Świat

Dachy zniszczone przez huragan w Puerto Rico nadal stanowią problem. Jedna grupa oferuje poprawkę.

oen.pl

3 stycznia, 2023
9 min read

Dachy zniszczone przez huragan w Puerto Rico nadal stanowią problem. Jedna grupa oferuje poprawkę.

SAN JUAN, Puerto Rico — Kiedy spotykają rodziny, których zniszczone dachy zamierzają naprawić, ekipy Luisa Marrero często pytają, który z huraganów jest winny. Czy to Maria, która pod koniec września 2017 r. spustoszyła Puerto Rico? A może to Irma, która dwa tygodnie wcześniej zaatakowała wyspę?

„Wielu z nich – około 10% – nie mówi ani słowa” – powiedział Marrero. „Mówią, że to Georges zniszczył ich dach”.

Huragan Georges, potwór kategorii 4, uderzył w Puerto Rico w 1998 roku.

Dla Marrero była to otrzeźwiająca prawda. Kieruje PRoTechos, organizacją non-profit, która powstała po Marii w celu naprawy dachów rodzin, które nie otrzymały na to pomocy rządowej. Ale świadomość, że niektórzy ludzie nadal mieszkają pod dachami zniszczonymi przez huragan które dawno temu przywiozły do domu monumentalne zadanie, przed którym stanęli. Liczba osób zmagających się ze szkodami wyrządzonymi przez burze zaledwie pięć lat temu pozostaje ogromna.

Rząd wyspy powiedział ostatnio, że około 3000 domów uszkodzonych przez Marię wciąż było przykrytych niebieskimi plandekami wydanymi przez FEMA, które stały się symbolem niekończącego się oczekiwania mieszkańców na pomoc po burzy.

Ale nie przeprowadzono żadnego spisu ludności, aby określić, ile dachów jest naprawdę uszkodzonych, niezależnie od tego, czy są udrapowane plandeką, czy nie. Marrero szacuje – powiedział z grubsza, ale zachowawczo – że liczba ta może być bliższa 15 000.

Wiele z nich to domy, które nie kwalifikowały się do napraw finansowanych przez rząd, ponieważ brakowało im formalnego tytułu prawnego lub innych dokumentów. Ale są też dachy, które ekipy rządowe naprawiły tak tandetnie, że ich praca już się cofa.

Rodziny pod tymi dachami, często biedne, zwykle mają niewiele opcji. To do nich PRoTechos stara się dotrzeć.

Przygotowanie do wymiany dachu w Toa Baja, Puerto Rico.

Tysiące uszkodzonych dachów w Puerto Rico wciąż jest przykrytych niebieskimi plandekami, które rząd wystawił po huraganie Maria w 2017 roku. Na innych widać tylko postrzępione pozostałości.

W ciągu ponad czterech lat, odkąd grupa lokalnych architektów i prawników założyła tę organizację non-profit, odbudowano około 130 dachów – sześć w pierwszym roku i coraz więcej z każdym rokiem. Jego celem jest skalowanie do 100 rocznie.

Warto przeczytać! Yuval Castleman: Narastają reakcje w związku z zastrzeleniem przez policję izraelskiego cywila po ataku w Jerozolimie

Drewno, gwoździe oraz panele stalowe i aluminiowe są często darowane przez gminę, w której znajduje się remontowany dom. PRoTechos zapewnia siłę roboczą, ponieważ budowa mocniejszych dachów to tylko połowa jego misji.

To także inicjatywa na rzecz rozwoju siły roboczej. Znaczna część jego funduszy pochodzi z dotacji federalnej na szkolenie pracowników budowlanych, których Portoryko będzie potrzebować do ukończenia wartych miliardy dolarów projektów odbudowy po Marii, które jeszcze się nie rozpoczęły.

Załogi grupy tworzą praktykanci, którzy uczą się stolarki w miejscu pracy i zwykle po trzymiesięcznym programie nabywają wystarczające umiejętności, aby znaleźć pracę w branży budowlanej, jeśli tego chcą.

We wrześniu ekipa, która naprawiała dachy w mieście Toa Baja na północnym wybrzeżu oraz w La Perla, robotniczej społeczności na obrzeżach Starego San Juan, spędziła trochę czasu rozmawiając z NPR o swojej pracy. Huragan Fiona uderzył w Puerto Rico zaledwie kilka dni później, niszcząc więcej dachów, ale co ważniejsze, zalewając wiele domów. Przez tygodnie po tej burzy zespoły PRoTechos skupiły się na pomocy rodzinom w usuwaniu błota, wody i zniszczonych mebli z ich domów, po czym ponownie skupiły się na konstrukcjach nad głową.

Luis Marrero, dyrektor PRoTechos

„Rząd federalny otrzymuje duże fundusze na odbudowę, ale firmom budowlanym brakuje pracowników, zwłaszcza stolarzy. Udajemy się na zmarginalizowane obszary, gdzie niekoniecznie mają wiedzę lub materiały do odbudowy dachów.

„Więc kiedy naprawiamy dachy, staramy się również szkolić ludzi z tych społeczności, aby być może w przypadku następnego huraganu odbudowa w tej społeczności była szybsza, ponieważ mają już przeszkolonych ludzi, którzy wiedzą, jak robić dachy”.

Warto przeczytać! Houthi przemianowany przez administrację Bidena na „globalnych terrorystów”.

