Fina Costello/Getty Images

Dickey Betts, piosenkarz, autor tekstów i gitarzysta zespołu Allman Brothers Band, którego przeszywające solówki, ukochane piosenki i podnoszący na duchu duch definiowały zespół i ogólnie południowy rock, zmarł w czwartek rano w wieku 80 lat. Przyczyną był rak i przewlekła choroba obturacyjna choroba płuc, potwierdził menadżer Betts, David Spero Rolling Stone’a.

„Z głębokim smutkiem i ciężkim sercem rodzina Bettsów ogłasza spokojną śmierć Forresta Richarda „Dickeya” Bettsa (12 grudnia 1943 r. – 18 kwietnia 2024 r.) w wieku 80 lat” – ogłosiła rodzina Betts w oświadczeniu. oświadczenie do Rolling Stone’a. „Legendarny wykonawca, autor tekstów, lider zespołu i patriarcha rodziny był w swoim domu w Osprey na Florydzie, otoczony rodziną. Dickey był kimś wyjątkowym, a jego strata będzie odczuwalna na całym świecie. W tym trudnym czasie Rodzina prosi o modlitwę i poszanowanie jej prywatności w nadchodzących dniach. Więcej informacji zostanie przekazanych w odpowiednim czasie.”

Chociaż często pozostawał w cieniu Gregga i Duane’a, braci, którzy nadali Allmanom swoje imię, Betts był równie ważny dla zespołu. Jego słodko kręty styl gry na gitarze wprowadził do muzyki zespołu elementy zachodniego swingu i jazzu, zwłaszcza gdy występował w duecie z Duane’em. Jako piosenkarka i autorka Betts była odpowiedzialna za największy hit zespołu, „Ramblin’ Man” z 1973 r., a także niektóre z ich najbardziej rozpoznawalnych piosenek: nastrojowy instrumentalny „In Memory of Elizabeth Reed”, radosną „Jessica” i ich hitowy powrót z późnego okresu „Crazy Love”.

Od charakterystycznych wąsów po łobuzerskie zachowanie — Betts był tak kultowy, że zainspirował postać Russella (w tej roli Billy Crudup) w filmie Camerona Crowe’a Prawie sławny. „Cholera, ten facet wygląda jak ja!” Bett powiedział Rolling Stone’a swojej pierwszej reakcji na film. „Nie skakałem z dachu ani nie skakałem ze „złotego boga”, ale znałem Camerona”.

Urodzony jako Forrest Richard Betts w West Palm Beach na Florydzie 12 grudnia 1943 roku Betts zaczął grać na ukulele w wieku około pięciu lat, a następnie na banjo i mandolinie. „Kiedy w końcu dotarłem do siódmej klasy” – powiedział RS„Dowiedziałem się o dziewczynach, rock & rollu i Chucku Berrym”. Jako nastolatek założył własny zespół, zarabiając na życie jako malarz pokojowy i listonosz.

W połowie lat sześćdziesiątych członek środkowo-zachodniego zespołu The Jokers usłyszał Bettsa i zwerbował go na tournee poza stanem. Po powrocie do domu na Florydzie pod koniec tej dekady Betts założył Second Coming, zespół, w którym grał także basista Berry Oakley. Skończyło się na tym, że spotkali się i grali z Duane’em Allmanem, który w 1969 roku poprosił ich o dołączenie do nowo utworzonego zespołu Allman Brothers Band. „Zajęło mi to dużo rozmów i dogadania się” – powiedziała Betts Rolling Stone’a w 2017 r., „ale wszyscy wiedzieliśmy, że to coś, co słyszeliśmy w naszych głowach od dawna. Musieliśmy namówić Duane’a, żeby zadzwonił do Gregga, ponieważ toczyli braterską walkę, a Duane nie chciał Gregga. Oakley i ja powiedzieliśmy: „Daj spokój, Duane, zespół jest cholernie potężny”. Potrzebujemy tam głosu Gregga”.

Chociaż jego początkową rolą w zespole był współprowadzący gitarzysta wraz z Duane’em, Betts wyrobił sobie markę jako pisarz dzięki żywiołowemu utworowi „Revival” na pierwszym albumie zespołu, wydanym w 1969 roku. Zespół braci Allman. W ciągu pierwszych kilku lat istnienia zespołu on i Duane wznieśli improwizację na gitarze rockowej i pojedynki na dwie gitary na nowy poziom, co można usłyszeć w 13-minutowej wersji utworu „In Memory of Elizabeth Reed” na płycie zespołu W Fillmore East album koncertowy z 1971 roku. Tuż przed śmiercią Duane’a Allmana zespół nagrał „Blue Sky” Bettsa, galop inspirowany country, inspirowany twórczością jego pierwszej rdzennej żony; piosenka, która stała się jedną z charakterystycznych piosenek zespołu.

Po śmierci Duane’a Allmana w wypadku motocyklowym w 1971 roku Betts został de facto gitarzystą prowadzącym i frontmanem zespołu, z tą rolą nie zawsze czuł się komfortowo. Zawiera zarówno „Ramblin’ Man”, jak i „Jessica” – ta ostatnia nazwana na cześć córki Betts – album zespołu z 1973 roku, Bracia i siostry, album przeszedł do popu. Solowy album Betts z 1974 roku, Wezwanie autostradowe — jeden z najlepszych projektów Allmansa — łączący country, jazz, bluegrass i gospel.

