Według nowych badań przeprowadzonych przez Franka Rheindta z National University of Singapore, opublikowanych 19 stycznia w czasopiśmie PLOS Genetics, czerwone ptactwo dżungli – dziki przodek kurczaka – traci swoją różnorodność genetyczną poprzez krzyżowanie się z ptakami udomowionymi.

Ludzie udomowili czerwone ptactwo dżungli w tropikalnej Azji gdzieś między 3000 a 10 000 lat temu, ale dzikie i domowe ptaki nadal mogą się krzyżować. Jest to problem związany z ochroną czerwonego ptactwa dżungli, ponieważ w miarę jak dzikie populacje pozyskują więcej DNA od kurczaków, mogą utracić swoją różnorodność genetyczną, potencjalnie czyniąc je mniej odpornymi na zmiany w środowisku.

W nowym badaniu naukowcy porównali całe genomy 51 kurczaków i 63 ptaków z dżungli z całego naturalnego zasięgu dzikiego ptactwa, aby znaleźć oznaki krzyżowania się. Widzieli, że DNA z udomowionych kurczaków przenosi się do dzikiego ptactwa dżungli, a skala tego ruchu wzrosła w ostatnich dziesięcioleciach. Porównując współczesne genomy dzikiego ptactwa z genomami czerwonego ptactwa dżungli sprzed około wieku, naukowcy szacują, że dzikie ptaki odziedziczyły od ptaków domowych od 20% do 50% genomów, w zależności od ich lokalizacji. W badaniu zidentyfikowano również osiem genów, które znacznie różniły się między kurami domowymi a ich dzikimi przodkami i które prawdopodobnie były kluczem do rozwoju kurczaka jako zwierzęcia hodowlanego. Geny te biorą udział w rozwoju, rozmnażaniu i widzeniu.

Wyniki badań ujawniają trwającą utratę różnorodności genetycznej dzikiego ptactwa dżungli, a naukowcy sugerują, że konieczne mogą być wysiłki w celu ochrony jego genomu. Ponadto dzikie populacje mają wartość dla rolnictwa, ponieważ mogą służyć jako rezerwuar różnorodności genetycznej, z którego naukowcy mogą korzystać, aby ulepszyć udomowione gatunki – na przykład znajdując warianty genetyczne, które czynią zwierzę bardziej odpornym na określoną chorobę. Utrata tej różnorodności genetycznej u czerwonego ptactwa dżungli może utrudnić naukowcom ochronę jednego z najważniejszych źródeł pożywienia dla ludzkości.

Autorzy dodają: „Genomy 100-letnich ptaków pokazują, że współczesne dzikie ptactwo dżungli ma średnio więcej krajowego DNA niż kiedyś. Dziki genotyp jest ważnym rezerwuarem różnorodności genetycznej kurczaków, a jego zachowanie ma kluczowe znaczenie”.

#####

W swojej relacji użyj tego adresu URL, aby zapewnić dostęp do bezpłatnie dostępnego artykułu w Genetyka PLOS:

strona 1010522

Podgląd tylko dla prasy:

Kontakt: Frank Rheindt, dbsfre@nus.edu.sg

Obraz Podpis: Dzikimi przodkami kurczaka są czerwone ptactwo dżunglowe, które łatwo się mieszają. W swoim badaniu Wu i in. znaleźli dowody utraty dzikiego genotypu u czerwonego ptactwa dżungli w całym antropocenie, porównując współczesne genomy z historycznymi sprzed około wieku. W swoim rodzimym zasięgu w Azji Południowo-Wschodniej swobodnie wędrujące czerwone ptactwo dżungli wykazuje cechy domowe wskazujące na introgresję domową do dzikiej populacji (pokazane tutaj). [Photo Courtesy of Yong Chee Keita Sin]

Obraz Kredyt: Wu i in., 2023. CC-BY 4.0,

URL obrazu:

Cytat: Wu MY, Forcina G, Low GW, Sadanandan KR, Gwee CY, van Grouw H i in. (2023) Historyczne próbki ujawniają utratę dzikiego genotypu w wyniku introgresji kurczaków domowych w antropocenie. PLoS Genet 19(1): e1010551.

Kraje autorskie: Australia, Chiny, Niemcy, Singapur, Hiszpania, Wielka Brytania, USA

Finansowanie: MYW, GWJL, CYG były wspierane przez Ministerstwo Edukacji Singapuru w ramach grantu MOE Tier 2 (A-0004777-00-00) przyznanego FER. GF był wspierany przez projekt Erasmus Mundus EURASIACAT (nr ref. 552067) koordynowany przez Uniwersytet w Maladze. Fundatorzy nie odgrywali żadnej roli w projektowaniu badań, gromadzeniu i analizie danych, podejmowaniu decyzji o publikacji ani przygotowaniu manuskryptu.