Doug Ingle, główny wokalista, organista i główny kompozytor zespołu Iron Butterfly, zmarł w wieku 78 lat.

O śmierci rockmana poinformował w mediach społecznościowych jego syn, Doug Ingle Jr.

„Z ciężkim sercem i wielkim smutkiem ogłaszam śmierć mojego ojca Douga Ingle’a. Tata odszedł spokojnie [Friday] wieczór [May 24] w obecności rodziny” – napisał. „Dziękuję Ci, Tato, za bycie ojcem, nauczycielem i przyjacielem. Cenne, pełne miłości wspomnienia, które będę nosić przez resztę moich dni, podążając dalej w tej podróży życia. Kocham Cię, Tato”.

Ingle urodziła się w Omaha w Nebrasce, ale w młodym wieku przeniosła się do San Diego. Jego ojciec, Lloyd, był organistą kościelnym, dzięki czemu przyszła gwiazda rocka miała kontakt z muzyką już od najmłodszych lat.

Ingle był współzałożycielem Iron Butterfly w 1966 roku, zaczynając od San Diego, a rok później przeniósł się do Los Angeles. Psychodeliczna grupa rockowa wydała swój debiutancki album pt. Ciężkiw styczniu 1968 roku. Sześć miesięcy później ich sława wzrosła dzięki okładce ich drugiego albumu.

Wydany w czerwcu 1968 r., In-A-Gadda-Da-Vida pokrył się wieloma platynowymi płytami, spędzając 81 tygodni na liście Top 10 w USA. Album jest najlepiej zapamiętany dzięki utworowi tytułowemu, potężnej eksplozji psychodelicznego rocka – napisanej przez Ingle – który pierwotnie trwał ponad 17 minut. Radiowa wersja utworu, skrócona do trzech minut, znalazła się na liście Top 40 przebojów i pozostaje jednym z najbardziej wpływowych utworów swojej epoki. W ciągu dziesięcioleci od premiery „In-A-Gadda-Da-Vida” wykonywali wszyscy, od Slayera po Simpsonowie.

Obejrzyj występ Iron Butterfly „In-A-Gadda-Da-Vida”

Iron Butterfly wkrótce zaczął koncertować z niektórymi z największych zespołów lat 60., w tym z The Doors, Cream, the Who, Buffalo Springfield i Janis Joplin. Grupa Ingle’a miała zagrać na legendarnym festiwalu Woodstock w 1969 roku, ale ostatecznie utknęła na lotnisku LaGuardia w Nowym Jorku.

Iron Butterfly wydał dwa kolejne albumy studyjne za kadencji Ingle’a w latach 69-tych Piłka i lata 70-te Metamorfoza. Nigdy nie udało im się dorównać komercyjnemu sukcesowi In-A-Gadda-Da-Vida lub jego utwór tytułowy.

Doug Ingle w obliczu ogromnego długu po „Żelaznym motylu”.

Iron Butterfly rozpadł się w 1971 roku, ale połączył się ponownie trzy lata później. Ingle nie brał udziału i nie brał udziału w ich dwóch późniejszych płytach LP.

Krótko po pobycie w Iron Butterfly Ingle odkrywa, że ​​złe zarządzanie i niezapłacone podatki wpędziły go w poważne długi.

„Byłam dzieckiem wśród mężczyzn” – wspominała później Ingle Los Angeles Times. „Miałem do czynienia z ludźmi, którzy byli kompetentni, ale niekoniecznie (pracowali) w moim interesie. Pozwoliłem sobie na luksus zabawy w strusia. W ogóle nie angażowałem się na poziomie biznesowym. Po prostu wyszedłem i wystąpiłem. To było: „Czy życie nie jest wspaniałe?” Potem wszystko się zawaliło. Nadal utrzymuję, że życie jest wspaniałe, ale teraz opieram je na czymś (prawdziwym), a nie na pobożnych życzeniach.

Ingle był zmuszony sprzedać swój dom i większość swojego majątku, aby spłacić długi. Spędził kilka lat zarządzając parkiem pojazdów rekreacyjnych w lesie państwowym w Los Angeles.

W 1978 Ingle ponownie dołączył do Iron Butterfly i koncertował z zespołem. Kontynuował tę działalność w latach 80. i 90. Ingle oficjalnie wycofał się z występów w 1999 roku.