Więź łącząca Allmanów z Jimmym Carterem, którego kampanię prezydencką w 1976 roku wspierali poprzez koncerty charytatywne, dotyczyła także Betts osobiście. „Pamiętam, jak byłem na koncercie jazzowym w Białym Domu [1978]– powiedziała Betts Rolling Stone’a ostatni rok. „Oczywiście, dotarłem na miejsce i zostawiłem swój cholerny dowód w domu. Ale marines powiedzieli: „Och, śmiało”. Znali mnie bardzo dobrze i wiedzieli, że nie zrobię nic złego. Jimmy chodził po lokalu i ktoś do mnie powiedział: „Podejdź i porozmawiaj z nim”, ale nie chciałem go niepokoić. Potem poszedłem do męskiej toalety w Białym Domu i kiedy wychodziłem, wpadłem na Jimmy’ego z grupą ludzi, a on powiedział: „Panie i panowie, to Dickey Betts, jeden z najlepszych współczesnych autorów piosenek .’ To mnie po prostu powaliło na kolana.

Ale po tym, jak Gregg zeznawał w procesie narkotykowym z udziałem pracownika zespołu, co doprowadziło Betts do wściekłości, zespół Allman Brothers Band po raz pierwszy się rozpadł. Betts nagrał dwa albumy ze swoim własnym zespołem Great Southern, co nie powtórzyło jego sukcesu w Allmans. W 1979 roku Allman Brothers przegrupowali się, kilka lat później rozpadli się ponownie i ponownie zjednoczyli w 1989 roku.

W latach dziewięćdziesiątych Allmanowie przeżyli muzyczne i zawodowe odrodzenie, a Betts stał się ich siłą napędową zwłaszcza po nawrocie choroby Gregga w połowie dekady. Ale Betts był i pozostał kapryśny i zmienny; w 1976 roku został aresztowany za picie i starcia z policją. Ta jego strona wznowiła się; w 1993 roku został aresztowany w Saratoga Springs w stanie Nowy Jork po tym, jak wdał się w popychanie z policjantami, a jego picie doprowadziło do bójek z członkami zespołu i opuszczenia występów. W 2000 roku rozstał się z Allmanami. Betts zawsze upierał się, że został zwolniony, co opowiadał perkusista John Lee „Jaimoe” Johnson Rolling Stone’a w 2017 r., kiedy Betts odeszła. „Dickey zawsze był typem faceta, który… nie chcę powiedzieć, że ma kłopoty, ale był bardziej samotnikiem” – powiedział menadżer Allmans Bert Holman RS w 2017 r. „Bardziej oddzielny niż reszta chłopaków”.

Betts powiedziała, że ​​choć kłótnia z Allmanami pozostawiła w jego ustach gorzki posmak na lata RS że w końcu z sentymentem wspominał dziesięciolecia spędzone z nimi. „Ja bym coś zrobił” – powiedział. „Pracowałbym dla kogoś zajmującego się architekturą krajobrazu. Byłem bardzo pragmatyczny i pracowity. Ale nie byłoby to tak miłe, jak to, co się stało, gdy spotkałem tę grupę chłopaków.

Przez większą część pierwszej dekady XXI wieku Betts próbował rozpocząć własną karierę i muzykę, chociaż ponownie został przyćmiony przez zespół Allman Brothers Band, który kontynuował działalność bez niego (z gitarzystą Warrenem Haynesem i Derekiem Trucksem). W 2014 roku Betts po cichu ogłosił, że odchodzi na emeryturę i o tym powiedział Rolling Stone’a w 2017 roku zdecydował się zaprzestać nagrywania muzyki.

Pomimo zawirowań w Allman Brothers Band Betts powiedział, że on i Gregg rozmawiali tuż przed śmiercią Allmana, w 2017 r. Po śmierci Allmana — i po tym, jak Betts mówił o przejściu na emeryturę — ​​namówiono go, aby w 2018 r. wrócił na trasę koncertową z własnym synem (także o imieniu Duane) dołącza do swojego zespołu. Jednak w sierpniu tego roku Betts doznał lekkiego udaru, po którym powrócił do zdrowia. W grudniu ubiegłego roku Betts wziął udział w koncercie z okazji 80. urodzin Bettsa zorganizowanym na jego cześć przez zespół Allman Betts Family Revival, który odbył się w pobliżu długoletniego domu Betts na Florydzie.

W 2017 roku Betts bez żalu spojrzał wstecz na swoje życie i powiedział Rolling Stone’a: „Miałem wspaniałe życie i nie mam żadnych skarg” – mówi. „Gdybym mógł zrobić to jeszcze raz, nie wiem, co mógłbym zrobić, żeby było inaczej. Są sprawy sądowe, z którymi prawdopodobnie poradziłbym sobie lepiej. No i co z tego? Musisz tam wejść, walczyć i dać z siebie wszystko, wykorzystując swój czas.