Durga Prasad, 80-letni rolnik, odpoczywał w cieniu drzewa przed swoim domem, kiedy przyszli pracownicy partii. Aplikacja na ich smartfonach mogłaby w jednej chwili powiedzieć im, kim jest pan Prasad, na kogo mógłby głosować i dlaczego powinien być wdzięczny premierowi Indii Narendrze Modi.

„Dostajesz raty po 2000 rupii, prawda?” – zapytał lokalny urzędnik z partii Bharatiya Janata pana Modiego lub BJP zgodził się z nim pan Prasad. Otrzymuje 72 dolary rocznie w ramach programu opieki społecznej rolników zapoczątkowanego i pod marką pana Modiego.

„Dostajesz racje żywnościowe?” – zapytał wówczas urzędnik, chociaż znał już odpowiedź. Przedstawił swoje zdanie.

Takie ulotki stanowią jedną z najbardziej charakterystycznych części masowego apelu Modiego. Nowe lotniska w kraju, prestiż dyplomatyczny i dynamicznie rozwijające się giełdy mogą wyglądać jak wizytówka pana Modiego, ale dla 95 procent Hindusów, którzy zarabiają zbyt mało, aby składać podatki dochodowe, większe znaczenie mają niewielkie zastrzyki gotówki i artykułów gospodarstwa domowego. A partia pana Modiego jest zorganizowana tak, aby jak najlepiej wykorzystać je w wyborach krajowych, które kończą się na początku przyszłego miesiąca.

Indyjskie programy opieki społecznej mają ogromny zasięg i zakres. W ramach największego z nich 821 milionów Hindusów ma prawo co miesiąc do pięciu kilogramowych (11 funtów) worków bezpłatnego ryżu lub pszenicy. Rząd zaczął rozdawać zboże, aby zapobiec głodowi, na początku pandemii i od tego czasu przeznaczył na program 142 miliardy dolarów. W styczniu na workach zaczęła pojawiać się twarz Modiego.

Od 2015 r. inny program sygnowany marką premiera pomógł ludziom zbudować 15 milionów domów za cenę 3 miliardów dolarów rocznie; objęte są również ulepszenia i dodatki w domu. Rząd pokrył także koszty milionów toalet i stara się zapewnić wodociągom wodę pitną w każdym domu.

Podstawy tego rozszerzonego systemu opieki społecznej położono wkrótce po tym, jak Modi został premierem w 2014 r. Konta bankowe, również pod marką „PM”, stały się dostępne dla wszystkich Hindusów, którym ich brakowało, w połączeniu z programem uniwersalnego dowodu tożsamości rozpoczętym przez poprzedni rząd .

Rachunki dostarczały państwu cennych informacji na temat życia finansowego nawet najbiedniejszych obywateli. Otworzyli także drogę dla „bezpośrednich transferów świadczeń”, czyli pieniędzy, które omijały czasami skorumpowanych lokalnych urzędników, którzy kiedyś rozdzielali opiekę społeczną – i najwyraźniej pochodziły od samego pana Modiego.

W zeszłym roku finansowym transfery te wzrosły do ​​76 miliardów dolarów. Ale budżety pana Modiego nie stały się rozrzutne. Dzieje się tak po części dlatego, że wydatki rządowe na edukację i opiekę zdrowotną – inwestycje długoterminowe – zmniejszyły się jako część gospodarki w miarę rozprzestrzeniania się markowych programów opieki społecznej. Spadną także wydatki na program gwarantowanego zatrudnienia kojarzony z przeciwnikami Modiego.

Bez względu na motywację, wymierne korzyści żywnościowe i gospodarstwa domowego, nad którymi pan Modi potraktował priorytetowo, złagodziły ból Hindusów, gdy gospodarka spowolniła przed pandemią, załamała się w pierwszym roku, a następnie nierównomiernie odrodziła się. Rząd hindusko-nacjonalistyczny rozdziela pomoc równo pomiędzy wszystkie grupy religijne, nawet jeśli od niektórych z nich nie otrzymuje wielu głosów.

Dodatki to chyba najpotężniejsza rzecz, na jaką pan Modi może wskazać, przypisując sobie zasługę poprawy życia swoich rodaków, spośród których setki milionów desperacko poszukuje solidnej pracy za przyzwoitą płacę.

Vinod Misra, lokalny urzędnik BJP, który niedawno odwiedził pana Prasada w Amethi, dystrykcie stanu Uttar Pradesh, wyjaśnił, że w biedniejszych miejscach, gdzie kiedyś ludzie umierali z głodu, „nasza partia pracuje szczególnie nad programami, które dotykają wszystkich”.

