Podróżowanie w obu kierunkach między UE a Wielką Brytanią stanie się bardziej biurokratyczne i droższe. Zarówno Wielka Brytania, jak i UE wdrażają nowe reżimy graniczne, aby zaostrzyć kwestie bezpieczeństwa, ale co wpłynie na podróżnych.

Obywatele przylatujący bez wizy będą musieli ubiegać się o ETA przed podróżą za opłatą 10 funtów za osobę, wliczając tych, którzy jedynie przesiadają się na lotnisku w Wielkiej Brytanii. Będzie to kolejny koszt i bariera dla osób decydujących się na przyjazd do Wielkiej Brytanii.

Toomer mówi, że nowy rząd ma szansę na nowy początek: „Wzywamy rząd do współpracy z branżą w celu opracowania nowego Planu zrównoważonego rozwoju turystyki, który będzie miał ambitne cele i, co najważniejsze, będzie wspierał aspiracje dobrą polityką.

Rząd Partii Pracy zobowiązał się również do ponownego nawiązania stosunków z UE, co chcielibyśmy osiągnąć poprzez zawarcie umowy o mobilności między Wielką Brytanią a UE, która nie otwierałaby na nowo debaty na temat Brexitu, ale ułatwiłaby podróżowanie i handel między tymi dwoma jurysdykcjami zarówno osobom podróżującym w celach wypoczynkowych, jak i służbowych.

Budżet marketingowy VisitBritain wynosi około 18 milionów funtów rocznie, w porównaniu do ponad 80 milionów euro (67 milionów funtów) w Irlandii, pomimo faktu, że turystyka – według danych rządowych – generuje imponujące 21 funtów dodatkowych wydatków na każdego zainwestowanego funta. Gdyby z każdego ETA przydzielono zaledwie 1 funta, VisitBritain mogłoby przynieść znaczne zyski dla gospodarki Wielkiej Brytanii.

Największym wyzwaniem dla rządu może być kwestia tonu.

Łatwo jest wykorzystywać niedawną historię i narrację o „rozbitej Brytanii” do wspierania nowej polityki – ale lepiej byłoby o tym szeptać, aby potencjalni zagraniczni turyści nie musieli kręcić się po całym świecie w poszukiwaniu bardziej atrakcyjnego miejsca na wakacje.

Co reszta świata myśli o Wielkiej Brytanii

Australia

Większość Australijczyków ma stereotypowy pogląd na Wielką Brytanię, ukształtowany głównie przez relacje z wydarzeń sportowych, takich jak Wimbledon i The Ashes. Relacje z brytyjskiej polityki praktycznie nie istnieją. Australijczycy cierpią z powodu presji związanej z kosztami utrzymania i szukają okazji na podróże; przy słabszym dolarze australijskim Wielka Brytania jest postrzegana jako drogi cel podróży. Tanie loty długodystansowe również w dużej mierze zniknęły. Jednak wielu młodych Australijczyków ubiega się teraz o wizy pracownicze w Wielkiej Brytanii, które są teraz łatwiejsze na mocy przepisów po Brexicie. Kilka lat w Londynie jest nadal postrzegane jako ważny rytuał przejścia po ukończeniu uniwersytetu – i wygodna baza wypadowa do zwiedzania Europy.

Mark Chipperfield

Grecja

Pochodząc z dość chaotycznego kraju, Grecy kochają brytyjskie poczucie porządku („Stoją w kolejce, żeby złapać autobus! Mówią „przepraszam”, kiedy na ciebie wpadną!”). Uwielbiają też Sherlocka Holmesa i zakupy w Harrods – uwielbiają nawet tamtejszy klimat (!). Większość Greków chętnie skorzystałaby z okazji, żeby odwiedzić Wielką Brytanię, a wysokie ceny (jedzenia i zakwaterowania) odstraszają ich bardziej niż przestępstwa z użyciem noża (Grecy generalnie uważają, że mają więcej powodów, żeby obawiać się zachowania Brytyjczyków, kiedy są na wakacjach w Grecji, niż kiedy są w swoim kraju ojczystym).

Heidi Fuller-Miłość

USA

Turystów do Wielkiej Brytanii od zawsze przyciągały zamki i kultura (pomyśl o Harrym Potterze, nie o Made in Chelsea). Jednak większość znanych mi Amerykanów była w Wielkiej Brytanii i szuka podróży w dalsze rejony. Myślę, że ten spadek nie wynika ze spadku popularności Wielkiej Brytanii (choć słyszę regularne skargi na jedzenie w pubie od tych, którzy tam jeżdżą), ale ze wzrostu popularności innych miejsc: Amerykanie, których znam, podróżują do Japonii, Islandii, Danii, Włoch, Szwajcarii… Chociaż zauważyłem to anegdotycznie, dane potwierdzają tę zmianę: rok do roku amerykańska turystyka w Japonii wzrosła o 17,4 procent w pierwszych kilku miesiącach 2024 r. i o 35,5 procent w porównaniu z 2019 r.

Sara Sherwood

Niemcy

Niemcy, których znam lub z którymi rozmawiałem o wizycie w Wielkiej Brytanii, nie mają z tym żadnych szczególnych problemów i dość czule mówią o swoich własnych doświadczeniach. Nieuchronnie nastąpił niewielki spadek entuzjazmu od czasu Brexitu i związanych z nim opóźnień, problemów z wizami i ogólnego antyeuropejskiego nastroje, ale ostatnio mieliśmy tu mnóstwo strajków kolejowych, opóźnień i odwołań (Deutsche Bahn od jakiegoś czasu jest na równi pochyłej), a większość nawet nie wie o przestępczości nożowej w Londynie i zanieczyszczonych wodach w Wielkiej Brytanii. Latem większość Niemców wydaje się być bardziej zniechęcona ideą deszczowej pogody niż czymkolwiek innym, zwłaszcza że mogą łatwiej zwiedzać resztę Europy, w tym słoneczne południe.

Paweł Sullivan

Francja

Spodziewałem się, że otworzę wrota, pytając moje biuro składające się wyłącznie z Francuzów, co sądzą o odwiedzeniu Wielkiej Brytanii w tej chwili. Z pewnością nie przegapią żadnej okazji, by powiedzieć mi, że nasze jedzenie i pogoda są do bani. Chociaż żaden z tych czynników nie zniechęca mnie do powrotu do Wielkiej Brytanii, to stan naszego transportu publicznego tak; nie pamiętam, kiedy ostatni raz tam byłem i moje pociągi jeździły punktualnie (ironiczne, bo 10 lat temu powiedziałbym to samo o Francji). Odpowiedź była jednak o wiele prostsza. „Paszporty” — mówi mój kolega. „Możemy używać naszych dowodów osobistych w całej Unii Europejskiej, ale teraz musimy pamiętać o odnawianiu paszportów, aby przyjechać do Wielkiej Brytanii”.

Anna Richards