Zdrowie papieża emeryta Benedykta jest „poważne”, ale „stabilne” – poinformował Watykan

Częścią dziedzictwa Benedykta, jako jednego z czołowych konserwatystów katolicyzmu, jest to, że jego punkt widzenia stracił grunt przede wszystkim w jego rodzinnym kraju.

Jeśli już, to wersja katolicyzmu Benedykta jest bardziej popularna w Stanach Zjednoczonych, które wyłoniły się za pontyfikatu Franciszka jako epicentrum światowego tradycjonalizmu.

„Jeśli spojrzysz teraz na wiadomości w Niemczech, będą o tym mówić [Benedict’s] zdrowia, ale tylko z kilkoma krótkimi wrażeniami z Rzymu — nic z Berlina czy Monachium” — powiedział Gregor Maria Hoff, teolog zaangażowany w proces reformy niemieckiego kościoła. „Nie jest to wzruszające dla Niemców”.

Noszący imię Joseph Ratzinger, człowiek, który miał zostać pierwszym niemieckim papieżem od 1000 lat, został ochrzczony w małym bawarskim miasteczku, osiągnął pełnoletność podczas II wojny światowej, jako nastolatek został powołany do Hitlerjugend, a później cytowany okrucieństwa wojenne jako jeden z powodów, dla których pociągała go religia. Zyskał rozgłos w Kościele jako teolog na niemieckich uniwersytetach, a nawet po przeprowadzce do Rzymu – zostając potężnym kardynałem, a następnie papieżem – mówił, że czyta książki głównie po niemiecku. „Bycie Niemcem jest bardzo silną częścią mojej tożsamości kulturowej” – powiedział.

Ale w ciągu lat, które Benedykt spędził w Rzymie – zwłaszcza w ciągu swojej dekady jako emerytowany papież – niemiecki kościół, który od dawna miał liberalną passę, przeszedł ogromne zmiany, które zmieniły go w coś w rodzaju poligonu doświadczalnego, jak daleko może zajść progresizm.

Niemiecki raport dokumentuje ponad 3600 przypadków nadużyć w Kościele katolickim

Dochodzenie komisji kościelnej z 2018 r. w sprawie siedmiu dekad nadużyć w kościele, dokumentujące przypadki z udziałem ponad 1600 duchownych, wywołało kryzys zaufania wśród niemieckich katolików, w tym biskupów, którzy przyznali, że zgnilizna leży u podstaw systemu. Oni z kolei opracowali wieloletni proces ponownej oceny niektórych z najbardziej fundamentalnych – i kontrowersyjnych – kwestii w Kościele.

Chociaż seria spotkań jeszcze się nie zakończyła, uczestnicy, w tym niemieccy biskupi, wezwali Kościół do błogosławienia związków osób tej samej płci, jednocześnie prosząc papieża o złagodzenie przepisów dotyczących celibatu i zezwolenie na wyświęcanie kobiet. Wszystkie oznaczałyby historyczne zmiany dla Kościoła katolickiego i musiałyby zostać zatwierdzone przez Rzym.

W Stanach Zjednoczonych niektórzy z przeważnie konserwatywnych przywódców katolickich wydali specjalne ostrzeżenia dla Niemiec lub nawet mówili o możliwości schizmy, jeśli nadejdą zmiany.

Tymczasem Franciszek znajduje się w trudnej sytuacji. Opowiadał się za wizją kościoła, która obejmuje większą autonomię kościołów na poziomie krajowym, i był bardziej ugodowy niż jego poprzednicy w stosunku do grup takich jak społeczność LGBTQ. Ale jego porucznicy w Watykanie są wyraźnie zaniepokojeni. W zeszłym miesiącu na spotkaniach z niemieckimi biskupami w Rzymie zwierzchnicy Watykanu wezwali do „moratorium” na ten proces; biskupi niemieccy odmówili.

Biskupi niemieccy chcą zmodernizować kościół. Czy nie za bardzo wyprzedzają papieża Franciszka?

„Jest strach [in the Vatican] że będzie to jak ogień, który rozprzestrzeni się gdzie indziej” – powiedział dziennikarzom Georg Bätzing, przewodniczący konferencji biskupów niemieckich. „Jesteśmy katolikami. Ale my chcemy być katolikami w inny sposób”.