„Wszystko, co musimy zrobić, to pójść i powiedzieć rodzinie: «Bracie, masz ten dach, kto to zrobił?»” powiedział pan Misra.

W kraju, w którym 80 procent ludności to ludność wiejska lub biedna, ludzie śmiertelnie poważnie myślą o otrzymaniu czegoś w zamian za swoje głosy, powiedział Pradeep Gupta, dyrektor organizacji wyborczej Axis My India. Jeśli polityk dotrzymuje obietnic, „ludzie wybierają cię raz po raz” – powiedział Gupta. Cała reszta to „marketing”.

Kontaktowanie się BJP z wyborcami jest końcowym rezultatem gigantycznego wysiłku, który wykorzystuje jej ideologicznie zaangażowane główne członkostwo, jej finansowanie, ogólnokrajową organizację i, w coraz większym stopniu, wyrafinowane zarządzanie danymi.

W świątynnym mieście Pushkar, na zachód od Amethi, w obrębie mówiącego w języku hindi „krowiego pasa”, będącego bastionem BJP, inny lokalny pracownik partii wyjaśnił zalety aplikacji o nazwie Saral. Za pomocą kilku machnięć i dotknięć pracownik Shakti Singh Rathore pokazał z lotu ptaka swoich sąsiadów, których miał zamiar mianować dla pana Modiego.

W okręgu wyborczym Puszkara znajduje się 241 „budek”, czyli lokali wyborczych, każda z własnymi wyznaczonymi granicami. Pan Rathore szybko otworzył informacje o jednej z nadzorowanych przez siebie kabin. Jego celem byli nie tylko wyborcy, ale także beneficjenci, czyli „labharthis” – nowe, ważne pojęcie w kampanii terenowej.

„Wszystkie nazwiska labharthis są tutaj wymienione” – powiedział pan Rathore. Wymieniony przez niego mężczyzna otrzymał butlę z gazem kuchennym – „tutaj jest jego adres, kod pocztowy i numer telefonu”. Inny otrzymał pieniądze z programu opieki społecznej dla rolników.

„Tutaj są wszystkie dane” – powiedział Rathore.

Każdy może pobrać Saral za pośrednictwem sklepów Apple lub Google Play w celu uzyskania aktualizacji kampanii, chociaż tylko zatrudnieni pracownicy BJP mogą przeglądać jego bazy danych. Krajowe kierownictwo partii stwierdziło, że wykorzystuje Saral do łączenia ponad sześciu milionów swoich pracowników. Mogą zarówno pobierać, jak i przesyłać dane o wyborcach i beneficjentach.

Wyborcy nie wydają się zaniepokojeni, a przynajmniej nie są zaskoczeni, że tak wiele informacji na temat ich relacji z rządem krajowym przekazują pracownicy polityczni od drzwi do drzwi.

Misra stwierdził, że nie wie dokładnie, w jaki sposób wszystkie dane osobowe trafiły do ​​aplikacji. Inni pracownicy na szczeblu lokalnym stwierdzili, że biorąc pod uwagę ich dokładność, założyli, że dane zostały dostarczone przez sam rząd. Amit Malviya, szef ds. informacji i technologii w BJP, powiedział na grudniowej konferencji poświęconej start-upom, że w ciągu ostatnich 10 wyborów partia zebrała ręcznie 30 terabajtów danych.

Saral robi wiele innych rzeczy przydatnych w grze drużynowej w parterze. Śledzi zasięg pracowników i porównuje ich ze sobą na podstawie ich wyników, w efekcie „grywalizacji” ciężkiej pracy akwizycji.

Daje także pracownikom szansę na ułatwienie wyborcom otrzymania świadczeń, zacierając różnicę między polityką partyzancką a pracą rządu.

Sam pan Modi powiedział w tym miesiącu ekipie telewizyjnej, że polecił pracownikom partii zebrać informacje o wyborcach, którzy nie otrzymali świadczeń, i „zapewnić ich, że to gwarancja Modiego – dostaną ją podczas mojej trzeciej kadencji”.

Ajay Singh Gaur, pracownik BJP, który towarzyszył panu Misrze w drodze do Amethi, wdał się w długą wymianę zdań z Dineshem Mauryą, rolnikiem, który skarżył się, że na jego pole pszenicy spadł uszkodzony przewód elektryczny.

„Spalono całą moją uprawę i nie mam odszkodowania wartego ani jednej monety” – powiedział pan Maurya.

Pan Gaur zapewnił pana Mauryę, że zdobędzie dla niego pieniądze, które jest mu winne państwo. „Rozmawiałem z funkcjonariuszem odpowiedzialnym za elektrownię” – powiedział. „Załatwię to.”

Mujib Mashal raportowanie wniesione.