Niedawne wydarzenia na Ukrainie i w jej pobliżu znacznie się poprawiły, odkąd Stany Zjednoczone ponownie objęły rolę przywódcy. W rzeczywistości na polu bitwy Ukraina powstrzymała rosyjski atak na północnym wschodzie w pobliżu Charkowa, a ukraińskie systemy obronne ostatnio zestrzeliły 29 z 30 rosyjskich dronów i rakiet.

Ukraina była głównym tematem szczytu G7 we Włoszech, zakończonego dziesięcioletnią umową o bezpieczeństwie podpisaną między Stanami Zjednoczonymi a Ukrainą. Ukraina była głównym tematem zwołania przywódców obrony NATO w Brukseli.

Wewnętrznie Ukraina zintensyfikowała działania, ogłaszając dalszą prywatyzację swoich aktywów państwowych, co nie tylko może przynieść cenną walutę, ale także zmniejszyć korupcję w rządzie, pod warunkiem, że aukcje będą prowadzone w jednolity i przejrzysty sposób. Wiele z nich może być trudnych do oceny na tym etapie, ale będą one bardziej istotne do analizy w najbliższej przyszłości.

Te problemy nie dotyczą tylko Ukrainy. Europa i Stany Zjednoczone również są w centrum uwagi. Europie ze względu na niedawno zakończone wybory do Unii Europejskiej i zbliżające się wybory parlamentarne zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i we Francji oraz w Stanach Zjednoczonych, w których w listopadzie odbędą się wybory nie tylko na prezydenta, ale do obu izb Kongresu. To wszystko czynniki otrzeźwiające.

Nawet niedawno podpisane Porozumienie o bezpieczeństwie USA-Ukraina jest dość nieuchwytne, ponieważ zależy od listopadowych wyborów. Konkretne kwestie, takie jak wykorzystanie zysków z kapitału objętego sankcjami rosyjskimi na odbudowę Ukrainy, przynajmniej posunęły się do przodu, przy zgodzie wszystkich stron. Chiny, ze swoją dwulicową polityką wobec Rosji, pozostają nie tyle zagadką, ile raczej procesem w toku, który, miejmy nadzieję, można zmienić z korzyścią dla ich gospodarki.

Stany Zjednoczone nałożyły niedawno nowe sankcje na Chiny. To, czy będą działać, zależy głównie od możliwości ekonomicznych. Chiny potrzebują Zachodu, aby kupował ich towary. Potrzebuje także Rosji w zakresie dostaw energii i być może politycznie strategicznego sojuszu przeciwko Stanom Zjednoczonym. Strategiczne sojusze między państwami autokratycznymi są zawsze efemeryczne. W tym przypadku Ameryka musi wykazać się rozsądkiem, nie antagonizując Chińczyków dodatkowymi cłami, zachowując jednocześnie determinację wobec Tajwanu. Istnieje wiele różnic między Rosją a Chinami, które można wykorzystać.

W każdym razie symbolika niebezpieczeństwa Ukrainy i jej potrzeb jest bardzo widoczna na całym świecie. Nawet niektórzy prawicowcy we Wspólnocie Europejskiej wyrazili swoje poparcie dla Ukrainy i dużo w opozycji do Rosji.

Ukrainie pomimo oskarżeń o korupcję udało się w swojej nieco ponad 30-letniej historii przodować w realizacji procesów demokratycznych, wyborach i pokojowym przekazaniu władzy. W dwóch przypadkach był problem, ale za każdym razem naród ukraiński zwyciężył i na tym właśnie polega demokracja.

Analizując Ukrainę, należy zwrócić uwagę na dwie kwestie. Jednym z nich jest nonsens, że Ukraina nie jest gotowa na NATO. Po drugie, Ukraina jest nienormalnie skorumpowana.

Pierwsza została poważnie zdemaskowana w ciągu ostatnich dwóch lat. Ukraina jest dziś najważniejszą siłą militarną w Europie. Wojna pokazała nie tylko ukraińską determinację militarną, ale także środki. Ukraińscy żołnierze są gotowi militarnie, a ukraiński przemysł obronny rozwinął się, produkując większość tego, czego potrzebuje, w tym opłacalną broń. Rosja okazała się czymś w rodzaju papierowego tygrysa, przede wszystkim dzięki ukraińskiej efektywności, poświęceniu całego społeczeństwa i zachodniej pomocy zaopatrzeniowej. Ukraina nie zostanie zaproszona do NATO na lipcowym szczycie w Waszyngtonie nie dlatego, że nie jest gotowa, ale ze względu na politykę, w tym przypadku błędną politykę.

Korupcja to drugi problem. Ukraina jest potomkiem społeczeństwa radzieckiego całkowicie opartego na korupcji. W systemie komunistycznym szczycącym się równością istniała oligarchia znana jako partia komunistyczna. Wszyscy inni musieli radzić sobie sami. Nie mógłbyś przeżyć, gdybyś nie kradł w tej czy innej formie. Po zaledwie 30 latach, gdy znaczna część oligarchii pozostała na miejscu, Ukraina poczyniła pod tym względem ogromny postęp.

W 1997 roku uczestniczyłem we Lwowie w Kongresie ukraińskich prawników z całego świata. Największa różnica między byłymi sowieckimi prawnikami z Ukrainy a prawnikami z Zachodu polegała na tym, że ten pierwszy upierał się, że obowiązkiem pełnomocników jest ochrona interesów państwa, podczas gdy drugi twierdził, że ich rolą jest ochrona interesów jednostki przed przemęczenie państwa. Takie było diametralnie odmienne rozumienie praworządności. Ta kultura radziecka panowała przez długi czas.

Jestem amerykańskim prawnikiem. Mam 72 lata. Pamiętam, że 200 lat po Deklaracji Niepodległości organy ścigania i urzędnicy rządowi niskiego szczebla byli podatni na przekupstwo. Nawet dzisiaj członkowie Sądu Najwyższego i Senatu Stanów Zjednoczonych są podatni na łapówki.

Nie poprzestawajmy na tym. Kiedy Donald J. Trump przebywał w Białym Domu, jego córka zgromadziła więcej niż kilka znaków towarowych w Chinach. Od czasu jego kadencji w Białym Domu jego zięć stał się miliarderem mającym saudyjskie pieniądze. Sam prezydent czerpał korzyści z posiadania hotelu blisko Białego Domu. Moje przesłanie do amerykańskich krytyków Ukrainy w kwestii korupcji brzmi: spójrzcie na siebie, a potem rzućcie pierwszy kamień.