Tak zwany „carry trade” ostatnio trafił na pierwsze strony gazet, a wiele osób obarcza tę strategię inwestycyjną winą za ostatnie turbulencje na rynkach światowych.

Transakcja carry trade w jenach polega na zaciąganiu pożyczek przy niemal zerowym oprocentowaniu w Japonii i inwestowaniu uzyskanych środków na rynkach o wyższej rentowności, takich jak dolar amerykański, rynki wschodzące lub globalne akcje technologiczne.

Gdy inwestorzy szybko wycofują te transakcje, mogą one rozprzestrzenić się na różne rynki na całym świecie. W rzeczywistości był to jeden z kluczowych czynników, który doprowadził do niedawnej wyprzedaży akcji globalnych.

Stratedzy UBS twierdzą, że seria wydarzeń sprawiła, że ​​transakcje carry trade oparte na jenie stały się bardziej niepewne.

Nieoczekiwana podwyżka stóp procentowych przez Bank Japonii 31 lipca wywołała obawy o dalsze wzrosty. Jednocześnie obawy o recesję w USA i oczekiwania na obniżki stóp przez Rezerwę Federalną zmniejszyły przewagę stóp procentowych, od której zależą transakcje carry. Ponadto osoby inwestujące w amerykańskie akcje technologiczne stanęły w obliczu malejącego zaufania do perspektyw AI.

Carry trade wykorzystuje niskie stopy procentowe w jednym kraju, aby inwestować w aktywa o wyższym zwrocie za granicą. Strategia ta opiera się na różnicy, czyli „carry”, między niskim kosztem pożyczkowym a inwestycjami o wyższym zwrocie.

UBS wyjaśnia jednak, że takie podejście może przynieść odwrotny skutek, jeśli waluta finansująca gwałtownie wzrośnie, luka stóp procentowych się zmniejszy lub jeśli zwroty z zainwestowanych aktywów spadną.

„Strategia ta zyskała na znaczeniu około 1999 r., gdy Bank Japonii obniżył stopy procentowe do zera w odpowiedzi na utrzymującą się deflację” – zauważyli strategowie.

Jen jest preferowany w przypadku transakcji carry trade ze względu na przedłużające się niskie stopy procentowe w Japonii, a nawet eksperymentowanie z ujemnymi stopami do marca 2024 r. Z kolei frank szwajcarski, inna potencjalna waluta finansowania, odnotował bardziej znaczące wzrosty stóp procentowych, co zmniejszyło jego atrakcyjność. Tolerancja Japonii na deprecjację jena dodatkowo zwiększa atrakcyjność jena w przypadku transakcji carry trade.

Ocena wielkości transakcji carry trade w jenach jest kluczowa dla zrozumienia potencjalnych ryzyk rynkowych. Wbrew niektórym twierdzeniom mediów o bilionach dolarów zagrożonych, strategowie UBS twierdzą, że takie liczby są przesadzone.

„Naszym zdaniem transakcje zagrożone szybkim zakończeniem są znacznie mniejsze” – twierdzą strateżowie.

Klasyfikują transakcje typu carry trade na trzy typy:

1) ’Szybkie pieniądze:’ Często dźwignia finansowa i oparte na kontraktach futures, te pozycje zostały w większości zlikwidowane, gdy jen zyskał na wartości. Dane z Commodity Futures Trading Commission (CFTC) to potwierdzają.

„Ta seria CFTC sugeruje, że większość transakcji tego typu została już zlikwidowana, ponieważ jen zyskał na wartości w stosunku do dolara od swojego najniższego punktu na początku lipca. Gwałtowny wzrost japońskiej waluty od końca lipca wydaje się kłaść kres temu procesowi”.

2) ’Półszybkie pieniądze:’ Według UBS wiąże się to z pożyczaniem jenów w celu inwestowania w waluty o wyższej rentowności lub akcje. Dane z Banku Rozrachunków Międzynarodowych sugerują wzrost o około 94 miliardy dolarów pożyczek w jenach od połowy 2022 r., czyli mniej więcej w tym samym okresie, w którym luka stopowa między Fed a Bankiem Japonii się powiększała.

3) ’Lepkie pieniądze:’ Długoterminowe inwestycje japońskich funduszy emerytalnych i ubezpieczycieli, takich jak Government Pension Investment Fund. Strategowie uważają, że te aktywa „nie są narażone na znaczące ryzyko sprzedaży i repatriacji”.

Większość transakcji „szybkich pieniędzy” została już rozwiązana, a inwestycje „lepkich pieniędzy” są stabilne. Główne ryzyko leży w 94 miliardach dolarów transakcji „półszybkich pieniędzy”, wskazuje UBS.