Przedział stopy funduszy federalnych został utrzymany na niezmienionym poziomie
5,25-5,50% – oznajmił w komunikacie Federalny Komitet Otwartego
Rynku (FOMC). Styczniowa decyzja zapadła jednogłośnie i była zgodna z
oczekiwaniami rynku oraz ekonomistów. W ten sposób stopy
procentowe w Stanach Zjednoczonych pozostały na najwyższym poziomie od 23 lat.

– Rozważając jakiekolwiek dostosowania w przedziale stopy funduszy
federalnych Komitet będzie starannie rozważał nadchodzące dane, ewolucję
prognoz oraz bilans ryzyka. Komitet
nie oczekuje, aby redukcja stopy funduszy federalnych była właściwa, dopóki nie
nabierze większej pewności, że inflacja przesuwa się w stronę 2-procentowego
celu – to zdanie w komunikacji FOMC pojawiło się po raz pierwszy. W
poprzednich miesiącach Komitet oficjalnie wciąż rozważał podwyżki stóp
procentowych. Teraz jasno mówi o nadchodzących obniżkach, aczkolwiek nie precyzuje
ich terminu.

– Ostatnie dane
wskazują, że aktywność gospodarcza rośnie w solidnym tempie. Wzrost
zatrudnienia uległ normalizacji od ostatniego roku, ale pozostaje silny, a
stopa bezrobocia pozostała niska. Inflacja złagodniała przez ostatni rok, ale
wciąż pozostaje podwyższona – tak kierownictwo Rezerwy Federalnej oceniło stan
koniunktury gospodarczej w USA.

Podwyżki już były, obniżki dopiero przed nami

Było to czwarte z rzędu posiedzenie FOMC z rzędu, na którym nie zapadła
decyzja o podniesieniu stopy funduszy federalnych (FFR). We
wrześniu Fed utrzymał stopy bez zmian, tak samo jak w listopadzie. Ostatnia podwyżka w tym cyklu najprawdopodobniej miała miejsce w lipcu.
Także o
25 pb. FFR została podniesiona na majowym posiedzeniu Komitetu. Z kolei w
czerwcu Rezerwa Federalna zrobiła „pauzę” w cyklu i stóp nie podniosła.
Zdecydowała się za to na ruch
o 25 pb. w maju, wyprowadzając FFR do najwyższego poziomu od 2007 roku.
Również na marcowym
posiedzeniu FOMC stopy podniesiono o 25 pb., mimo że w USA szalał wtedy
kryzys bankowy.

Łącznie od marca 2022 roku stopa funduszy federalnych
została podniesiona o 525 pb. i był to najgwałtowniejszy cykl podwyżek od
1981 roku. W poprzednich dwóch cyklach zacieśniania polityki monetarnej (w
latach 2004-06 i 2015-18) stopy były podnoszone tylko po 25 pb. Co więcej, po
raz pierwszy w XXI wieku szczytowy poziom FFR jest wyższy niż w cyklu
poprzednim.

Natomiast w ramach grudniowej decyzji Komitet
dość jednoznacznie zasugerował, że w 2024 roku zacznie obniżać stopy
procentowe. Z tzw. fedokropek wynikało bowiem, że miażdżąca
większość decydentów chce obniżać stopy procentowe przez następne 2-3 lata. Mediana
tych projekcji zakłada, że na koniec przyszłego roku zobaczymy stopy na
poziomie 4,6%, co implikowałoby trzy obniżki stóp po 25 pb. każda. Do końca
roku zaplanowano siedem posiedzeń FOMC.

Problem w tym, że rynek terminowy wycenia znacznie
mocniejsze obniżki. Przed publikacją styczniowego komunikatu FOMC rynek
terminowy na ponad 45% wyceniał szanse, że do pierwszego cięcia stopy funduszy
federalnych (FFR) dojdzie już w marcu – czyli na następnym spotkaniu Komitetu. Cięcie w maju jest zdaniem rynku w zasadzie
przesądzone – prawdopodobieństwo przynajmniej jednej 25-punktowjer obniżki FFR wyceniane
jest na blisko 90%.

Według notowań kontraktów terminowych do końca 2024 roku FFR
miałaby się znaleźć w przedziale 3,75-4,25%, co sugerowałoby aż 5-6 obniżek po
25 pb. każda. Aby zrealizować ten scenariusz, FOMC musiałby zacząć cykl obniżek
w marcu, a najpóźniej w maju i ciąć stopy na każdym posiedzeniu.

