LONDYN (AP) — To była Szkocja na paradzie. Dudy, kilty, bębny i kuc szetlandzki o imieniu kapral Cruachan IV maszerowali w środę Royal Mile w Edynburgu, aby uczcić Król Karol III.

Dwa miesiące po nim wystawna koronacja w Opactwie Westminsterskim w Londynie w Szkocji odbyło się własne wydarzenie z okazji wstąpienia nowego monarchy na tron.

Podczas gdy Karol i królowa Camilla nie zostali koronowani po raz drugi, nowy król otrzymał odznaczenia szkockie — koronę, berło i miecz państwowy — przedmioty, które z szacunkiem przyjął podczas nabożeństwa w katedrze św. Idziego. Kamień Przeznaczenia, ważny symbol szkockiej tożsamości, został również przeniesiony do katedry na uroczystości.

Obecność tych ikon szkockiej narodowości jest oznaką szacunku dla kraju, który jest niezwykle dumny ze swojej historii i w którym pragnienie niepodległości przez niektórych nigdy nie umarło, mimo że od 1707 roku jest związany z Anglią i Wielką Brytanią. Rządem narodowym Szkocji kieruje Szkocka Partia Narodowa, która wzywa do drugie referendum niepodległościowe.

„To nie jest koronacja” – powiedział George Gross, ekspert od koronacji w King’s College London. „Ale jest to bardzo symboliczne, ponieważ Szkocja ma swoją własną tożsamość”.

Środowe wydarzenia w Edynburgu były kontynuacją wysiłków Charlesa, by scementować więzi w całej Wielkiej Brytanii, próbując pokazać, że 1000-letnia monarchia pozostaje aktualna we współczesnej Wielkiej Brytanii. Wkrótce po śmierć jego matkiKrólowa Elżbieta II, we wrześniu ubiegłego roku, Charles odwiedził Irlandię Północną, Szkocję i Walię przed uczęszczaniem do pogrzeb państwowy w Londynie.

Podobnie jak podczas majowej ceremonii koronacyjnej, środowe wydarzenia połączyły tradycje historyczne z ukłonem w stronę wielokulturowej natury dzisiejszej Wielkiej Brytanii. Chór zaśpiewał psalm w języku gaelickim, a fragmenty Nowego Testamentu odczytano w języku szkockim, ponieważ nabożeństwo było honorowane w dwóch historycznych językach Szkocji. Przywódcy niechrześcijańscy ofiarowali modlitwy lub przesłania wsparcia, odzwierciedlając wieloletnie zainteresowanie monarchy kwestiami międzywyznaniowymi.

Karol otrzymał również nowy miecz wykonany przez szkockich rzemieślników i nazwany na cześć Elżbiety. Miecz ten został zastąpiony obecnym mieczem państwowym, który powstał w 1507 roku i uznano go za zbyt delikatny, aby można go było używać podczas ceremonii.

Ale to kazanie Wielebnej Sally Foster-Fulton, przewodniczącej Zgromadzenia Ogólnego Kościoła Szkocji, podkreśliło poświęcenie Charlesa dla ochrony środowiska.

Społeczeństwo będzie na właściwej drodze, kiedy ludzie zrozumieją, że „niebo i ziemia” nie są towarami ani majątkiem, powiedziała kongregacji.

„Błogosławieni jesteśmy, jesteśmy na właściwej drodze, kiedy rozumiemy, że nasze dzieci nie odziedziczyły tej Ziemi po nas – pożyczyliśmy ją od nich” – powiedziała. „A naszym obowiązkiem jest zwrócić go wciąż śpiewającego, falującego i kąpiącego się, a nie pieczącego się na chrupko”.

Tysiące osób ustawiło się wzdłuż Royal Mile w Edynburgu, aby oglądać paradę i kibicować królowi i królowej, gdy podróżowali do iz katedry pod lśniącym, słonecznym niebem.

Ale nie wszyscy świętowali, ponieważ ludzie w całej Wielkiej Brytanii mają do czynienia z kryzys kosztów życia napędzane wysokimi kosztami żywności i energii.

Nasza Republika, która prowadzi kampanię na rzecz wybieralnej głowy państwa w Szkocji, zorganizowała protest przed szkockim parlamentem, a okrzyki „Nie nasz król” zostały wyłapane przez mikrofony, gdy Karol opuszczał katedrę.

„Zdecydowana większość Szkocji nie miała ochoty świętować koronacji w maju, a poparcie dla monarchii w Szkocji było najniższe w historii” – napisała grupa w oświadczeniu. „Nieustanna potrzeba Karola, by świętować swoje panowanie, z całą wymaganą pompą i widowiskowością, jest pluciem w twarz ludziom borykającym się z kosztami utrzymania”.

Uroczystości koronacyjne rozpoczęły się wczesnym popołudniem procesją ludową, która przeszła Royal Mile z zamku w Edynburgu do katedry. Wzięło w nim udział ponad 100 osób reprezentujących organizacje charytatywne i grupy usług publicznych, takie jak Scottish Ambulance Service, Royal Scottish Highland Games Association i Girls’ Brigade.

Na jego czele szedł kuc szetlandzki kapral Cruachan IV, maskotka pułku Królewskiego Pułku Szkocji.

Honory Szkocji, klejnoty koronne kraju, podążały za nimi w eskorcie policji i jednostek wojskowych.

Wkrótce potem Charles i Camilla opuścili Pałac Holyroodhouse, oficjalną rezydencję króla w Edynburgu, która znajduje się na przeciwległym końcu Royal Mile. Udali się do służby za Domowymi Pułkami Kawalerii Konnej i kolekcją orkiestr wojskowych.

Korowód dał królewskim fanom szansę świętowania koronacji Karola, jednocześnie oddając hołd wyjątkowej historii Szkocji.

Historycznie niezależny kraj, Szkocja została po raz pierwszy połączona z Anglią w 1603 roku po śmierci królowej Elżbiety I. Ponieważ królowa nie miała dzieci, korona przeszła na jej kuzyna Jakuba VI, który był już królem Szkocji, jednocząc oba kraje pod wspólną suwerenny.

Ale Szkocja pozostała niezależna do 1707 r., kiedy ustawodawcy w obu krajach zatwierdzili Akt unii, który stworzył Wielką Brytanię.

Uroczystości publiczne były również głęboko osobiste dla Karola, który otrzymał koronę Szkocji mniej więcej w tym samym miejscu, w którym czuwał w zeszłym roku, czuwając nad trumną swojej matki z tą samą koroną spoczywającą na wieku.

„Myślę, że byłoby to niezwykłe, gdyby nie miało to wpływu na niego ani na żadną istotę ludzką” – powiedział Gross, wizytujący pracownik naukowy w King’s College London.

„To bardzo ważne w zjednoczeniu związku, tak jak po śmierci jego matki, po śmierci zmarłej królowej, pełnił różne usługi w całej Unii, Walii, Irlandii Północnej, Szkocji i tak dalej. Więc tutaj będzie robił to samo. To zbliża rzeczy do siebie”.

___

Zobacz więcej relacji Associated Press na temat brytyjskiego monarchy pod adresem