Franceliz Trishkina, instruktorka i koordynatorka projektów

„Staramy się patrzeć na te konstrukcje jak na coś więcej niż tylko dachy. Kiedy zaczynamy pracę nad nowym dachem, lubimy myśleć, że to, co robimy, to rozbieranie go. Rozbieramy go, badamy jego ciało i ubieramy znowu z ubraniami, których naprawdę potrzebuje.

„Zadajemy sobie pytanie – czego potrzebuje ten dach? Czy był źle ubrany? Bo jeśli mieszkasz w tropikach, nie potrzebujesz kurtki. Jeśli mieszkasz na Alasce, nie chcesz być ubrany w szorty. często spotykamy domy, które wymagają nowych lub innych ubrań. Kiedy nasi praktykanci patrzą na dom, nad którym pracują, czują większą odpowiedzialność za ubranie go zgodnie z potrzebami. Aby dobrze wykonać pracę dla rodzin, które żyć tutaj.”

Gé Castro Cruz, uczeń

„Spędziłem huragan Maria w domu, który zbudował mój dziadek. Nie wiedzieliśmy, jak to będzie działać, i trochę się denerwowaliśmy, bo jest na palach. Ale dom był tak stabilny. Słyszeliśmy wiatr i zobaczyć całe zniszczenie na zewnątrz, ale dom był stabilny i czuliśmy się bezpiecznie. Aspiruję do zbudowania własnego domu. Więc ta nauka pomoże mi w tym.

„Marzyłem też o tym, żeby zostać pomocnikiem społeczności LGBTQ. Ponieważ w społeczności trans często trudno jest znaleźć bezpieczne miejsce do życia. A wiele osób trans nie dzwoni po naprawy, bo boją się pozwolić kogoś do ich domu, więc chcę móc w ten sposób pomóc mojej społeczności. Ale nie wykluczam możliwości znalezienia w tym pracy. Jestem otwarty na to, co przyniesie ta droga”.

Sonia González Rivera, mieszkanka La Perla

„Maria zdmuchnęła nasz dach wraz z kilkoma ścianami z drugiego piętra. I od tamtej pory mieliśmy przecieki na pierwszym piętrze. Kiedy zobaczyliśmy, że nie otrzymamy żadnej pomocy od FEMA, mój mąż i Zacząłem powoli zdobywać materiały do naprawy dachu. Stopniowo je zdobywaliśmy. W końcu mieliśmy to, czego potrzebowaliśmy, ale nie mieliśmy pieniędzy na robociznę. Aż pewnego dnia przyjaciel, który przyszedł się pobawić bomba muzyk z sąsiedztwa zobaczył materiały na dachu domu i zapytał mnie o nie. I powiedział, żebym się nie martwiła, bo połączy mnie z kimś, kto może pomóc. Teraz pracuje nad tym osiem osób, korzystając z materiałów, które przechowujemy od prawie pięciu lat.

Warto przeczytać! Szwajcaria popiera w referendum ustawę o zerowej emisji netto – DW – 18.06.2023

„Twój dom jest tak ważny, ponieważ każdego dnia się budzisz i pierwszą rzeczą, którą robisz, jest rozglądanie się po otoczeniu. A jeśli nie czujesz się dobrze z tym, co widzisz, tracisz motywację do wyjścia i pracy poprawić swoje życie”.

Emily Alfred, kierownik projektu

„Wciąż widzimy wiele domów z niebieskimi plandekami. Czasami widzimy ludzi z materiałami, ale nie mają siły roboczej do faktycznego zbudowania dachu lub nie mają wiedzy o bezpiecznym sposobie odbudować dach. Więc tak naprawdę nie rozwiązują problemu, tylko tamują przecieki.

„Władze miejskie dostarczają ludziom pewne materiały, ale nie dają im planu budowy bezpieczniejszego domu. Nie dają im najsilniejszych więzi związanych z huraganem, których powinni używać w tym bardzo podatnym na huragany obszarze Na każdy dach, nad którym pracujemy, zakładamy wiązary. Może trochę przesadzamy. Ale kiedy je otwieramy, widzimy wiele dachów, które w ogóle ich nie mają. Więc jest to coś, co zrobić, aby ich dach był bezpieczny przez długi czas”.

Sebastián David Fuentes Castro, praktykant

„Wszystko, co nie zostało zbudowane zgodnie ze standardami, nie sprawdziło się podczas huraganu (Maria). Więc to również rzuciło światło na to, że wykonano wiele niespełniających norm prac. Znałem wielu ludzi, których dachy lub szopy zdmuchnęły i nie mieli sposobu, aby je z powrotem złożyć, zwłaszcza osoby starsze, które są bardziej bezbronne.

„Myślę, że to bardzo szokujące, że pięć lat później wciąż jest tak wiele domów z uszkodzonymi dachami. Nazwałbym to niewiarygodnym, gdybym tego nie przeżył i nie zobaczył. To dość denerwujące. To była część tego, co również zainspirowało mnie do zgłoś się i dołącz. Ponieważ te społeczności, jeśli nie są skupione lub zlokalizowane w określonym miejscu, są często zapominane. Nawet gmina może nie zwracać na to uwagi. Ten program zdecydowanie zaspokaja bardzo ważną potrzebę wyspy i Społeczność.”

Prawa autorskie 2023 NPR. Aby zobaczyć więcej, odwiedź