Powell: inflacja wciąż jest zbyt wysoka

– Gospodarka poczyniła spory postęp w kierunku celów naszego
podwójnego mandatu. Inflacja spadła ze szczytów bez znaczącego wzrostu
bezrobocia. To bardzo dobra wiadomość, ale inflacja wciąż pozostaje zbyt
wysoka. Chciałbym zapewnić opinię publiczną, że jesteśmy w pełni
zdeterminowani, aby sprowadzić inflację z powrotem do naszego 2-procentowego
celu – powiedział na konferencji prasowej przewodniczący Rezerwy Federalnej
Jerome Powell.

Szef Fedu wskazał też, że antyinflacyjnie oddziałuje powrót
masowej imigracji, która łagodzi napięcia na rynku pracy, zwiększając podaż
pracowników. Amerykańska gospodarka w poprzednim kwartale potrzebowała
przeciętnie 165 tys. dodatkowych etatów miesięcznie. Powell odnotował także
wzrost stopy aktywności zawodowej wśród osób w wieku 25-54 lata.

– Od wybuchu pandemii gospodarka zaskakiwała prognostów na
różne sposoby. Postęp w kierunku 2-procneotnwego celu inflacyjnego nie jest
zapewniony i prognozy gospodarcze pozostają niepewne, a my pozostajemy
wyczuleni na ryzyko wzrostu inflacji – zapewnił Jay Powell.

– Wiemy, że zbyt szybkie lub zbyt głębokie złagodzenie
polityki monetarnej może odwrócić postęp, który widzieliśmy w przypadku
inflacji. Zaś zbyt późne lub zbyt małe poluzowanie polityki może osłabić aktywność
gospodarczą i zatrudnienie – dodał przewodniczący Powell.

Inflacja pokonana czy tylko przyczajona?

Uczestnicy rynków finansowych wierzą, że inflacja jest już
pokonana i grzecznie spadnie do 2-procentowego celu nawet w otoczeniu niższych
niż obecnie stóp procentowych. Te w ujęciu realnym są zresztą stosunkowo
wysokie (nominalnie są o ponad 2 pkt. proc. wyższe od inflacji CPI) jak na
standardy ostatnich lat. W
grudniu inflacja CPI w Stanach Zjednoczonych wyniosła 3,4%. Od kilku
miesięcy wskaźnik ten waha się w przedziale 3-4% i nie za bardzo chce spaść do
pożądanego przez Fed poziomu 2%.

Równocześnie wiemy, że miernik ten jest zawyżany przez
opóźnienia w transmisji danych z realnej gospodarki do bls-owskiego agregatu
kosztów zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych (ang. shelter). Jest w zasadzie
pewne, że w kolejnych miesiącach inflacja w tej kategorii będzie się obniżać,
co będzie wywierało presję na spadek całego wskaźnika CPI. Podobne trendy widać
zresztą w danych o deflatorze PKB czy wydatków konsumenckich (PCE). Trwały
spadek inflacji w Stanach Zjednoczonych nie jest jednak przesądzony i Fed nie
może być pewny swego, dopóki nie zobaczy twardych danych.

QT pozostaje bez zmian

Równocześnie od czerwca 2022 roku prowadzony jest program
„ilościowego zacieśniania” (QT) polityki monetarnej w USA. W ramach QT od
września Fed redukuje swoją sumę bilansową w tempie 95 mld USD miesięcznie,
zmniejszając w ten sposób nadmierne rezerwy bankowe i efektywnie „odsysając”
dolary z rynku finansowego. Łącznie Rezerwa Federalna zredukowała swoje
aktywa o blisko 1,3 biliona dolarów po tym, jak w latach 2020-22 „dodrukowała”
blisko 5 bilionów USD.

Trzeba przy tym odnotować, że już od dobrych kilku miesięcy
stopa funduszy federalnych w USA jest już wyraźnie wyższa od inflacji CPI za
ostatnie 12 miesięcy. Inflacja CPI w Stanach Zjednoczonych w grudniu wyniosła
3,7% przy stopach w Fedzie przewyższających 5%. Tak wysokich realnych stóp
procentowych w Ameryce nie notowano po 2008 roku. Był to zarazem 34. miesiąc z
rzędu, w którym roczna dynamika CPI w Stanach Zjednoczonych utrzymywała się
powyżej 2-procentowego celu Rezerwy Federalnej.

Następne posiedzenie Federalnego Komitetu Otwartego Rynku
zaplanowane jest na 19-20 marca.