To interesujący film autorstwa fotografa krajobrazu Marka Denneya. To dyskusja na temat „wielkich” fotografów, a konkretnie świetnej fotografii krajobrazowej. I dlaczego wielu z nas nigdy nim nie zostanie. Rzecz jednak w tym, że jest OK.

Mówi także o cechach wielkich. Rzeczy, które możemy zastosować w naszej fotografii, naszym podejściu i sposobie myślenia. Sposoby, w jakie możemy stale motywować się do doskonalenia i stawania się wspanialszymi, nawet jeśli nigdy nie osiągniemy wielkości.

Co wyróżnia świetnego fotografa?

Cóż, trudno to określić ilościowo, ale jedno jest pewne. Nie chodzi tylko o jakość ich pracy. Oczywiście musi spełniać pewien standard na tym czy innym poziomie. Ale są niezliczone tysiące innych fotografów, którzy wykonują prace równie dobre z technicznego punktu widzenia.

To tylko jedna cecha. Kolejnym aspektem, jak podkreśla Marek, jest ich poświęcenie. Nieustanne dążenie do doskonalenia swojego rzemiosła i umiejętności. Najlepsi fotografowie nieustannie starają się być lepsi.

Nie jesteś świetny, ale to nie ma znaczenia

Nie jesteś świetnym fotografem. Gdyby tak było, prawdopodobnie nie czytałbyś artykułów i nie oglądał takich filmów. Ale to OK, że nie jesteś świetnym fotografem. Ja też nie jestem wielkim fotografem. Nie wszyscy musimy być tam z Anselem Adamsem.

Ale to też nie znaczy, że powinniśmy dać sobie spokój. Dążenie do tej wielkości, niezależnie od tego, czy ją osiągniemy, czy nie, jest tym, co napędza nas jako fotografów. To właśnie sprawia, że ​​tworzymy. Dzięki temu możemy się doskonalić.

W swoim filmie Mark oferuje kilka wskazówek i pytań, które warto sobie zadać. Rzeczy, które mogą pomóc nam przyjąć nawyki niektórych świetnych fotografów. Rzeczy, które pomogą nam w naszej podróży.

Eksperymentuj bez strachu przed porażką

Co sprawia, że ​​Twoje serce śpiewa? Większość ludzi nie wie, co tak naprawdę napędza ich pasję, jeśli chodzi o fotografię. Musisz poeksperymentować. Być może dany gatunek nie jest Twoją pasją, ponieważ nie jesteś jeszcze w tym dobry. Boisz się przekraczać swoje granice?

Musisz pozbyć się tego strachu. Nie musisz pokazywać światu wszystkiego, co tworzysz. Miej swobodę eksperymentowania i próbowania nowych rzeczy bez obawy przed porażką. Nie czuj się zawiedziony, gdy coś nie wyjdzie. Wykorzystaj tę porażkę do nauki i uzyskaj wskazówki, które pozwolą Ci poprawić się na przyszłość.

Nieustanny nacisk na przetwarzanie końcowe

To będzie kwestia sporna. Nie jestem największym fanem postprocessingu. Nie mam nic przeciwko temu, a inni chętnie robią, co chcą. Wolałbym sam tego robić jak najmniej. Przynajmniej cyfrowo.

Jeśli chodzi o film, uwielbiam spędzać czas w ciemni. Kiedy masz własną ciemnię, fotografujesz z myślą o ostatecznym rezultacie. Wiesz, że możesz z nim pokombinować w ciemni, aby dostać się tam, gdzie go potrzebujesz.

Oczywiście mamy to także w przypadku rozwiązań cyfrowych, korzystając z aplikacji takich jak Lightroom, Capture One i Photoshop. Ale dla mnie ten proces jest o wiele przyjemniejszy w przypadku filmu.

Ale niezależnie od tego, czy z reguły korzystasz z dużej ilości postprodukcji, czy nie, musisz to zrozumieć. Musisz stale uczyć się nowych technik, aby zapewnić sobie więcej opcji w zakresie cyfrowej postprodukcji. Pewnego dnia obraz może opierać się na technice, której nigdy nie używasz.

Zostań studentem kompozycji

Skład to wspaniała rzecz. Podobnie jak w przypadku przetwarzania końcowego, „zasady” kompozycji są czymś, co powinieneś znać i rozumieć, niezależnie od tego, czy zdecydujesz się ich przestrzegać, czy nie. Nazywane „zasadami” są wytycznymi.

Rzeczy takie jak zasada trójpodziału, złoty podział itp. Fotografia tego nie robi Posiadać dostosować się do jednego z nich. Ale powodem ich popularności jest to, że zdjęcia zgodne z jedną z „zasad” często się sprawdzają.

Kompozycja jest taką samą sztuką jak sama fotografia. Nie musisz przestrzegać zasad. Jednak zrozumienie ich i Dlaczego działają, jest niezbędne do zrozumienia, jak je złamać. Przynajmniej jeśli chcesz to zrobić skutecznie.

Podziel się tym, czego się nauczyłeś

To kolejna kwestia, która będzie dość kontrowersyjna. Niektórzy ludzie (nadal) uważają, że wiedzę należy trzymać w tajemnicy, obawiając się, że „szkolą konkurencję”. Inni, jak Mark i ja, uważają, że wiedzą należy się swobodnie dzielić.

Nigdy nie rozumiałem sposobu myślenia polegającego na utrzymywaniu zasad i technik w tajemnicy. Większość ustawień fotograficznych można łatwo odtworzyć na podstawie odbić i cieni na samych zdjęciach. Gdy nabędziesz biegłości, pełne odtworzenie fotografii stanie się kwestią techniczną.

A nawet jeśli tak nie jest, odwiedzenie mediów społecznościowych i kilku wciąż istniejących forów fotograficznych pozwoli innym fotografom domyślić się, jak mogło zostać oświetlone. Zasadniczo, jeśli będą chcieli to rozgryźć, zrobią to. Żadna praca nie jest pod tym względem niczym wyjątkowym.

Ale nauczanie zasad. Zrozumienie, powód, dla którego działają pewne techniki, które faktycznie kształci ludzi. To pomaga im stać się lepszymi wersjami samych siebie. Nie kopie ciebie. Nauczenie kogoś innego pomoże ci także lepiej to zrozumieć.

Dlaczego posiadasz aparat?

Ostatecznie naprawdę ulepszanie swoich zdjęć i wyróżnianie się sprowadza się do prostego pytania. Jakim właścicielem aparatu jesteś?

Czy chcesz po prostu mieć możliwość uchwycenia dobrze wyglądających wspomnień drogim aparatem? Stworzyć obrazy, które wzbudzą uczucia i emocje w Tobie i Twojej rodzinie, przypominając Ci o tamtym czasie? Nie ma w tym nic złego.

A może chcesz zmobilizować się do urzeczywistnienia wizji, które widzisz w swojej głowie? Czy chcesz zobaczyć scenę w swoim umyśle, a następnie móc ją sobie wyobrazić, wiedząc, że możesz stworzyć wszystko, co chcesz? I wywołać u przypadkowych widzów dowolne emocje?

To drugie to pasja na całe życie. Niemożliwe jest, aby jedna osoba nauczyła się, zrobiła i wypróbowała wszystkiego w fotografii. Im częściej to robimy, tym bardziej chcemy eksperymentować, uczyć się i dążyć do nieuchwytnej wielkości.