutta.

Jak wygląda wybuchowy temperament?

Za wybuchem złości kryje się coś więcej niż tylko wyładowywanie się na kimś. Może on również prowadzić do fizycznych starć i może być ukryty za cichym traktowaniem lub bierną agresją.

Dr Neerja Agarwal, psycholog i współzałożycielka platformy zdrowia psychicznego Emoneeds, dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat tego, jak najczęściej objawia się wybuchowość:

• Częsta drażliwość: Denerwowanie się lub złość z powodu drobnych niedogodności.
• Wybuchy: Nagły, intensywny gniew, któremu może towarzyszyć krzyk, przeklinanie lub działania fizyczne.
• Niecierpliwość: Trudności z czekaniem, aż coś się wydarzy lub że ktoś zareaguje.
• Gniew: Chowanie urazy i częste poczucie krzywdy ze strony innych.
• Niepokój: Trudności w zachowaniu spokoju i koncentracji.

Żegnam się z tym

Krótki temperament można naprawić, ale tylko jeśli chcesz to zrobić. Nauka lepszego radzenia sobie z nim często wymaga połączenia samoświadomości, strategii behawioralnych, a czasem profesjonalnej pomocy.

Dr Achal Bhagat, starszy konsultant psychiatra i psychoterapeuta w szpitalu Indraprastha Apollo oraz przewodniczący służb zdrowia psychicznego Saarthak, sugeruje następujące wskazówki, jak kontrolować wybuchowy temperament:

• Praktykowanie samoświadomości i rozpoznawanie problemów
• Rozpoznawanie czynników wyzwalających i zauważanie wzorców
• Stosowanie technik relaksacyjnych, takich jak głębokie oddychanie, progresywny relaks mięśni lub medytacja
• Wykorzystanie terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) w celu zakwestionowania negatywnych myśli i zachowań
• Rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów i nauka alternatywnych reakcji na sytuacje
• Regularne ćwiczenia i aktywność fizyczna w celu zmniejszenia stresu i lęku
• Poszukiwanie wsparcia społecznego u przyjaciół, rodziny lub terapeuty

Złota rada: Wczuj się w sytuację, zanim zareagujesz, i odłóż swoją reakcję na później. Zanim irracjonalność wybuchowego temperamentu przejmie kontrolę, poświęć chwilę na przemyślenie sprawy, o którą walczysz. Zapytaj siebie, czy ma to na ciebie tak duży wpływ, że będzie miało wpływ również za rok? Już sam wysiłek poświęcenia czasu na przemyślenie sprawy pomoże zapobiec temu nierozsądnemu wybuchowi.

Niestosowność osoby o porywczym temperamencie jest łatwiejsza do powiedzenia niż zrobienia. To nie jest podróż na jedną noc, w którą możesz wyruszyć sam. Potrzebne byłoby również wsparcie, konsekwencja i silny powód, aby się rozwijać.

Według dr Dutty osoby chcące panować nad swoim wybuchowym temperamentem muszą:

• Akceptacja i samoświadomość
• Potwierdzenie
• Prawdziwy powód i chęć zmiany
• Zestaw narzędzi do zarządzania temperamentem
• Ciągły wysiłek i starania
• Osoba wspierająca i troskliwa

Możesz również wypróbować technikę CALM, którą dr Dutta dzieli się ze swoimi młodszymi klientami.

C – Policz do dziesięciu

Zanim zareagujesz, poświęć chwilę na powolne liczenie do dziesięciu. Ta krótka przerwa może pomóc ci się uspokoić i myśleć jaśniej.

A – Oceń sytuację

Zastanów się, co wywołało Twój gniew i czy reakcja jest proporcjonalna. Zrozumienie sytuacji pomaga w skuteczniejszym reagowaniu.

L – Szukaj rozwiązań

Zamiast skupiać się na tym, co cię zdenerwowało, skup się na szukaniu konstruktywnych rozwiązań lub sposobów poradzenia sobie z problemem.

M – Zarządzaj swoimi emocjami

Stosuj techniki takie jak głębokie oddychanie, progresywny relaks mięśni lub uważność, aby regulować swój stan emocjonalny.

„Nie etykietuj siebie jako osoby porywczej. Wiedz o tym, nawet to przyznaj, ale nie pozwól, aby to zapadło w pamięć jako tożsamość. Nazywaj siebie „pracą w toku”, zamiast brzmieć, jakbyś miał jakąś wadę. Naucz się empatii dla tych, którzy są odbiorcami twojego temperamentu, a możesz zacząć postrzegać cały świat inaczej. Empatia jest wyjściem” – mówi dr Dutta.

Radzenie sobie z wybuchowym temperamentem wymaga wysiłku, cierpliwości i wsparcia, ale warto – jeśli nie dla kogokolwiek innego, to przede wszystkim dla swojego ogólnego samopoczucia. W końcu może pomóc utrzymać ciśnienie krwi i choroby serca na dystans.