Bombaj: Dr Sharath Kumar GG, starszy konsultant radiolog neurointerwencyjny w szpitalach Apollo w Bengaluru rozmawiał z Prabhatem Prakashem z ETHealthworld na temat postępów w leczeniu udaru dzięki wdrażaniu sztucznej inteligencji (AI) i uczenia maszynowego, znaczeniu złotej godziny w leczeniu udaru oraz głównych czynników przyczyniających się do wzrostu częstości występowania stoku wśród młodych dorosłych Hindusów.Jakie są główne czynniki przyczyniające się do 20-procentowego wzrostu liczby przypadków udaru mózgu wśród młodych dorosłych w Indiach? Jakie konsekwencje finansowe wynikają z rosnącej liczby przypadków udaru mózgu w Indiach, a mianowicie w postaci utraconych zarobków, zmniejszonej produktywności i wpływu na życie społeczne?

Wzrost liczby przypadków udaru mózgu wśród młodych dorosłych w Indiach o 20 procent to złożony problem, na który wpływa kilka czynników. Głównymi przyczynami są zmiany stylu życia, takie jak zwiększone spożycie fast foodów prowadzące do otyłości, cukrzycy i nadciśnienia, a także siedzący tryb życia wynikający z pracy przy biurku i nadmiernego czasu spędzanego przed ekranem. Ponadto istotny wpływ mają również problemy ze zdrowiem psychicznym, w tym wysoki poziom stresu związany z życiem w mieście i zaburzeniami snu.

Ponadto nadużywanie substancji, w tym wysoki wskaźnik palenia i spożycia alkoholu, wraz z nadużywaniem narkotyków, zwiększa ryzyko udarów. Schorzenia medyczne, takie jak nadciśnienie, źle leczona cukrzyca i powszechne choroby serca, dodatkowo zwiększają ryzyko udaru. Czynniki dziedziczne i rodzinna historia udaru lub chorób sercowo-naczyniowych również przyczyniają się do częstości występowania udaru.

Brak świadomości może prowadzić do opóźnionej diagnozy, a nieodpowiednia opieka zdrowotna, zwłaszcza na obszarach wiejskich, może skutkować opóźnionym dostępem do opieki w nagłych przypadkach. Dlatego też dostępność opieki zdrowotnej i świadomość objawów również odgrywają kluczową rolę.

Kiedy przyjrzymy się finansowym konsekwencjom tej rosnącej tendencji, są one znaczne. Utrata wynagrodzenia z powodu przedłużających się nieobecności w pracy może prowadzić do znacznej utraty dochodów, szczególnie w przypadku rodzin utrzymujących się na utrzymaniu jednej osoby zarabiającej. W ciężkich przypadkach, jeśli udar powoduje trwałą niepełnosprawność, może to prowadzić do utraty zarobków przez całe życie. Wzrost liczby przypadków udaru wpływa również na ogólną produktywność siły roboczej, a tym samym na gospodarkę. Częste wizyty lekarskie, okresy rekonwalescencji i zmniejszona zdolność do pracy mogą skutkować wyższym wskaźnikiem absencji.

Skutki społeczne są głębokie, ponieważ pacjenci borykają się z wysokimi wydatkami na leczenie, rehabilitację i opiekę długoterminową. Zależność od członków rodziny w zakresie opieki i wsparcia może zwiększyć stres psychospołeczny zarówno u pacjenta, jak i jego opiekunów. Życie społeczne pacjenta może ulec drastycznej zmianie, co może prowadzić do izolacji, depresji oraz ograniczenia interakcji i aktywności społecznej. Rozwiązanie tego istotnego problemu zdrowia publicznego wymaga kompleksowych strategii. Obejmuje to modyfikację stylu życia, lepszy dostęp do opieki zdrowotnej oraz zwiększoną świadomość społeczną i edukację na temat zapobiegania i wczesnego wykrywania.

Czy mógłby Pan rozwinąć znaczenie „złotej godziny” w leczeniu udarów oraz procedur stosowanych do wykonania mechanicznej trombektomii i trombolizy udarowej w kluczowych ramach czasowych?

