Jedna kwestia, która od dawna irytuje podróżnych LGBTQ: czy powinniśmy podróżować do krajów homofobicznych?

Jako cyfrowi nomadzi przez siedem lat mieszkaliśmy we dwójkę w wielu takich krajach: Turcji, Gruzji, Węgrzech, Bułgarii, Serbii i Malezji.

Nawet w 2024 r. rządy tych i wielu innych krajów nadal są otwarcie wrogo nastawione do osób LGBTQ.

Ludzie często zadają nam pytania na ten temat:

• Czy powinienem bojkotować te kraje – dla zasady, a także w celu wywarcia nacisku na te kraje, aby się zmieniły?

• Czy kraje homofobiczne są bezpieczne dla gości LGBTQ?

• Jeśli jestem podróżnikiem LGBTQ i zdecyduję się pojechać, jakie środki ostrożności powinienem podjąć?

Nasze odpowiedzi są nieco skomplikowane, ponieważ rzeczy, których doświadczyliśmy, nie zawsze są tym, czym się spodziewaliśmy.

Zadajmy pytania pojedynczo, dobrze?

Czy należy bojkotować kraje homofobiczne?

Osoby LGBTQ są ​​oczywiście wszędzie, nawet w miejscach nieprzyjaznych gejom. Nasza dwójka rozmawiała teraz z dziesiątkami lokalnych osób LGBTQ, w tym z wieloma aktywistami, i specjalnie zapytaliśmy o kwestię bojkotów.

Jeszcze nikt nam nie powiedział: „Tak! Bojkotuj mój kraj!”

Wręcz przeciwnie, osoby LGBTQ zwykle mówią coś zupełnie odwrotnego: „Przyjedź do mojego kraju i powiedz swoim znajomym, żeby przyjechali, abyś mógł wesprzeć nasze firmy LGBTQ [to the degree that anyone can be ‘out’]. A potem idź do domu, napisz i porozmawiaj o nas! Rozpowszechniajcie informację o tym, co się dzieje, i powiedzcie swoim rządom, aby wywarły presję na nasze rządy, aby poprawiły sytuację naszych obywateli LGBTQ”.

Zorganizowane i ukierunkowane bojkoty mogą być skutecznym sposobem wprowadzania zmian politycznych. Ale doszliśmy do przekonania, że ​​niejasny, ogólny bojkot w stylu „nie chcę tam jechać, bo oni są homofobami” do niczego nie prowadzi.

To powiedziawszy, kraje takie jak Arabia Saudyjska, Iran, Uganda i Jamajka są tak homofobiczne, że nawet my dwoje wahamy się przed wizytą, niezależnie od zorganizowanego bojkotu, czy nie.

Najbardziej homofobicznymi miejscami na Ziemi są kraje z większością muzułmańską, Afryka Subsaharyjska i kilka krajów na Karaibach. (A najbardziej pro-LGBTQ miejscami na świecie są kraje zachodnie i Ameryka Łacińska.)

I z nielicznymi wyjątkami, jeśli rząd danego kraju jest homofobiczny, większość miejscowej ludności także – nawet w krajach o reżimach autorytarnych. Jest to jeden ze sposobów, w jaki rządy zwykle reprezentują wolę swoich obywateli.

Ale jest coś, czego nie spodziewaliśmy się odkryć: nietolerancyjne kraje zwykle nie stosują swoich antygejowskich obyczajów i ograniczeń wobec turystów.

Co prowadzi nas do następnego pytania.

Czy kraje homofobiczne są bezpieczne dla gości LGBTQ?

Z naszego doświadczenia – i ku naszemu wielkiemu zdziwieniu – odpowiedź zazwyczaj brzmi „tak”.

Dzieje się tak dlatego, że kraje homofobiczne są zazwyczaj biedne. Tymczasem większość gości LGBTQ pochodzi z Zachodu i są postrzegani, słusznie lub nie, jako „bogaci”.

W rezultacie, bez względu na to, jak homofobiczni są miejscowi, mają oni bardzo duży interes finansowy w zachowywaniu dla siebie wszelkich antygejowskich uczuć.

Ponadto wiele z tych samych krajów kładzie duży nacisk na uprzejmość i życzliwość. Muzułmanie zasłużenie słyną ze swojej gościnności.

Wyczuwamy także, że duża część „homofobii” na świecie wynika po prostu z braku kontaktu z prawdziwymi osobami LGBTQ. Choć może zabrzmi to protekcjonalnie, często jest to rodzaj ignorancji.

Praktycznie rzecz biorąc, wielu mieszkańcom nawet nie przyjdzie do głowy, że odwiedzający może być osobą LGBTQ. Nie jesteśmy w stanie powiedzieć, jak często zakłada się, że jesteśmy braćmi, a często nawet bliźniakami. Z jakiego innego powodu dwóch mężczyzn w średnim wieku podróżowałoby razem?

Kiedyś wynajęliśmy kierowcę, który owoził nas po Armenii, a on po trzech dniach wciąż pytał, dlaczego nie mamy żon.

Ale to, że ci ludzie nie są ukierunkowani na osoby LGBTQ z Zachodu, nie oznacza, że ​​są tolerancyjni wobec gejów. Niestety oznacza to, że zazwyczaj skupiają swój gniew na innych obywatelach LGBTQ. Dyskryminacja jest powszechna, a aktywiści są prześladowani i aresztowani.

