Czy Ravindra Jadeja był pierwszym zawodnikiem, który zasłaniał boisko podczas IPL? zapytał K. Ramnarayan z Indii
Ravindra Jadeja został wyrzucony z boiska podczas pościgu drużyny CSK przeciwko Rajasthan Royals w Chennai w ubiegły weekend po tym, jak sędziowie zdecydowali, że podczas biegu zmienił kierunek, aby przeszkodzić Sanju Samsonowi w rzucie w kikut. (Niektórzy z nas są na tyle starzy, że pamiętają, jak nas tego uczyli! Ale teraz oficjalnie jest to źle widziane).

Jadeja był właściwie trzecim zawodnikiem, który został wyrzucony za utrudnianie boiska w meczu IPL. Pierwszym był Yusuf Pathan, który wystąpił w drużynie Kolkata Knight Riders przeciwko Pune Warriors w Ranchi w 2013 roku. Kopnął piłkę podczas biegu, co sędziowie uznali za celowe utrudnianie gry. Była to kontrowersyjna decyzja, która prawdopodobnie kosztowała KKR zwycięstwo – Pathan radził sobie wówczas dobrze, zdobywając 72 z 44 piłek, a jego zespołowi ostatecznie zabrakło siedmiu piłek.

Zdarzyło się to również Amitowi Mishrze, który wystąpił w meczu Delhi Capitals przeciwko Sunrisers Hyderabad w finale eliminatora w Visakhapatnam w 2019 r. Mając trzy piłki do końca i dwie potrzebne do zwycięstwa, Mishra szukał jednego, który pozwoliłby mu zremisować wyniki, i został trafiony powrotem obrońcy . Podobnie jak Jadeja, uznano, że celowo zmienił kurs, aby przeszkodzić w rzucie. Nie miało to większego znaczenia: Keemo Paul trafił następną piłkę za cztery i wygrał mecz.

Czterech mężczyzn zostało wyrzuconych za utrudnianie boiska w T20I: Jason Roy w reprezentacji Anglii przeciwko Republice Południowej Afryki w Taunton w 2017 r.; Hassan Rasheed w meczu Malediwy – Katar w Al Amarat (Oman) w sezonie 2018–19; Razmal Shigiwal dla Austrii – Czechy w Vinor (Czechy) w 2022 r.; i Abass Gbla w meczu Sierra Leone – Ghana w Benoni (RPA) w latach 2023–2024.

Istnieją również trzy przypadki w kobiecych T20I: Anuja Patil z Indii przeciwko Bangladeszowi w finale Asia Cup w Kuala Lumpur w 2018 r., Mary-Anne Musonda w meczu Zimbabwe vs Uganda w Windhoek (Namibia) w kwietniu 2022 r. oraz Shanzeen Shahzad w Hongkongu przeciwko Nepalowi w Kuala Lumpur w lutym 2024 r.

Podobno jest pięciu zawodników, którzy rozegrali ponad 100 meczów w barwach narodowych, którzy debiutowali w Anglii po Jimmym Andersonie, ale już przeszli na emeryturę. I kolejny (nie będący człowiekiem 100-krotnego testu), który zadebiutował po 100-tym teście Andersona i również przeszedł na emeryturę! Kim są Ci ludzie? zapytał Nick McKenzie z Anglii
Po zeszłotygodniowym ogłoszeniu Jimmy’ego Andersona, że ​​nadchodzący Lord’s Test przeciwko Indiom Zachodnim będzie jego 188 i ostatnim, pojawiło się sporo takich statystyk.

Anderson zadebiutował w teście przeciwko Zimbabwe na stadionie Lord’s w maju 2003 roku (i zdobył 5 z 73 punktów w pierwszych rundach). Pięciu zawodników z reprezentacji Anglii 100-Test, którzy zadebiutowali po Andersonie, a obecnie przeszli na emeryturę, to Stuart Broad (167 meczów począwszy od sezonu 2007/2008), Alastair Cook (161 meczów od sezonu 2005/06), Ian Bell (118 od 2004), Kevin Pietersen (104 od 2005 r.) i Andrew Straussa (100 od 2004 r.). Strauss przeszedł na emeryturę w 2012 roku. Joe Root (do tej pory 140 testów), Ben Stokes (102) i Jonny Bairstow (100) również zadebiutowali po Andersonie, ale nadal grają.

Setny test Andersona odbył się w kwietniu 2015 roku przeciwko Indiom Zachodnim na Antigui. Człowiekiem, który potem zadebiutował w Anglii, ale od tego czasu przeszedł na emeryturę, jest wszechstronny zawodnik z Surrey Zafar Ansari, który w latach 2016–2017 brał udział w trzech testach w Bangladeszu i Indiach, ale kilka miesięcy później przeszedł na emeryturę w wieku zaledwie 25 lat. Można to uzasadnić. za stwierdzenie, że Alex Hales również należy do tej listy: wygrał pierwszy ze swoich 11 występów w testach w latach 2015–2016. Od 2017 roku nie rozegrał jednak meczu pierwszej klasy, choć nadal aktywnie uczestniczy w meczach T20 na całym świecie.