„Złota godzina” w leczeniu udaru odnosi się do pierwszej godziny po wystąpieniu objawów udaru. Jest to krytyczny moment, w którym natychmiastowa interwencja medyczna może drastycznie poprawić rokowanie u pacjentów po udarze mózgu, zminimalizować uszkodzenie mózgu, poprawić wyniki leczenia i zmniejszyć ryzyko śmierci.

W tej „złotej godzinie” można przeprowadzić dwie kluczowe procedury – trombolizę udarową i trombektomię mechaniczną.

Tromboliza udaru lub tromboliza dożylna polega na podaniu dożylnym leku rozpuszczającego skrzepy, tkankowego aktywatora plazminogenu (tPA). Magia tPA polega na jego zdolności do rozbijania skrzepu krwi blokującego tętnicę, przywracając w ten sposób przepływ krwi do mózgu. Jednakże skuteczność tPA zależy w dużym stopniu od czasu. Jest najskuteczniejszy, gdy zostanie podany w ciągu 4,5 godziny od wystąpienia objawów, a najlepsze wyniki zwykle obserwuje się po podaniu w ciągu pierwszej „złotej” godziny. Należy pamiętać, że nie wszyscy pacjenci po udarze kwalifikują się do tPA. Istnieją określone kryteria, takie jak rodzaj udaru (dotyczy tylko udarów niedokrwiennych), okno czasowe i sprawdzanie przeciwwskazań, takich jak niedawne operacje lub zaburzenia krzepnięcia.

Drugą procedurą jest trombektomia mechaniczna, operacja małoinwazyjna. W tym przypadku stosuje się specjalistyczne urządzenie do fizycznego usunięcia skrzepu krwi z zablokowanej tętnicy. Idealnym rozwiązaniem jest wykonanie tej procedury w ciągu sześciu godzin od wystąpienia objawów, ale w niektórych przypadkach można ją przedłużyć do 24 godzin, w zależności od stanu pacjenta i wyników badań obrazowych.

Krótko mówiąc, „złota godzina” to wyścig z czasem, a procedury te stanowią szczeble drabiny prowadzącej do wyzdrowienia. Zastosowanie tych metod leczenia w odpowiednim czasie może uratować życie i zmniejszyć długoterminową niepełnosprawność związaną z udarami.

Jakie zmiany w leczeniu udaru wprowadziła ostatnio technologia? Czy mógłbyś opowiedzieć o tym, jak opieka w nagłych przypadkach po udarze i diagnostyka oparta na sztucznej inteligencji mogą poprawić wyniki pacjentów?

Rola technologii w rewolucjonizowaniu leczenia udaru jest naprawdę niezwykła. Sercem tych udoskonaleń jest sztuczna inteligencja (AI). Algorytmy sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego umożliwiły analizę obrazów CT i MRI znacznie szybciej niż mogliby to radiologowie. Te zaawansowane systemy potrafią zidentyfikować oznaki udaru, rozróżnić jego rodzaje i wykryć mniejsze lub mniej oczywiste nieprawidłowości, które mogą zostać przeoczone przez ludzkie oko. Co więcej, narzędzia AI, takie jak Viz.ai i Aidoc, na nowo definiują opiekę po udarze, szybko interpretując wyniki obrazowania i powiadamiając specjalistów o potencjalnych przypadkach udaru. Taka szybka ocena usprawnia proces podejmowania decyzji, umożliwiając szybszą interwencję.

Oprócz AI, telemedycyna lub usługi telestroke wywarły znaczący wpływ. Poprzez zdalne konsultacje sieci telestroke łączą lokalne oddziały ratunkowe z neurologami i specjalistami od udarów za pośrednictwem wideokonferencji. Oznacza to, że nawet na obszarach wiejskich lub niedostatecznie obsługiwanych pacjenci po udarze mogą szybko otrzymać fachową ocenę i zalecenia dotyczące leczenia. Telemedycyna przedszpitalna również zyskała na popularności, a mobilne jednostki wyposażone w funkcje telemedyczne umożliwiają ratownikom medycznym łączenie się ze specjalistami od udarów w drodze do szpitala.

