Ponad 35 lat po najgorszej awarii jądrowej na świecie, psy z Czarnobyla wędrują wśród rozpadających się, opuszczonych budynków w zamkniętej elektrowni i wokół niej – jakimś cudem wciąż są w stanie znaleźć pożywienie, rozmnażać się i przetrwać.

Naukowcy mają nadzieję, że badanie tych psów może nauczyć ludzi nowych sztuczek dotyczących życia w najtrudniejszych, najbardziej zdegradowanych środowiskach.

W piątek opublikowali pierwsze z wielu badań genetycznych, które, jak mają nadzieję, zostaną opublikowane w czasopiśmie Science Advances, skupiając się na 302 wolno żyjących psach żyjących w oficjalnie wyznaczonej „strefie zamkniętej” wokół miejsca katastrofy. Zidentyfikowali populacje, których różne poziomy narażenia na promieniowanie mogły sprawić, że genetycznie różnią się od siebie i innych psów na całym świecie.

„Mieliśmy tę wspaniałą okazję”, aby położyć podwaliny pod odpowiedź na kluczowe pytanie: „Jak przetrwać w tak nieprzyjaznym środowisku przez 15 pokoleń?” powiedziała genetyk Elaine Ostrander z Narodowego Instytutu Badań nad Genomem Człowieka, jedna z wielu autorów badania.

Inny autor, Tim Mousseau, profesor nauk biologicznych na Uniwersytecie Południowej Karoliny, powiedział, że psy „dostarczają niesamowitego narzędzia do spojrzenia na wpływ tego rodzaju otoczenia” na ssaki.

Środowisko Czarnobyla jest wyjątkowo brutalne. 26 kwietnia 1986 wybuch i pożar w ukraińskiej elektrowni spowodował, że do atmosfery dostał się radioaktywny opad atmosferyczny. Bezpośrednio po katastrofie zginęło trzydziestu pracowników, podczas gdy szacuje się, że długoterminowa liczba ofiar śmiertelnych spowodowanych zatruciem promieniowaniem ostatecznie liczy tysiące.

Naukowcy twierdzą, że większość psów, które badają, wydaje się być potomkami zwierząt domowych, które mieszkańcy musieli opuścić podczas ewakuacji z okolicy.

Mousseau pracuje w regionie Czarnobyla od późnych lat 90. XX wieku i zaczął pobierać krew od psów około 2017 roku. Niektóre z psów mieszkają w elektrowni, dystopijnej, przemysłowej scenerii. Inne są oddalone o około 9 mil (15 kilometrów) lub 28 mil (45 kilometrów).

Na początku Ostrander powiedział, że myśleli, że psy mogły tak bardzo się z czasem pomieszać, że będą prawie takie same. Ale dzięki DNA mogli z łatwością zidentyfikować psy żyjące na obszarach o wysokim, niskim i średnim poziomie narażenia na promieniowanie.

„To był dla nas kamień milowy” — powiedział Ostrander. „A co zaskakujące, potrafimy nawet zidentyfikować rodziny” – około 15 różnych.

Teraz naukowcy mogą zacząć szukać zmian w DNA.

„Możemy je porównać i możemy powiedzieć: OK, co jest inne, co się zmieniło, co jest zmutowane, co ewoluowało, co ci pomaga, co ci szkodzi na poziomie DNA?” — powiedział Ostrander. Będzie to wymagało oddzielenia nieistotnych zmian DNA od zmian celowych.

Naukowcy stwierdzili, że badania mogą mieć szerokie zastosowanie, dostarczając wglądu w to, jak zwierzęta i ludzie mogą żyć teraz iw przyszłości w regionach świata podlegających „ciągłej napaści środowiskowej” – oraz w środowisku kosmicznym o wysokim promieniowaniu.

Dr Kari Ekenstedt, weterynarz, która wykłada na Purdue University i nie była zaangażowana w badania, powiedziała, że ​​to pierwszy krok w kierunku odpowiedzi na ważne pytania dotyczące tego, jak stała ekspozycja na wyższe poziomy promieniowania wpływa na duże ssaki. Na przykład zapytała: „Czy to będzie zmieniać ich genomy w szybkim tempie?”

Naukowcy rozpoczęli już dalsze badania, co oznacza więcej czasu spędzonego z psami na miejscu około 60 mil (100 kilometrów) od Kijowa. Mousseau powiedział, że on i jego koledzy byli tam ostatnio w październiku ubiegłego roku i nie widzieli żadnych działań związanych z wojną. Mousseau powiedział, że zespół zbliżył się do niektórych psów, nazywając jednego Prancera, ponieważ podekscytowany podskakuje, gdy widzi ludzi.

„Mimo że są dzikie, nadal bardzo lubią interakcje z ludźmi”, powiedział, „zwłaszcza gdy w grę wchodzi jedzenie”. ___

Associated Press Health and Science Department otrzymuje wsparcie od Science and Educational Media Group Instytutu Medycznego im. Howarda Hughesa. AP ponosi wyłączną odpowiedzialność za wszystkie treści.