Mleko kobiece jest idealnym źródłem pożywienia dla niemowląt, ponieważ składa się z czynników bioaktywnych i niezbędnych składników odżywczych, które wspierają wzrost, rozwój i zdrowie dziecka. Oligosacharydy mleka ludzkiego (HMO), złożona grupa glikanów, występują obficie w mleku kobiecym i zawierają czynniki prozdrowotne.

niedawny Składniki odżywcze badanie w czasopiśmie zbadało związek między odżywianiem matki a stężeniem HMO za pomocą narzędzi do oceny odżywiania.

Badanie: Związki między odżywianiem matki a stężeniem oligosacharydów mleka kobiecego w kohorcie zdrowych australijskich kobiet karmiących piersią. Źródło obrazu: Paradee Siriboon / Shutterstock.com

Tło

HMO działają jak prebiotyki i wspierają replikację bakterii jelitowych, które modulują układ odpornościowy niemowlęcia. HMO służą jako rozpuszczalne glikokoniugaty receptorów i stanowią źródło kwasu sialowego, który jest niezbędny do rozwoju mózgu. Większość badań związanych z HMO koncentrowała się na ich właściwościach fizjologicznych i immunologicznych.

Ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób zmienność profili HMO u kobiet w ciąży, wraz z innymi czynnikami matczynymi, wpływa na rozwój niemowlęcia. Kilka badań wykazało, że matczyne czynniki genetyczne, w szczególności polimorfizmy genów wydzielniczych i Lewisa, są odpowiedzialne za zmienność profilu HMO. Inne czynniki, które powodują te różnice, to etap laktacji, czynniki środowiskowe, takie jak sezonowość i położenie geograficzne oraz stan odżywienia matki.

Trudno jest ocenić rolę każdego składnika diety u kobiet w okresie laktacji. Chociaż niektóre badania dotyczyły spożycia pokarmu podczas ciąży, badania te nie koncentrowały się na fazie laktacji. Jednak w jednym badaniu przeprowadzonym w Chinach oceniono rolę diety matki w profilu HMO w okresie poporodowym, stosując podejście oparte na kwestionariuszach dotyczących pojedynczej częstotliwości spożywania pokarmów.

Do chwili obecnej nie są dostępne żadne badania dotyczące wpływu krótkoterminowego spożycia pokarmu przez matkę na profile HMO. Ponadto w żadnym badaniu nie wykorzystano narzędzi do oceny składu ciała o złotym standardzie, takich jak skany absorpcjometrii rentgenowskiej o podwójnej energii (DEXA), w celu zbadania, w jaki sposób skład ciała matki i BMI wpływają na profile HMO.

O badaniu

Głównym celem tego badania jest zbadanie, w jaki sposób krótkoterminowe spożycie pokarmu przez matkę podczas laktacji wpływa na skład HMO w dojrzałym mleku kobiecym. Naukowcy uzyskali również dostęp do związku między składem ciała matki po porodzie a profilem HMO za pomocą technik skanowania DEXA.

W tym przekrojowym badaniu obserwacyjnym wykorzystano próbki ludzkiego mleka pochodzące od zdrowych australijskich kobiet żyjących na wolności i mieszkających w społeczności.

Badanie podzielono na dwie fazy. Podczas fazy pierwszej uzyskano dane demograficzne i 24-godzinne spożycie pokarmu w ankietach internetowych, a następnie pobrano standardowe próbki mleka. W fazie drugiej dokonano oceny składu ciała matki metodą DEXA.

Wyniki badań

Zrekrutowano łącznie 101 kobiet karmiących piersią i wszystkie uczestniczki ukończyły fazę pierwszą. Jednak tylko trzydziestu uczestników ukończyło drugą fazę.

Cała badana kohorta urodziła dziecko w terminie. Większość uczestników była rasy kaukaskiej, z około 83% niemowląt karmionych piersią do trzeciego miesiąca życia. Około 47% badanej kohorty miało prawidłowy wskaźnik BMI przed ciążą wynoszący około 23,7 kg/m2².

Większość uczestników stosowała suplementy diety, w tym minerały, multiwitaminy i kwasy tłuszczowe omega-3. Niewielki odsetek uczestników badania stosował dietę wegańską/wegetariańską lub bezglutenową. Warto zauważyć, że 60% kohorty spożywało kofeinę, a 3% spożywało alkohol w fazie laktacji.

Zgodnie z wcześniejszymi badaniami, w obecnym badaniu nie zaobserwowano żadnych znaczących zmian w profilach HMO w oparciu o spożycie pokarmu przez matkę i skład ciała. Stwierdzono słaby dodatni związek między jednonienasyconymi kwasami tłuszczowymi (MUFA) a pojedynczymi HMO.

Ponadto słaby związek między białkiem w diecie a HMO, w tym lakto-NZaobserwowano -fukopentaozę III (LNFP) III i sialilolakto-N-tetraozę c (LSTc). Co ciekawe, nie znaleziono związku między błonnikiem pokarmowym a syntezą HMO.

W porównaniu z dietą wysokowęglowodanową, dieta wysokotłuszczowa doprowadziła do zmniejszenia stężenia sialowanych HMO. Ponadto wyższe spożycie glukozy w diecie wpłynęło na profile fukozylowanych HMO, które nie były związane z dietą o wyższej zawartości galaktozy. Wstępna analiza wykazała związek między witaminą A w diecie a wyższymi poziomami sialilowanych HMO, w tym LSTc i LSTa.

Zaobserwowano niespójne korelacje między witaminami z grupy B i fukozylowanymi HMO, a także alfa-tokoferolem z sialowanymi HMO. W szczególności ustalono pozytywny związek między całkowitym folianem / wszystkimi formami kwasu foliowego a stężeniem całkowitych HMO / poszczególnych HMO.

Spożycie ekwiwalentu kwasu foliowego (DFE) powyżej średniego poziomu 600 μg/dzień wiązało się ze zwiększonym całkowitym stężeniem HMO w próbkach mleka. Przyszłe badania muszą wyjaśnić mechanizm leżący u podstaw tego związku.

Na podstawie wyników DEXA nie stwierdzono istotnych korelacji pomiędzy stężeniem HMO a składem ciała. Jednak ważne jest, aby zrozumieć, czy zmienność genetyczna uczestników przeważyła nad wpływem stanu odżywienia matki.

Wnioski

Obecne badanie ma pewne ograniczenia, w tym wykorzystanie danych zgłaszanych przez samych siebie i niemożność uogólnienia wyników. Kolejnym ograniczeniem tego badania jest jego przekrojowy projekt badania.

Pomimo tych ograniczeń autorzy twierdzą, że to badanie jest pierwszym, które analizuje korelacje między krótkoterminowym spożyciem pokarmu przez matkę a stanem odżywienia podczas laktacji. Udokumentowano, że umiarkowana zmiana stanu odżywienia matki nie ma istotnego wpływu na stężenie HMO.