Stopa jednego z badanych dzieci, na której widać dodatkowy palec. Źródło: Uniwersytet w Leeds

Międzynarodowy zespół badawczy zidentyfikował nowe zaburzenie genetyczne powiązane z dodatkowymi palcami i problemami neurologicznymi.

Zaburzenie to, spowodowane mutacjami w genie MAX, można leczyć cząsteczką, która jest obecnie badana pod kątem innego schorzenia.

Odkrycie nowej choroby genetycznej

Nowe badania, prowadzone wspólnie przez Uniwersytet w Leeds, zidentyfikowały rzadkie zaburzenie, które powoduje, że dzieci rodzą się z dodatkowymi palcami u rąk i nóg oraz szeregiem wad wrodzonych.

Choroba, która nie została jeszcze nazwana, jest spowodowana mutacją genetyczną w genie zwanym MAX. Oprócz dodatkowych palców – polidaktylii – prowadzi to do szeregu objawów związanych z ciągłym rozwojem mózgu, takich jak autyzm.

Jedno z dzieci biorących udział w badaniu. Makrocefalia to schorzenie charakteryzujące się powiększonym obwodem głowy. Źródło: Uniwersytet w Leeds

Potencjalne metody leczenia na horyzoncie

W badaniu tym po raz pierwszy zidentyfikowano to powiązanie genetyczne. Odkryto także cząsteczkę, którą można potencjalnie zastosować w leczeniu niektórych objawów neurologicznych i zapobieganiu ich pogorszeniu. Jednak potrzebne są dalsze badania, aby przetestować tę cząsteczkę, zanim będzie można ją zastosować w leczeniu.

Opublikowano w Amerykański dziennik genetyki człowiekaW artykule skupiono się na trzech osobnikach charakteryzujących się rzadką kombinacją cech fizycznych, czyli polidaktylią i znacznie większym niż przeciętny obwodem głowy – zwanym makrocefalią.

Poszczególne osoby mają wspólne cechy, w tym opóźniony rozwój oczu, który powoduje problemy ze wzrokiem na początku życia.

Naukowcy porównali DNA tych osób i odkryło, że wszystkie są nosicielami tej samej mutacji genetycznej powodującej wady wrodzone.

Współpraca badawcza i przyszłe kierunki

Współkierownikiem najnowszych badań był dr James Poulter z Uniwersytetu w Leeds; Dr Pierre Lavigne na Université de Sherbrooke w Quebecu i profesor Helen Firth na Uniwersytecie Cambridge.

Dr Poulter, stypendysta UKRI Future Leaders Fellow i pracownik naukowy uniwersytetu w dziedzinie neurologii molekularnej, powiedział: „Obecnie nie ma możliwości leczenia tych pacjentów. Oznacza to, że nasze badania nad rzadkimi schorzeniami są ważne nie tylko po to, aby pomóc nam lepiej je zrozumieć, ale także zidentyfikować potencjalne sposoby ich leczenia.

„W tym przypadku znaleźliśmy lek, który jest już w fazie badań klinicznych w przypadku innego zaburzenia, co oznacza, że ​​moglibyśmy przyspieszyć jego wdrożenie w przypadku tych pacjentów, jeśli nasze badania wykażą, że lek odwraca niektóre skutki mutacji.

„Oznacza to również, że można przetestować innych pacjentów z podobną kombinacją cech, aby sprawdzić, czy mają ten sam wariant, który zidentyfikowaliśmy w naszym badaniu”.

Zespół badawczy podkreślił znaczenie interdyscyplinarnych badań nad rzadkimi chorobami dla zapewnienia zrozumienia i nadziei na leczenie rodzinom, które często przez wiele lat borykają się z niepewnością co do stanu i rokowań dziecka.

Dr Poulter dodała: „Są to często niedostatecznie reprezentowane schorzenia, które mają ogromny wpływ na pacjentów i ich rodziny. Rodziny te przechodzą długą i złożoną odyseję diagnostyczną. Czas od pierwszej wizyty u lekarza w dzieciństwie do postawienia diagnozy może upłynąć ponad 10 lat.

„Ważne jest, aby ci pacjenci i ich rodziny odkryli przyczynę swojego stanu, a jeśli będą mogli uzyskać dostęp do terapii opartej na diagnozie genetycznej, może to zmienić życie”.

Doktor Lavigne powiedziała: „Odkrycie wpływu mutacji na funkcję MAX to pierwszy krok w kierunku opracowania terapii dla tych dzieci”.

Naukowcy planują teraz poszukać dodatkowych pacjentów z mutacjami w MAX, aby lepiej zrozumieć to zaburzenie i sprawdzić, czy potencjalne leczenie łagodzi objawy spowodowane mutacją.

Badania przeprowadzono we współpracy z Leeds Teaching Hospitals Trust, All Wales Medical Genomics Service NHS Wales i Radboud University Medical Center w Holandii.

Wykorzystano dane z badania Deciphering Developmental Disorders prowadzonego przez Wellcome Sanger Institute.

Profesor Firth powiedział: „W badaniu DDD przeprowadzono rekrutację w całej Wielkiej Brytanii w latach 2011–2015. To ekscytujące, że w 2024 roku wciąż dokonujemy nowych odkryć. To nowe odkrycie stanowi diagnozę dla naszych pacjentów z DDD. Co więcej, dzięki tej publikacji możliwe będzie teraz zdiagnozowanie tego nowego zaburzenia u innych dzieci na całym świecie”.

Odniesienie: „Powtarzające się od nowa Wariant MAX p.Arg60Gln powoduje syndromiczne zaburzenie przerostu poprzez zróżnicowaną ekspresję docelowych genów c-Myc” Erica L. Harris, Vincent Roy, Martin Montagne, Ailsa MS Rose, Helen Livesey, Margot RF Reijnders, Emma Hobson, Francis H. Sansbury , Marjolein H. Willemsen, Rolph Pfundt, Daniel Warren, Vernon Long, Ian M. Carr, Han G. Brunner, Eamonn G. Sheridan, Helen V. Firth, Pierre Lavigne i James A. Poulter, 22 grudnia 2023 r., Amerykański dziennik genetyki człowieka.
DOI: 10.1016/j.ajhg.2023.11.010