Rozbieżności są niepokojące: czarnoskórzy mężczyźni i kobiety są bardziej narażeni na raka jelita grubego niż jakakolwiek inna grupa rasowa w Stanach Zjednoczonych. Są również o 40% bardziej narażeni na śmierć z tego powodu niż inne grupy rasowe.

Istnieje wiele możliwych wyjaśnień, w tym różnice w czynnikach ryzyka, dostęp do opieki zdrowotnej oraz inne zmienne społeczne i ekonomiczne. Ale nowe badania sugerują, że może istnieć inny powód: czynniki genetyczne w guzach czarnych pacjentów. Badania wykazały, że nawet wśród pacjentów z rakiem jelita grubego leczonych w tej samej instytucji, osoby pochodzenia afrykańskiego nie żyją tak długo po postawieniu diagnozy, jak osoby pochodzenia europejskiego, wschodniego lub południowoazjatyckiego.

Nowe badania wskazują, że pacjenci pochodzenia afrykańskiego mogą być mniej narażeni na mutacje nowotworowe, na które można celować

Teraz zespół badawczy Memorial Sloan Kettering Cancer Center (MSK) kierowany przez biologa obliczeniowego Henry’ego Walcha, MS, odkrył, że pacjenci z rakiem jelita grubego pochodzenia afrykańskiego rzadziej mają guzy, które dobrze reagują na dwie ważne klasy nowszych metod leczenia: immunoterapię i celowane terapia. Te terapie działają lepiej na nowotwory, które mają pewne mutacje genetyczne – lub mają ogólnie większą liczbę mutacji. Badania wykazały, że mniejsza część czarnych pacjentów, których guzy zostały zsekwencjonowane w MSK, miała profile molekularne, które mogłyby być celem tych terapii.

Nowe badanie porównujące wyniki wśród osób o różnym pochodzeniu wykazało:

• Osoby pochodzenia afrykańskiego miały znacznie krótszy średni czas przeżycia po postawieniu diagnozy – o około dwie trzecie – niż pacjenci ze wszystkich innych grup przodków.

• Obecność niektórych mutacji genetycznych, które zazwyczaj można wykorzystać do pogrupowania pacjentów w przewidywane wyniki, nie była pomocna w przewidywaniu wyników u pacjentów pochodzenia afrykańskiego.

• Pacjenci pochodzenia afrykańskiego, których guzy zsekwencjonowano w MSK, mieli o około 30% mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia mutacji, które czyniłyby ich dobrymi kandydatami do immunoterapii.

„Nasze odkrycia sugerują, że rodzaj profili molekularnych obserwowany w guzach pacjentów pochodzenia afrykańskiego może zmniejszyć liczbę opcji leczenia tych pacjentów” – mówi Walch, który przedstawił wyniki 17 kwietnia w American Association for Cancer Research ( AACR) doroczne spotkanie w Orlando na Florydzie. „Podkreślają również pilną potrzebę włączenia populacji zróżnicowanych rasowo do badań nad rakiem i opracowywania leków”.

Mutacje genu APC nie przewidują wyników u pacjentów pochodzenia afrykańskiego

Zespół badawczy odkrył istotną różnicę w związku między mutacjami guza a wynikami u pacjentów pochodzenia afrykańskiego. U ludzi innego pochodzenia, u których guzy mają mutację w genie tzw APC mają zwykle lepsze wyniki. Gen, który normalnie powstrzymuje raka od samego początku, jest zmutowany w około 80% guzów jelita grubego. Jednak wśród czarnych pacjentów analizowanych w tym badaniu, mających APC mutacja w guzie wydawała się nie mieć wpływu na wynik.

„To odkrycie nas zaskoczyło. W przypadku pacjentów innych przodków zaobserwowaliśmy bardzo istotną różnicę w całkowitym przeżyciu w oparciu o obecność APC mutacje, co pozwala nam klasyfikować rokowanie pacjentów” – mówi Walch. „Jednakże u pacjentów pochodzenia afrykańskiego APC status nie był w ogóle związany z żadnymi różnicami w całkowitym przeżyciu”.

Porównanie przeżywalności raka jelita grubego według pochodzenia przy użyciu danych genetycznych MSK-IMPACT®

Walch i współpracownicy przeanalizowali dane genetyczne 4441 osób leczonych z powodu raka jelita grubego w MSK. Guzy zostały przeanalizowane przy użyciu MSK-IMPACT®, testu sekwencjonowania nowotworów, który szuka mutacji w ponad 500 genach. Naukowcom udało się określić pochodzenie genetyczne, korzystając z informacji referencyjnych z projektu 1000 genomów, współpracy grup badawczych z całego świata w celu stworzenia kompletnego i szczegółowego katalogu ludzkich odmian genetycznych, które mogą być związane z rakiem.