Zauważyłem, że podczas testu przeciwko Zimbabwe na Trynidadzie w 2000 roku wszystkie Indie Zachodnie dwukrotnie odpadły i nikt nie zdobył bramki przez pół wieku, a mimo to zwyciężyły. Czy zdarzyło się to gdziekolwiek indziej? zapytał Deepak Krishnan z Indii
Zimbabwe potrzebowało zaledwie 99 punktów, aby wygrać mecz w Port-of-Spain w marcu 2000 roku, ale odpadło, zdobywając 63 punkty, a Curtly Ambrose i Courtney Walsh zdobyli 5 z 26 punktów. Był to jedenasty raz, kiedy zespół został dwukrotnie wyrzucony w teście bez indywidualnego wyniku wynoszącego 50 lub więcej, ale mimo to zwyciężył – pierwsze sześć z nich przed pierwszą wojną światową, kiedy boiska były na ogół słabiej przygotowane. Być może najbardziej znanym z nich było zwycięstwo Anglii nad Australią na stadionie Edgbaston podczas słynnej serii Ashes w 1981 roku, kiedy ich największym indywidualnym wkładem było 48 punktów kapitana Mike’a Brearleya w pierwszych rundach (najwyższy wynik w meczu).

Od tego w Trynidadzie miały miejsce jeszcze dwa przypadki. Indie Zachodnie powtórzyły ten wyczyn przeciwko Pakistanowi w Providence (Gujana) w maju 2011 r., kiedy ich najwyższy wynik wyniósł 49 punktów od Lendla Simmonsa. Indie pokonały Republikę Południowej Afryki w Nagpur w listopadzie 2015 r., mimo że ich najwyższy wynik wyniósł zaledwie 40, autor: M. Vijay.

Kto jest najstarszym graczem testowym w Nowej Zelandii? zapytał Jamie Morrison z Nowej Zelandii
W chwili, gdy to piszę, najstarszym żyjącym zawodnikiem testowym z Nowej Zelandii jest Trevor McMahon, bramkarz z Wellington, który w latach pięćdziesiątych rozegrał pięć meczów. Nowa Zelandia ma obecnie czterech innych mężczyzn w wieku powyżej 90 lat na liście najstarszych żyjących graczy testowych.

Jeśli masz na myśli najstarszego zawodnika grającego dla Nowej Zelandii w teście, odpowiedzią jest biegacz Jack Alabaster, który miał 41 lat, gdy rozegrał ostatni ze swoich 21 meczów w latach 1971–72 w Port-of-Spain, gdzie odbył się jego ostatni test bramkę zdobył Garry Sobers. Alabaster, który zmarł na początku tego roku w wieku 93 lat, był jedynym mężczyzną, który wystąpił we wszystkich pierwszych czterech zwycięstwach Nowej Zelandii w teście. Dwóch innych mężczyzn grało w Nowej Zelandii po czterdziestce: Bert Sutcliffe w 1965 i Bevan Congdon w 1978.

Dowiedziałam się o krykiecie w Niemczech dzięki występom naszej kobiecej drużyny krykieta. Czy urodzili się tutaj jacyś gracze w krykieta testowego? zapytał Karl Pieters z Niemiec
Masz rację, że Niemki zrobiły karierę od czasu uzyskania międzynarodowego statusu T20: na przykład Christina Gough zajmuje drugie miejsce na liście najwyższych średnich odbijań w kobiecych T20I z wynikiem 42,91, ustępując jedynie Australijce Tahlii McGrath (43,72).

Jeśli chodzi o mężczyzn, było dwóch zawodników Testu, którzy urodzili się w Niemczech, obaj w czasie, gdy ich ojcowie służyli tam w armii angielskiej. Donald Carr z Derbyshire, który wystąpił w dwóch testach w Indiach w latach 1951–52, w drugim będąc kapitanem, urodził się w Wiesbaden w 1926 r., natomiast Paul Terry z Hampshire, który dwukrotnie występował w reprezentacji w 1984 r., po raz pierwszy ujrzał światło dzienne w Osnabrück w 1959. Ramię Terry’ego zostało złamane przez zachodnioindyjskiego zawodnika szybkiego melonika Winstona Davisa w jego drugim meczu na Old Trafford i nigdy więcej nie został wybrany.

Shiva Jayaraman z zespołu statystycznego ESPNcricinfo pomógł w udzieleniu niektórych z powyższych odpowiedzi.