Sala społecznościowa w wiosce Kenmynsaw w podokręgu Mawsynram w dystrykcie East Khasi Hills w Meghalaya stała się tętniącym życiem ośrodkiem aktywności. To nie ślub, przedstawienie czy pokaz filmu wyciągnął mieszkańców z domów i pól, ale comiesięczna przychodnia zdrowia organizowana przez rząd stanowy.

W miarę jak rozchodzi się wieść o przybyciu personelu medycznego z Mawsynram Community Health Centre (CHC), sala, która może pomieścić prawie połowę populacji Kenmynsaw, liczącej 1389 osób, szybko się zapełnia. Zespół CHC dostarcza leki, szczepionki i urządzenia monitorujące, aby zapewnić bezpłatne podstawowe usługi zdrowotne społeczności znajdującej się w pobliżu jej miejsca zamieszkania.

Sala społecznościowa Kenmynsaw szybko zapełnia się pacjentami, gdy po wiosce rozchodzi się wieść o przybyciu zespołu medycznego (Zdjęcie: Sanchita Sharma / © WHO India)

Mawsynram to najbardziej mokre miejsce na Ziemi, w którym średnie roczne opady wynoszą zdumiewające 11 872 mm. Te nieustanne deszcze, szczególnie intensywne w porze deszczowej od maja do października, izolują społeczności w tym subtropikalnym, pagórkowatym regionie na dłuższe okresy. W takich warunkach przychodnie zdrowia świadczące usługi zdrowotne stają się kluczowym ratunkiem dla społeczności.

„Mawsynram CHC organizuje comiesięczne sesje informacyjne w każdej z pięciu wiosek w tej trudno dostępnej grupie, z dodatkową sesją w Domskong Sub Centre. Chociaż te wioski znajdują się w promieniu 5 km od CHC, ukształtowanie terenu utrudnia podróż. Dotarcie do każdej kliniki sesyjnej wymaga jazdy samochodem i wędrówki, co zajmuje nam od jednej do dwóch godzin, w zależności od deszczu” – powiedział dr R. Suchiang, lekarz w Mawsynram CHC, który kieruje zespołem ds. zdrowia.

Pracownicy służby zdrowia z Społeczne Centrum Zdrowia Mawsynram przenosi szczepionki i leki po wielu schodach i mostach, aby dotrzeć do gmachu społeczności Kenmynsaw (Zdjęcie: Sanchita Sharma / © WHO India)

Podróż do wioski Kenmynsaw jest szczególnie trudna ze względu na ostro nachyloną drogę prowadzącą do wioski. Ten teren zmusza pracowników CHC do porzucenia samochodów 3 km od wioski i przejścia na małe taksówki prowadzone przez członków społeczności, którzy są biegli w poruszaniu się po stromych, krętych drogach. „Jeżdżę z jedną nogą naciskającą hamulec. Tylko tak można tu jeździć. Co dwa tygodnie muszę wymieniać klocki hamulcowe w samochodzie” – powiedział taksówkarz B. Konsang.

Pani B. Lyngdow, proszę pani zdrowie asystent, Społeczne Centrum Zdrowia Mawsynram zatrzymuje się, aby porozmawiać z kobietami wyplatającymi przed domem kosze z lokalnie produkowanego bambusa (Zdjęcie: Sanchita Sharma / © WHO India)

Ostatni odcinek do świetlicy prowadzi po kilkuset schodach wijących się przez wioskę. Wzdłuż tej ścieżki można zobaczyć rodziny siedzące razem i zajmujące się podstawową działalnością chałupniczą: tkaniem koszy i wyrabianiem mioteł z lokalnie produkowanego bambusa. Większość mieszkańców wsi ma małe gospodarstwa rolne, w których uprawiają palmy arekowe, jackfruit, czarny pieprz, liście betelu, trawę miotlastą i bambus.