Pacjenci byli oznaczani jako posiadający pochodzenie europejskie, afrykańskie, wschodnioazjatyckie, południowoazjatyckie lub rdzennych Amerykanów, gdy jeden z tych szacunkowych przodków dominował. Większość pacjentów miała europejskie pochodzenie, a najbardziej uderzające różnice w wynikach i genetyce zaobserwowano między tą grupą a pacjentami z rakiem jelita grubego pochodzenia afrykańskiego.

Na przykład grupa pochodzenia afrykańskiego miała medianę całkowitego przeżycia wynoszącą 45,7 miesiąca od momentu rozpoznania w porównaniu z 67,1 miesiąca w grupie pochodzenia europejskiego.

Mniej pacjentów z rakiem jelita grubego pochodzenia afrykańskiego kwalifikuje się do immunoterapii i terapii celowanej na podstawie ich profilu genomowego

W porównaniu z innymi grupami, znacznie mniejsza część pacjentów w grupie pochodzenia afrykańskiego miała markery genetyczne wskazujące, że immunoterapia będzie skuteczna przeciwko rakowi jelita grubego. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków ma wytyczne dotyczące podawania immunoterapii w oparciu o markery genetyczne, w tym podtyp nowotworu zwany niestabilnością mikrosatelitarną (MSI). Inne kryterium opiera się na guzie mającym ogólnie dużą liczbę mutacji, znanym jako obciążenie mutacyjne guza (TMB).

Podczas gdy 20,4% pacjentów pochodzenia europejskiego kwalifikowało się do immunoterapii zgodnie z tymi wytycznymi, tylko 13,5% pacjentów pochodzenia afrykańskiego kwalifikowało się.;

Co więcej, w podgrupie pacjentów bez MSI z niskim TMB osoby pochodzenia afrykańskiego rzadziej niż pacjenci pochodzenia europejskiego miały inne zmiany dające się zastosować terapeutycznie — 5,6% w porównaniu z 11,2%. Wynikało to głównie z faktu, że pacjenci pochodzenia afrykańskiego rzadziej niż osoby pochodzenia europejskiego mieli BRAF^V600E mutacja, która dobrze reaguje na niektóre ukierunkowane leki przeciwnowotworowe (1,8% w porównaniu z 5,0%).

Pacjenci pochodzenia afrykańskiego mieli również większą częstotliwość zmian w genie o nazwie KRASco wiąże się z agresywnymi nowotworami i złym przeżyciem.

Walch powiedział, że odkrycia są „fragmentami znacznie większej układanki” i podkreślają znaczenie uwzględnienia pochodzenia genetycznego podczas analizy czynników genetycznych zaangażowanych w rozwój raka. Uznaje obszerne repozytoria danych genomicznych i klinicznych MSK, możliwe dzięki MSK-IMPACT i współpracownikom klinicznym, które umożliwiają dostęp do bardzo szczegółowych informacji genetycznych i klinicznych o pacjentach.

Wysiłki MSK w celu zrozumienia raka jelita grubego u Afroamerykanów

„To badanie jest częścią znacznie większego wysiłku, w ramach którego próbujemy odkryć wiele przyczyn słabych wyników u Afroamerykanów z rakiem jelita grubego” – mówi. „Naszym ostatecznym celem jest zidentyfikowanie możliwości interwencji i poprawy wyników w tej zaniedbanej społeczności pacjentów”.

W tym celu MSK dociera do społeczności w niedostatecznym stopniu obsłużonych, aby podkreślić znaczenie badań przesiewowych jelita grubego i zdrowia poprzez sesje informacyjne dla pacjentów, targi zdrowia i inne działania na rzecz równości w zdrowiu. Od 2003 roku lekarze MSK są zaangażowani w nowojorską inicjatywę C5 — Citywide Colorectal Cancer Control Coalition. Grupa była częścią działań informacyjnych Departamentu Zdrowia i Higieny Psychicznej NYC w celu zwiększenia badań przesiewowych jelita grubego. W ciągu ostatnich dwóch dekad C5 pomogło zwiększyć wskaźniki badań przesiewowych jelita grubego o 64% w Nowym Jorku – a wskaźniki badań przesiewowych wśród dorosłych osób rasy czarnej należą do najwyższych ze wszystkich grup w mieście.

Ponadto dr Francisco Sanchez-Vega, starszy autor badania zaprezentowanego w AACR, otrzymał niedawno stypendium Corning-MSK Health Equity Research Fellowship, które finansuje badania nad dużymi dysproporcjami w wynikach leczenia raka u pacjentów w historycznie zaniedbanych społecznościach. Stypendium pozwoli dr Sanchez-Vega, asystentowi onkologa obliczeniowego w MSK Colorectal Service na Wydziale Chirurgii, na badanie genomicznych, klinicznych i społeczno-ekonomicznych przyczyn nieproporcjonalnie negatywnych skutków raka jelita grubego w społecznościach rasy czarnej.