Kolejnym obiecującym obszarem postępu są interwencje robotyczne i minimalnie inwazyjne. Udoskonalona konstrukcja i funkcjonalność urządzeń do trombektomii zwiększyła skuteczność zabiegów mechanicznego usuwania skrzepów. Podobnie procedury wspomagane robotem zapewniają większą precyzję i kontrolę podczas interwencji, potencjalnie poprawiając wyniki w trudnych przypadkach. Ulepszone systemy ścieżek udarowych, w tym automatyczne systemy powiadamiania, są niezbędne w opiece nad pacjentami po udarze. Systemy te mogą automatycznie ostrzegać zespoły udarowe i przygotowywać zasoby szpitalne, gdy tylko zespół ratownictwa medycznego zidentyfikuje potencjalnego pacjenta z udarem.

Pozytywny wpływ wywarły również analizy predykcyjne oparte na sztucznej inteligencji. Sztuczna inteligencja może analizować dane pacjentów i przewidywać wyniki w oparciu o wiele zmiennych, pomagając w podejmowaniu decyzji klinicznych i spersonalizowanych planach leczenia. Sztuczna inteligencja może zoptymalizować procesy segregacji, ustalając priorytety pacjentów na podstawie ciężkości ich stanu i prawdopodobieństwa skorzystania z określonego leczenia. Zautomatyzowane systemy pomagają usprawnić przepływ pracy, skracając krytyczny czas od drzwi do igły i od drzwi do pachwiny, które są kluczowymi wskaźnikami skuteczności opieki po udarze.

Jakie są istotne elementy zespołu multidyscyplinarnego i dlaczego tak ważne jest przywrócenie sprawności pacjenta po udarze do stanu sprzed udaru? Co stanowi kompletny program opieki po udarze mózgu i w jaki sposób może zmniejszyć rosnącą częstość występowania udarów w Indiach?

Zespół wielodyscyplinarny (MDT) w leczeniu udaru ma kluczowe znaczenie, ponieważ jednoczy różnych specjalistów, aby zaspokoić złożone potrzeby pacjentów po udarze. Podstawowym celem jest przywrócenie sprawności pacjenta możliwie najbardziej zbliżonej do stanu sprzed udaru, ostatecznie poprawiając jakość jego życia i umożliwiając reintegrację ze społeczeństwem.

Do najważniejszych członków zespołu MDT zaliczają się neurolog nadzorujący leczenie pacjentów; pielęgniarki lub koordynatorzy udarowi, czuwający nad przestrzeganiem protokołów leczenia; fizjoterapeuci zajmujący się przywracaniem ruchu i siły; terapeutów zajęciowych, pomagających pacjentom odzyskać umiejętności życia codziennego; patolodzy mowy i języka, zajmujący się trudnościami komunikacyjnymi i zaburzeniami połykania; dietetycy lub dietetycy, zapewniający plany dietetyczne w celu zarządzania czynnikami ryzyka; psychologowie lub psychiatrzy, zajmujący się zmianami emocjonalnymi; pracownicy socjalni, pomagający w planowaniu wypisu ze szpitala; i specjalistów rehabilitacji, nadzorujących kompleksowy plan rehabilitacji.

Przywrócenie sprawności pacjenta po udarze jest istotne z kilku powodów. Poprawia jakość życia, zapewnia niezależność funkcjonalną, zmniejsza bezpośrednie i pośrednie koszty związane z długotrwałą niepełnosprawnością oraz poprawia dobrostan psychiczny pacjenta i jego rodziny.

Kompletny program opieki nad pacjentem po udarze obejmuje takie elementy, jak profilaktyka i podnoszenie świadomości, leczenie ostrego udaru, doraźna opieka szpitalna, usługi rehabilitacyjne, opieka kontrolna i długoterminowa, badania i innowacje oraz wsparcie w zakresie polityki i infrastruktury. Wdrożenie tak kompleksowego programu w Indiach mogłoby znacznie zmniejszyć częstość występowania udaru mózgu poprzez ułatwienie wczesnego wykrywania i zapobiegania, poprawę dostępu do opieki w nagłych przypadkach, oferowanie solidnych usług rehabilitacyjnych, zwiększanie świadomości i zapewnianie zintegrowanych modeli opieki.