Derek Underwood, prawdopodobnie najlepszy spin-melonik w historii angielskiej drużyny Test, zmarł w wieku 78 lat.

Underwood, który zdobył 297 bramek w 86 testach w latach 1966–1982, całą swoją karierę w pierwszej klasie grał w Kent, dla którego zadebiutował w pierwszym składzie w wieku 17 lat, a następnie rozegrał ponad 900 występów w ciągu trzech dekad , od 1963-1987, zdobywając 2523 bramek, średnio zaledwie 19,04.

Nazywany przez kolegów z drużyny „Śmiertelnym” Underwood zwinnie i energicznie poruszał się lewą ręką, słynął ze swojej celności i uderzał z szybkością i szybkością melonika ze szwem.

Najbardziej zabójczy był w przypadku bramek dotkniętych deszczem, najsłynniejszy w ostatnim teście Ashes w 1968 roku w The Oval, kiedy – po wspólnym wysiłku publiczności, aby boisko było grywalne – Underwood zdobył cztery furtki w 27 piłkach i pokonał Australia i wyrównaj serię na sześć minut przed końcem meczu.

Underwood pozostaje szóstym pod względem liczby zdobywców bramek w historii Anglii i czołowym rotatorem, przed Graeme Swannem (255). W krykiecie ODI rozegrał 26 występów w latach 1973–1982, w tym dwa występy w inauguracyjnych Mistrzostwach Świata w 1975 r., zdobywając 32 bramki przy 22,93.

Według retrospektywnego rankingu ICC Men’s Test Bowler, Underwood zajmował pierwsze miejsce na liście meloników na świecie od września 1969 do sierpnia 1973. Jego najbardziej zaskakujące wyniki miały miejsce w Hastings w 1973, kiedy zdobył 8 na 9, pokonując Sussex podczas kolejnego deszczu. dotknięta murawą, a tłum po raz kolejny pomógł Straży Pożarnej w wycieraniu wody powodziowej z ziemi.

Zdolność Underwooda do przystosowania się znalazła odzwierciedlenie w jego wynikach zarówno w Indiach, jak i Australii, gdzie był w stanie zwolnić tempo, aby zwiększyć swój wpływ. Poprawiłby ówczesny angielski rekord Freda Truemana wynoszący 307 bramek, gdyby nie dokonał dwóch znaczących wyborów zawodowych pod koniec swojej kariery – najpierw przyjął zaproszenie Kerry’ego Packera do dołączenia do World Series Cricket w 1977 r., a następnie w latach 1981–82. dołączył do pierwszej rebelianckiej podróży po Republice Południowej Afryki, co doprowadziło do trzyletniego zakazu występów w reprezentacji i faktycznego zakończenia jego kariery.

Underwood wycofał się z gry w 1987 roku, wygrywając trzy mistrzostwa hrabstwa, dwa jednodniowe puchary, trzy ligi krajowe i trzy puchary Benson & Hedges jako krykiecista w Kent, w którym to czasie otrzymał dwa sezony świadczeń, odpowiednio w 1975 i 1986 roku. Został odznaczony tytułem MBE za zasługi dla krykieta na liście wyróżnień noworocznych 1981.

W 2008 roku Underwood został mianowany prezesem Marylebone Cricket Club, po pełnieniu funkcji prezesa klubu Kent Cricket w 2006 roku, a w 2009 roku został wprowadzony do Galerii sław krykieta ICC.

W 2011 roku trybuna Annexe Stand na stadionie Kenta w Canterbury została przemianowana na „Underwood & Knott Stand” w uznaniu legendarnej współpracy, jaką nawiązał z innym z wielkich zawodników swojej epoki, bramkarzem Anglii i Kentu, Allanem Knottem.

Przewodniczący Kent Cricket, Simon Philip, powiedział: „Rodzina Kent Cricket pogrąża się w żałobie po śmierci jednego z najlepszych graczy w historii. Obserwowanie Dereka tkającego swoją wyjątkową magię na mokrej furtce było przywilejem dla wszystkich, którzy mogli tego być świadkami. Jego wprowadzenie do Galerii Sław ICC pokazuje szacunek, jakim cieszył się w światowym krykiecie.

„Derek, orędownik rozwoju naszej gry na całym świecie, chroniąc jednocześnie bogate dziedzictwo naszego sportu, wniósł także znaczący wkład zarówno poza boiskiem, jak i na nim, i wszystkim w Kent Cricket będzie go bardzo brakowało”.