Uczestniczyliśmy w Pride w jednym homofobicznym kraju, a policja użyła gazu łzawiącego podczas całego wydarzenia.

Jakie środki ostrożności powinni zachować odwiedzający LGBTQ, przebywając w krajach homofobicznych?

Powiedzieliśmy wcześniej, że kraje homofobiczne zazwyczaj stosują swoje obyczaje i ograniczenia jedynie wobec swoich obywateli, a nie turystów.

Ale czasami ofiarą mogą paść także turyści. Znajomy został napadnięty na geja przed barem w Tbilisi w Gruzji, a inni turyści LGBTQ trafili na pierwsze strony gazet na całym świecie, aresztując lub wydalając z niektórych krajów.

I tu pojawia się dobry punkt: jeśli w homofobicznym kraju wydarzy się coś złego, czy władze staną po naszej stronie? A może staną po stronie prześladowców – lub, co gorsza, to władze mogą być tymi, które w pierwszej kolejności dokonują nękania?

Z drugiej strony powodem, dla którego te pojedyncze przypadki trafiają na pierwsze strony gazet na całym świecie, jest to, że występują one niezwykle rzadko. I zazwyczaj są one szybko rozwiązywane: tak jak miejscowi nie chcą zniechęcić „bogatych” turystów, tak rządy nie chcą wkurzać wpływowych krajów zachodnich i nie chcą złej prasy, która mogłaby zniechęcić do turystyki.

W każdym razie przed podróżą do potencjalnie nieprzyjaznych miejsc zawsze we dwójkę dokładamy należytej staranności. Dokładamy wszelkich starań, aby zrozumieć lokalne prawa i obyczaje, które mogą się znacznie różnić nawet w różnych miastach jednego kraju.

A jeśli już pójdziemy, zachowujemy dyskrecję — na przykład nie angażując się w publiczne okazywanie uczuć.

Częściowo dzieje się tak dlatego, że uważamy się za gości odwiedzanych przez nas krajów i zawsze szanujemy lokalne zwyczaje (oczywiście w granicach rozsądku).

Ale nie chcemy też zwracać na siebie uwagi.

Płeć to wciąż wielka sprawa w krajach zachodnich, ale w bardziej tradycyjnych społeczeństwach jest jeszcze większa. Niektóre kultury są uporządkowane i posegregowane niemal wyłącznie według płci.

Ogólna zasada jest taka, że ​​im bardziej dostosujesz się do norm płci obowiązujących w kraju, który odwiedzasz, tym łatwiejsze będzie Twoje życie. Jeśli identyfikujesz się jako osoba niebinarna lub używasz rzadkiego zaimka, prawdopodobnie nie jest to najlepsze miejsce na ujawnienie tego.

W niektórych z tych krajów lesbijki mogą być oczywiście prześladowane wyłącznie z tego powodu, że są kobietami.

Skromność w ubiorze jest zwykle zalecana zarówno kobietom, jak i mężczyznom. Nie jest to również najlepsze miejsce na noszenie guzika lub koszulki z rzucającym się w oczy hasłem lub wzorem.

Mogą to być osobiste kompromisy, na które nie chcesz iść, co jest całkowicie rozsądnym stanowiskiem.

Ale trzeba powiedzieć: przy odrobinie ostrożności, poza okazjonalną niezręcznością, nasza dwójka nigdy nie miała żadnych problemów.

Zdecydowaliśmy także, że po prostu nie pozwolimy, aby postawy homofobiczne powstrzymywały nas od odwiedzenia niektórych z prawdziwych cudów świata: na przykład Hagia Sophia w Stambule czy piramid w Gizie w Egipcie.

Ale nasza decyzja opiera się na czymś więcej niż tylko na tym, co chcemy zobaczyć.

Zaczęliśmy także cenić więzi międzyludzkie, które nawiązaliśmy w tych różnych kulturach. Mieliśmy tak wiele cudownych doświadczeń w „homofobicznych” krajach, kiedy w końcu ujawniliśmy miejscowym nasze relacje i zostaliśmy ciepło przyjęci, nawet przez osoby, które być może nigdy wcześniej świadomie nie spotkały osoby LGBTQ. Trudno nie pomyśleć, że w jakiś drobny sposób pomagamy zmienić zdanie.

Ku naszemu jeszcze większemu zaskoczeniu odkryliśmy, że nasze zrozumienie ludzi bardziej tradycyjnych również było niepełne – że świat zachodni ma poważne martwe punkty i że w kulturach, które wcześniej odrzuciliśmy, kryje się wielkie piękno.

Nasze podróże sprawiły, że poczuliśmy się znacznie bardziej związani z otaczającym nas światem i z większymi nadziejami co do jego przyszłości.

Najważniejsze

Czy warto podróżować do krajów homofobicznych?

Oczywiście każdy musi sam zdecydować, dokąd podróżować – w oparciu o swoje zainteresowania, etykę osobistą i poziom komfortu.

Ale podnosząc nieco nasz poziom komfortu, przeżyliśmy we dwoje wiele wspaniałych chwil w krajach, o których nigdy nie marzyliśmy, że odwiedzimy.

Czasami podróżujemy do krajów homofobicznych. I mamy zamiar to robić nadal.