Khasi zamieszkujący wioskę Kenmynsaw należą do nielicznej grupy społeczeństw matrylinearnych na świecie, w których majątek i bogactwo dziedziczą kobiety. Pan Bah Hoping mieszka z żoną i dziećmi w domu teściowej i pomaga kobietom robić kosze „Wszyscy w naszej rodzinie pracują z bambusem, łącznie z moją teściową, moją żoną, jej siostrą i mną. ”

Matki nadrabiają zaległości po zaszczepieniu swoich dzieci. Przychodnie lekarskie są ratunkiem dla Mieszkańcy Kenmynsaw, szczególnie od maja do października, kiedy nieustanne deszcze izolują ich na tygodnie (Zdjęcie: Sanchita Sharma / © WHO India)

„Oprócz usług dla matek i dzieci, w tym szczepień, głównymi skargami są infekcje, problemy żołądkowo-jelitowe i coraz częściej choroby niezakaźne (NCD), takie jak wysokie ciśnienie krwi” – ​​pani B. Lyngdow, pani zdrowie asystent z Mawsynram CHC. Zespół ds. zdrowia zajmuje się także konkretnymi lokalnymi problemami zdrowotnymi, takimi jak uzależnienie od orzechów areki – substancji rakotwórczej, która jest powszechnie uprawiana i spożywana.

Pani M. Thianghun Langpen ma 35 lat i jest matką sześciorga dzieci, z których najstarsze ma nieco ponad 10 lat, a najmłodsze 22 miesiące. Wszystkie jej dzieci rodziły w domu, za pośrednictwem tradycyjnej położnej. Mimo to pani Langpen zapewnia, że ​​jej rodzina poddaje się regularnym, rutynowym badaniom kontrolnym w przychodni zdrowia. Według National Family Heath Survey-5 (2019–2020) porody instytucjonalne w dystrykcie East Khasi Hills są niskie i wynoszą 63,4% w porównaniu ze średnią krajową wynoszącą 88,6%, ale liczba osób poszukujących publicznej opieki zdrowotnej stale rośnie .

Kobiety w ciąży nadrabiają zaległości po badaniach kontrolnych w przychodni (Zdjęcie: Sanchita Sharma / © WHO India)

Pani Langpen docenia wygodę i kompleksową opiekę zapewnianą w przychodni zdrowia. „Tutaj w jednym miejscu dostanę wszystko dla całej rodziny, łącznie z lekarstwami. Oszczędza mi to konieczności wizyt w przychodni” – wyjaśnia. Podczas wizyty zaszczepia dzieci i konsultuje się z pielęgniarką pomocniczą położną w sprawie objawów zmęczenia. Pielęgniarka sprawdza jej ciśnienie krwi i poziom glukozy we krwi, zanim skieruje ją do lekarza na dalsze badania.

Dr R. Suchiang, lekarz, Społeczne Centrum Zdrowia Mawsynram, przeprowadzający rutynowe badanie pani Thianghun Langpen, 35 lat (Zdjęcie: Sanchita Sharma / © WHO India)

W styczniu 2024 r. w Kenmynsaw i czterech okolicznych wioskach wybuchła epidemia odry i różyczki (MR), która dotknęła łącznie 3625 osób. „To skupisko jest obszarem o wysokim priorytecie w zakresie szczepień. Spośród 66 podejrzanych przypadków 59 było niezaszczepionych. Departament stanu rozpoczął kompleksowe reagowanie na epidemię, obejmujące podanie w lutym dodatkowych dawek MR wszystkim dzieciom i ciągły nadzór” – dr Suchiang.

Krajowa Sieć Wsparcia Zdrowia Publicznego (NPSN) Światowej Organizacji Zdrowia odegrała kluczową rolę w reagowaniu na epidemię w Kenmynsaw i okolicznych wioskach, zapewniając niezbędne wsparcie techniczne i w zakresie nadzoru. NPSN rutynowo zapewnia pomoc techniczną i monitorowanie rządowi Meghalaya, szczególnie koncentrując się na poprawie usług w zakresie szczepień w trudno dostępnych obszarach. Wsparcie to ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia skutecznej realizacji i monitorowania rutynowych programów szczepień i programów szczepień, takich jak szczepienia przeciwko Covid-19 i szczepienia przeciwko MR.

Pomocnicza pielęgniarka położna sprawdza kartę szczepień dziecka w przychodni zdrowia w wiosce Kenmynsaw (Zdjęcie: Sanchita Sharma / © WHO India)

W ramach rządowego indyjskiego programu powszechnych szczepień (UIP) prawie 2,67 crore (26,7 miliona) dzieci i 2,9 crore (29 milionów) kobiet w ciąży jest co roku bezpłatnie szczepionych przeciwko 12 chorobom, którym można zapobiegać poprzez szczepienia. UIP to jedna z największych inicjatyw zdrowotnych na świecie, której celem jest zmniejszenie śmiertelności dzieci i zapobieganie chorobom poprzez powszechne szczepienia.