Benedykt, który od lat był słaby i ślubował milczeć w sprawach kościelnych, nie wypowiadał się na temat niemieckiego procesu, zwanego drogą synodalną. Ale jeden podobnie myślący niemiecki kardynał w Watykanie, Gerhard Müller, regularnie go krytykował. Biograf Benedykta, Peter Seewald, powiedział w wywiadzie dla The Washington Post, że można „wyobrazić sobie”, jak czuje się Benedykt.

„Jest to dokładnie przeciwieństwo tego, co Ratzinger głosił przez całe swoje życie jako teolog i o co walczył” – powiedział Seewald.

Bardziej niż zajmowanie stanowiska w jakiejś sprawie, Benedykt ma uniwersalne zdanie na temat wiary: że nie powinna ona ulegać kaprysom kulturowym. Jako papież ostrzegał przed „agresywnymi formami sekularyzmu” i martwił się, że Kościół pójdzie na ustępstwa wobec norm współczesnej kultury, które mogą osłabić odwieczne prawdy katolicyzmu.

„Potrzebujemy siły moralnej w naszych czasach” – powiedział Benedykt XVI w 2011 roku na początku swojej wizyty w Niemczech.

Chociaż przepaść między Benedyktem a Kościołem niemieckim pogłębiła się, od dawna był kimś w rodzaju odstającego wśród rówieśników. Seewald powiedział, że Benedykt przez dziesięciolecia miał „trudne” relacje z Kościołem w swoim kraju, oparte najpierw na różnicach w interpretacji Soboru Watykańskiego II, a później na napięciach związanych z protestami studentów pod koniec lat 60.

W porównaniu z kościołem we Włoszech, na przykład, kościół niemiecki zawsze miał tendencje reformatorskie. Uczeni twierdzą, że jest to częściowo spowodowane wpływem protestantyzmu, nawet wieki po reformacji. Niemcy mają również sieć potężnych świeckich organizacji katolickich, rozpraszających władzę duchownych. Kościół niemiecki, choć zagrożony, jest jednym z najbogatszych kościołów narodowych dzięki państwowemu podatkowi kościelnemu.

„Ratzinger widzi w Niemczech kościół fasad, który nie jest już wypełniony wiarą” – powiedział Seewald.

W Niemczech przeżył kilka świetnych chwil. Kiedy został wybrany na papieża w 2005 roku, tabloid Bild, jakby wychwalając narodowe zwycięstwo, wykrzyknął nagłówek: Wir Sind Papst! (Jesteśmy papieżem!)

Kilka miesięcy później Benedykt triumfalnie odwiedził Kolonię, celebrując mszę przed milionem ludzi.

Ale jego reputacja, nawet wśród niektórych zwolenników, została nadszarpnięta. Na początku tego roku śledztwo zlecone przez kościół oskarżyło go o wykroczenia w kilku przypadkach, kiedy kierował archidiecezją w Monachium od 1977 do 1982 roku. W jednym przypadku, śledztwo wykazało, że Benedykt świadomie przyjął księdza do swojej archidiecezji, nawet po tym, jak duchowny został skazany za molestowanie seksualne przed sądem karnym.

Niemieckie śledztwo oskarża Benedykta XVI o „niewłaściwe postępowanie” podczas zajmowania się przypadkami nadużyć, gdy był arcybiskupem Monachium

Kancelaria prawna, która przeprowadziła dochodzenie, stwierdziła, że ​​twierdzenia Benedykta o braku wiedzy o sprawach nie są wiarygodne.

Benedykt wkrótce potem musiał poprawić zapis, przyznając się do swojej obecności na spotkaniu w 1980 r., na którym przedstawiciele kościoła dyskutowali o księdzu drapieżniku.

„Nawet ludzie przyjaźnie nastawieni do Ratzingera są bardzo rozczarowani, że nie powiedział prawdy” – powiedział Christian Weisner, rzecznik Wir Sind Kirche, ruchu opowiadającego się za reformami kościoła. Weisner powołał się na swoich starszych teściów, którzy spędzili całe życie jako aktywni parafianie. „Są rozczarowani Ratzingerem, a także całym Kościołem” – powiedział.