Dlaczego czescy komuniści przebudowali Mercedesa 770, aby był do niego niepodobny?
Miejscem akcji jest powojenna Praga. Tuż po zakończeniu II wojny światowej w Czechosłowacji (podobnie jak w innych krajach Europy Wschodniej, w tym także w Polsce) we władzach najwyższych uczestniczyli komuniści wprowadzeni przez Armię Czerwoną oraz przedwojenni politycy, a prezydentem był Edward Benesz, który ten urząd pełnił przed wojną. Tak było do lutego 1948 r., kiedy to komuniści przeprowadzili zamach stanu i przejęli władzę.
Do dyspozycji najwyższych władz był poniemiecki luksusowy Mercedes 770, tzw. „Grosser Mercedes”. To największy i najbardziej luksusowy model, jaki powstawał w Stuttgarcie. Długi na 6 metrów, wyposażony w silnik 8-cylindrowy z kompresorem o pojemności 7655 cm3 i mocy 230 KM. Auto mogło rozpędzić się na autostradzie do 170 km/h, spalało wtedy 30 l benzyny na 100 km, ale bak o pojemności 195 l wystarczał na długie trasy, nawet na 600 km.
Mercedes 770
Grosser Mercedes 770 – bardzo rzadki i najdroższy model ze Stuttgartu
Mercedes 770 był najdroższym modelem, kosztował od 30 do 47 500 RM, w latach 1938-43 wyprodukowano zaledwie 88 szt. – każda na specjalne zamówienie. Wersji cabrio powstało dosłownie kilka sztuk.
Mercedes 770 z Muzeum Techniki w Pradze
Jedną z nich zamówiono dla dowódcy wojsk niemieckich w okupowanej Norwegii. I właśnie ten pojazd, na skutek różnych wojennych wydarzeń, pozostał po zakończeniu wojny w Czechosłowacji i służył najwyższym władzom przez kilka lat. Komunistyczni dygnitarze niechętnie jednak patrzyli na luksusowego Mercedesa. Używali go chętnie, bo był niezawodny, komfortowy, ale gwiazda na chłodnicy i w innych miejscach kłuła w oczy.
Mogli oczywiści przesiąść się na auto czeskiej produkcji lub na „najlepszy na świecie” pojazd sowiecki, ale wiedzieli, że wówczas nie będzie już tak wygodnie. Zapadła więc decyzja, aby Mercedesa 770 przebudować w czeskiej firmie produkującej karoserie tak, aby zatrzeć wszelkie ślady związane z Mercedesem. Zadanie było trudne, ale z technicznego punktu widzenia wykonalne – przedwojenny Mercedes (podobnie jak większość aut z tego okresu) był zbudowany na solidnej ramie, do której przykręcano silnik i skrzynię biegów, zawieszenie z kołami, chłodnicę, drzwi, błotniki, zderzaki. Dzięki temu auto można było „rozebrać” z karoserii i przymocować do ramy blachy o dowolnym kształcie.
Zakamuflowany Mercedes
To, co powstało na bazie Mercedesa 770 w 1952 r. w czeskich zakładach karoseryjnych, w niczym nie przypomina Mercedesa, auto z wyglądu jest niepodobne do niczego (może trochę do radzieckich konstrukcji z tamtego okresu). Zamiast dużego pionowego grilla mamy tu szeroki na dole i wąski u góry wlot powietrza z masywnymi poprzeczkami.
Mercedes 770 z Muzeum Techniki w Pradze
Przednie błotniki nie są już tak charakterystycznie zarysowane jak w oryginale, tylko zintegrowane z karoserią, zamiast oddzielnych chromowanych „garnków” reflektorów mamy światła wbudowane w błotniki, zrezygnowano z ozdobnych kół zapasowych umieszczonych na przednich błotnikach, do tego dodane paskudne kierunkowskazy i „ozdóbkę” na masce. Tył też przebudowano, ale już w mniejszym stopniu.
Mercedes 770 z Muzeum Techniki w Pradze
W środku pozostawiono oryginalne zegary i kierownicę, ale oszpecono deskę rozdzielczą.
Mercedes 770 z Muzeum Techniki w Pradze – wnętrze
Pod maską i pod blachami karoserii pozostały elementy Mercedesa 770. Nadal był szybki i wygodny, choć już nie piękny, jak oryginał. Dziś zakamuflowany przez komunistów Mercedes jest jednym z wielu eksponatów działu Transport Narodowego Muzeum Techniki w Pradze.
Mercedes 770 z Muzeum Techniki w Pradze
W galerii przebudowany Mercedes z Muzeum Techniki oraz zdjęcia oryginalnych modeli 770.
